Książka niedoczytana.

Zanim wyjaśnię dlaczego, pozwólcie że wytłumaczę czym jest dla mnie dobra książka podróżnicza. Jest to książka która opowiada o podróży autora a także pozwala odkryć dane miejsce z perspektywy osoby poznającej daną kulturę. Mistrzostwo w tym osiągnęli, jak dla mnie, Wojciech Cejrowski i Tony Halik (ale jest to kwestia subiektywna oczywiście).

Więc sięgam sobie po tą pozycję. Z okładki się dowiadujemy że autorka podczas tej wyprawy umrze na malarię mózgową. Zaczynam więc z nią przygodę,choćby z ciekawości by zobaczyć jak dobrą podróżniczkę straciliśmy . Na początku pełno podziękowań od wszystkich znajomych. Starając się to zrozumieć brnę przez to cierpliwie do właściwej treści. A samą treść da się opisać na zasadzie krótkiego schematu który wygląda mniej więcej tak:
1) Pojechałam sobie z panem o imieniu <wstaw imie>
2) Zaprosił mnie na noc do siebie
3) Zrobiliśmy sobie jedzenie,ale ja nie jadłam mięsa bo jestem weganką! (tak, w każdym dniu,i jest ich opisanych pewnie około 200 ta kwestia się powtarza)
4) On wyznawał mi miłość, ale powiedziałam mu że mam męża i szybko się ulotniłam
5) Wróć do kroku nr 1 i powtórz.

Nie zrozumcie mnie źle. Po drodze owszem są inne wątki. Raz łapie na stopa samochody które biorą udział w Rajdzie Dakar a innym razem szuka wielbłąda dla siebie, jeszcze innym nie dostaje wizy wiec wjeżdża na dziko do jednego z krajów. Jednak to trochę mało na blisko 150 stron a i jeszcze pewien człowiek oferuje jej seks za równowartość 20 euro. Wszystko się kręci wkoło tego z kim i gdzie jechała i jak to koleżanki po drodze dołączały. Nie dowiaduję się prawie w ogóle, poza małymi wzmiankami o tym co dani ludzie jedzą. Czym się interesują. Jak żyją. Jakie mają zwyczaje. Jakie wartości wyznają.

Tak więc książka jest niebotycznie uboga w treść.Momentami się czułem trochę tak jakbym czytał wypociny nastolatki na jakimś czacie na temat tego jak to złapała stopa do szkoły bo miała ważną klasówkę z twierdzenia Pitagorasa, a "Facetka" nie wpuszczała po dzwonku.

Więc jeżeli lubisz czytać książki poświęcone podróżom autostopowym, względnie pamiętniki z podróży to polecam, nie pożałujesz. Jednak jeżeli szukasz książki podróżniczej, to nawet po nią nie sięgaj. Prawdopodobnie stracisz tylko czas i nerwy

Książka niedoczytana.

Zanim wyjaśnię dlaczego, pozwólcie że wytłumaczę czym jest dla mnie dobra książka podróżnicza. Jest to książka która opowiada o podróży autora a także pozwala odkryć dane miejsce z perspektywy osoby poznającej daną kulturę. Mistrzostwo w tym osiągnęli, jak dla mnie, Wojciech Cejrowski i Tony Halik (ale jest to kwestia subiektywna oczywiście).

Więc...