Te pensjonarskie opowiastki wyjątkowo nie przystają do współczesności. Przyjemna historia, ale skierowane do dziewcząt dorastających w minionym wieku, latach trzydziestych itp.

Te pensjonarskie opowiastki wyjątkowo nie przystają do współczesności. Przyjemna historia, ale skierowane do dziewcząt dorastających w minionym wieku, latach trzydziestych itp.

Bohaterka powieści, dwunastoletnia Janeczka, podróżuje po Europie wraz z ciocią i wujkiem - malarzami utrwalajácymi na płótnach różne zakątki Starego Kontynentu. Pewnego razu wszyscy przenoszą się na pół roku do Kornwalii, a Janka zaczyna uczęszczać do szkoły. Przeżywa wiele przygód i próbuje odkryć tajemnicę swego pochodzenia.
W dzieciństwie nie byłam w stanie przeczytać tej ksiąźki w całości, ponieważ szybko mnie znudziła. Przeczytałam ją teraz i stwierdzam, że jest zbyt monotonna jak na gusty współczesnych czytelniczek ( właśnie do dziewczyn jest adresowana). Angela Brazil była bardzo popularna w Polsce w latach trzydziestych, dziś jest w naszym kraju zapomniana. Jej styl pisania był bardziej nastawiony na rozrywkę niż umoralnianie.
Ciekawe są na pewno stare podania kornwalijskie, które autorka umiejętnie wplotła w fabułę. W przeszłości zarzucano Angeli Brazil, że bohaterki swoich książek czyniła lesbijkami (mimo, że nigdy nie napisała tego wprost),świadczyć o tym miał fakt, że jej bohaterki często całowały się w policzek. Uważam, że to nadinterpretacja.

Bohaterka powieści, dwunastoletnia Janeczka, podróżuje po Europie wraz z ciocią i wujkiem - malarzami utrwalajácymi na płótnach różne zakątki Starego Kontynentu. Pewnego razu wszyscy przenoszą się na pół roku do Kornwalii, a Janka zaczyna uczęszczać do szkoły. Przeżywa wiele przygód i próbuje odkryć tajemnicę swego pochodzenia.
W dzieciństwie nie byłam w stanie przeczytać...