Jeszcze nigdy nie czytałam tak beznadziejnej książki. Zacznijmy może od postaci. Zarozumiałe dziewczyny, promujące próżność dostają białej gorączki, gdy coś pójdzie nie po ich myśli. Dla nich każda dziewczyna pochodząca z biedniejszej rodziny czy zdolna do sprzeciwienia się im to, cytuję, suka. Lilith jedna z głównych bohaterek jest wręcz irytująca. Ktoś umrze a ją martwi jedynie czy jej ojciec nie odbierze jej karty kredytowej. Ktoś porozmawia z Cally, od razu musi zostać naprostowany. A wystarczy, że ktoś zbliży się do jej chłopaka, by posunęła się do ataku. Postrzega ludzi przez pryzmat pieniędzy, wyglądu, krwi oraz pochodzenia. Nie istnieje dla niej coś takiego jak współczucie, ona śmiało może zostać okrzyknięta królową nienawiści. Następnie mamy Cally. Dziewczyna uchodzi za jakąś trędowatą, a warto podkreślić, iż zachowuje się i wygląda jak każda normalna dziewczyna. Jest jednak okropnie naiwna i przewidywalna. Chociaż przewidywalność jest cechą każdej postaci, to samo tyczy się "akcji".

Książka jest...pusta. Zamiast skupić się na opisach czy rozwinięciu jakiś dodatkowych wątków, musimy czytać o markach ubrań. Nie znam się na takich rzeczach,a bluzka to dla mnie bluzka, a nie jakieś udziwnienia, czasami jednak przejrzę jakiś magazyn typowo modowy i nazwy marek pojawiają się tam o połowę rzadziej, niż w tym czytadełku.

Niesamowicie dobijającym faktem jest, wcześniej przeze mnie wspomniana, próżność. Taka książka, młodszym czytelnikom, może wpoić złe nawyki, więc lepiej podchodzić do niej z dystansem. Ubogie słownictwo wzmaga monotonność lektury. Śmiało można z niej zrobić przykład jak się NIE zachowywać.

Wszystko jest przewidywalne i zwyczajnie nudne. Absolutnie nic się nie dzieje. Chyba, że liczyć walkę, która jest opisana tak słabo, że zdaje się być dziecinną przepychanką. Każdy krok postaci jest spodziewany i nie ma żadnego zaskoku, przez co pozycja ta staje się niewartościowa i nieinteresująca.

Nie znam żadnych innych książek tej autorki, ale mogę powiedzieć, że "Wampy" skutecznie pozbawiły mnie chęci do bliższego poznania pióra pani Collins.

Jeśli gdziekolwiek ją zobaczycie najlepszym co możecie zrobić będzie szybkie odejście jak najdalej od tego koszmaru. Zwykle jestem zdania, że najlepiej samemu ocenić, ale w tym wypadku przypomnijcie sobie moją recenzję- zwyczajnie szkoda czasu na tą pozycję, bo jest naprawdę dużo więcej lepszych książek, z których można coś wyciągnąć, bo ta nawet pozytywnych odczuć nie budzi.

Jeszcze nigdy nie czytałam tak beznadziejnej książki. Zacznijmy może od postaci. Zarozumiałe dziewczyny, promujące próżność dostają białej gorączki, gdy coś pójdzie nie po ich myśli. Dla nich każda dziewczyna pochodząca z biedniejszej rodziny czy zdolna do sprzeciwienia się im to, cytuję, suka. Lilith jedna z głównych bohaterek jest wręcz irytująca. Ktoś umrze a ją martwi...