Książka ukazuje, że całe nasze państwo zawdzięcza swój dzisiejszy kształt Zygmuntowi III Wazie. Po kądzieli Jagiellon, w rzeczywistości nazywany przez Jasienicę "sługą doktryn", nie był nigdy dobrym królem. Wszczął wojny ze Szwecją i Rosją, co wykorzystali Turcy i oni nas zaatakowali. Jego unia kościelna to wielka katastrofa, która zaowocowała wielkim powstaniem 1648 owego dziwnego roku. Nie potrafił się dogadać z żadnym hetmanem począwszy od Zamoyskiego skończywszy na Koniecpolskim. Owocowało to tym, że wojsko miało słaby żołd, na co nagminnie narzekał Chodkiewicz. Wojsko się buntowało co widać było rokoszu Zebrzydowskiego, oraz w powstaniach wolnych formacji zbrojnych takich jak Kozacy czy lisowczycy. Dogadywał się z magnaterią, która odebrała mu władzę, a jego syna Jana Kazimierza doprowadziła do abdykacji. Otaczał się tandetnymi doradcami, do których należał i Piotr Skarga. Piotr Skarga okazuje się być (w przeciwieństwie do wykładów na języku polskim) krótkowzroczny. Widział jedynie skutki, a nie potrafił ocenić przyczyn. Był zwykłym klechą. Zygmunt jest odpowiedzialny za przedwczesną śmierć Zborowczyków, Cecorczyków, lisowczyków, Dymitriajczyków, Kozaków, ludzi złapanych w jasyr (ich liczba w głowie się nie mieści), Stanisława Żółkiewskiego, Jana Karola Chodkiewicza, Krzysztofa Radziwiłła "Pioruna", a pośrednio i Stanisława Koniecpolskiego. Książka ukazuje, że Zygmunt był o wiele gorszy od Michała Wiśniowieckiego, ponieważ ten drugi nie mógł się połapać w chaosie, jaki pozostawił ten pierwszy.

Książka ukazuje, że całe nasze państwo zawdzięcza swój dzisiejszy kształt Zygmuntowi III Wazie. Po kądzieli Jagiellon, w rzeczywistości nazywany przez Jasienicę "sługą doktryn", nie był nigdy dobrym królem. Wszczął wojny ze Szwecją i Rosją, co wykorzystali Turcy i oni nas zaatakowali. Jego unia kościelna to wielka katastrofa, która zaowocowała wielkim powstaniem 1648 owego...