Słusznie mówią Francuzi: autres temps, autres moeurs. Każdy z nas po chwili zastanowienia zorientuje się, że to, co jest cnotą w jednym społeczeństwie, może być zbrodnią w innym; że coś, od czego odwracamy się ze wstrętem tutaj, może uchodzić za rzecz chwalebną gdzie indziej; że zwyczaje potępiane w jednym stuleciu, w innym uważane są za najzupełniej dopuszczalne. Przekonamy się też, że w każdym społeczeństwie i w każdym okresie historycznym ludzie przeświadczeni są o słuszności moralnej swoich obyczajów.

Słusznie mówią Francuzi: autres temps, autres moeurs. Każdy z nas po chwili zastanowienia zorientuje się, że to, co jest cnotą w jednym społ...

- Podobno - zaczęła ozięble, patrząc z odrazą na Cokera - podobno to pan zorganizował napad na gmach uniwersytetu? Coker potwierdził i czekał, co dalej nastąpi. - W takim razie powiem panu raz na zawsze, że my tutaj nie uznajemy brutalnych metod i nie zamierzamy ich tolerować. Coker uśmiechnął się lekko. Odpowiedział swoim najpiękniejszym "inteligenckim" stylem: - To zależy od punktu widzenia. Któż rozstrzygnie, czyje metody były bardziej brutalne? Tych, co oddali pierwszeństwo odpowiedzialności doraźnej i zostali, czy tych, co oddali pierwszeństwo odpowiedzialności bardziej dalekosiężnej i uciekli?

- Podobno - zaczęła ozięble, patrząc z odrazą na Cokera - podobno to pan zorganizował napad na gmach uniwersytetu? Coker potwierdził i cze...

Coker wciąż się w nią wpatrywał, jak gdyby się nad czymś zastanawiając. - Więc po prostu siedzieliście w ciemnościach - stwierdził. - A jak długo, zdaniem pani, utrzymacie się przy życiu, jeśli będziecie siedzieć w ciemnościach, zamiast coś zdziałać? Ton Cokera dotknął dziewczynę do żywego. - Nie moja wina, że nie znam się na takich rzeczach. - Nie zgodzę się z panią - oświadczył Coker. -To nie tylko pani wina, to wina, którą pani sama pogłębia. Co więcej, jest to obłudna poza. Uważa się pani za istotę zbyt uduchownią, aby znać się na jakiejś tam machince. Marna i bardzo niemądra forma próżności. Każdy człowiek zaczyna od tego, że o niczym nic nie wie, ale Bóg dał mu - a nawet jej - mózg, żeby się dowiedział. Niechęć do używania mózgu nie jest przynajmniej chwalebną cnotą; nawet u kobiet jest błędem godnym pożałowania.

Coker wciąż się w nią wpatrywał, jak gdyby się nad czymś zastanawiając. - Więc po prostu siedzieliście w ciemnościach - stwierdził. - A jak ...