Książka posiadana duży potencjał, który został zmarnowany przez tłumacza i redaktora. Ostatni rozdział jest dynamiczny i dość finezyjny, czyta się go z zapartym tchem do ostatniej strony, reszta jest dobra ale na wszystkie niedoróbki trzeba przymykać oko, tyle.

Książka posiadana duży potencjał, który został zmarnowany przez tłumacza i redaktora. Ostatni rozdział jest dynamiczny i dość finezyjny, czyta się go z zapartym tchem do ostatniej strony, reszta jest dobra ale na wszystkie niedoróbki trzeba przymykać oko, tyle.

Jak cenię sobie Warhammera, jak lubię Duchy Gaunta, tak Krew Gileada to tragedia. Nie wiem co się stało Abnettowi, ale tym razem mu nie wyszło. "Gnijące kamienie", totalnie mętne opisy, przeciwnicy zachowujący się jak najgłupsze boty, pancerze, które raz są z tytanu, a raz z papieru, no i tysiąc osiemset trzydzieści trzy trupy z czterystu-osobowej kompanii. Nic się kupy nie trzyma. Do tego mrowie literówek i "bronie", ale to już tłumacz i edytor. Niemniej to warhammer, więc jakieś gwiazdki muszą być.

Jak cenię sobie Warhammera, jak lubię Duchy Gaunta, tak Krew Gileada to tragedia. Nie wiem co się stało Abnettowi, ale tym razem mu nie wyszło. "Gnijące kamienie", totalnie mętne opisy, przeciwnicy zachowujący się jak najgłupsze boty, pancerze, które raz są z tytanu, a raz z papieru, no i tysiąc osiemset trzydzieści trzy trupy z czterystu-osobowej kompanii. Nic się kupy nie...

Bardo dobra w swej goryczy i stopniowej deterioracji bohatera.

Bardo dobra w swej goryczy i stopniowej deterioracji bohatera.