Alfred i Emily, oparta na wątkach autobiograficznych jest rozrachunkiem z przeszłością i próbą zrozumienia własnych korzeni. W pierwszej części autorka opowiada o wyobrażonym życiu swych rodziców, takim, jakie mogłoby być, gdyby nie pierwsza wojna światowa. W drugiej przedstawia rzeczywiste losy ludzi okaleczonych fizycznie i psychicznie przez wojnę.

Powieść jest interesującym studium kobiecych charakterów (Emily, jej przyjaciółki, walczącej o niezależność, oraz matki przyjaciółki - edwardiańskiej matrony). To książka na wskroś kobieca i kobieco subtelna, starająca się uchwycić proces emancypacji kobiety w niesprzyjających dla niej warunkach.

Tytułem wstępu, który zamieściła autorka, a mający za zadanie wyjaśnić sens książki.
Jak sama uważa jej rodzice byli wyjątkowi, każde na swój sposób. Łączyła ich niezwykła energia. Pierwsza wojna światowa okaleczyła ich oboje. Ojcu szrapnel roztrzaskał nogę, musiał ją więc zastąpić drewnianą. Nigdy się nie otrząsnął z okopów. Umarł w wieku sześćdziesięciu jeden lat jako stary człowiek. W świadectwie zgonu jako przyczynę śmierci powinni mu byli wpisać pierwszą wojnę światową. Mama z kolei straciła w niej wielką miłość, lekarza, który utonął w kanale La Manche. Również nie otrząsnęła się z tej straty. Autorka w pierwszej części ksiązki pokusiła się o to, żeby dać im życie, które mogliby prowadzić, gdyby nie wybuchła pierwsza wojna światowa.
W drugiej części książki jak sama wspomina w wątkach autobiograficznych na jej dzieciństwie zaciążyła pierwsza wojna światowa, która miała położyć kres wszystkim wojnom. Okopy traktowała jak chleb powszedni, podobnie zresztą jak wszystko, co widziała wokół. Pomimo to stara się wygrzebać spod ich potwornego dziedzictwa, próbuje się od nich uwolnić.

Książka całkiem fajna. Długo zastanawiałam się na jakiej półce ją zamieścić. Niby jest powieścią ale z dodatkiem wątku autobiograficznego, więc ciężko jednoznacznie przydzielić jej półkę. Ale pomimo tego zostanie na półce literatury obcej.

Alfred i Emily, oparta na wątkach autobiograficznych jest rozrachunkiem z przeszłością i próbą zrozumienia własnych korzeni. W pierwszej części autorka opowiada o wyobrażonym życiu swych rodziców, takim, jakie mogłoby być, gdyby nie pierwsza wojna światowa. W drugiej przedstawia rzeczywiste losy ludzi okaleczonych fizycznie i psychicznie przez wojnę.

Powieść jest...