To pierwsza książka tej autorki jaką próbowałam czytać. Do lektury zachęciło mnie to, że to dzieło może być tak świetne jak "Buuble Gum" Lolita Pille. Jednak treść była mało ciekawa i nie skończyłam czytać. Główna bohaterka Aneta dużo imprezuje, tak samo jej liczni znajomi z klubu i nie tylko. Doczytałam do 90 strony z 270.

Nie polecam.

To pierwsza książka tej autorki jaką próbowałam czytać. Do lektury zachęciło mnie to, że to dzieło może być tak świetne jak "Buuble Gum" Lolita Pille. Jednak treść była mało ciekawa i nie skończyłam czytać. Główna bohaterka Aneta dużo imprezuje, tak samo jej liczni znajomi z klubu i nie tylko. Doczytałam do 90 strony z 270.

Nie polecam.

UWAGA! DEGRENGOLADA!!
Zamiast recenzji podziękowanie. Po raz n-ty serdecznie dziękuję odpowiednim osobom i instytucjom w Polsce i polskim Konsulacie w Toronto za troskliwą opiekę nad stanem umysłowym Polonii, poprzez zaopatrywanie bibliotek publicznych w najgorszy chłam, dzięki któremu my-emigranci czujemy się podniesieni na duchu i cieszymy się, że nie uczestniczymy w życiu kulturalnym Kraju, którego szczytnym produktem eksportowym i promocyjnym są książki w rodzaju omawianej.

Autorka tej książki słusznie ukrywa swoje dane personalne, bo to wstyd i żenada, a w jej studia uniwersyteckie nie sposób uwierzyć. Aż przykro odnotować, że ten amoralny bełkot wydało, niegdyś szanujące się, wydawnictwo Prószyński i S-ka. Pecunia non olet.

UWAGA! DEGRENGOLADA!!
Zamiast recenzji podziękowanie. Po raz n-ty serdecznie dziękuję odpowiednim osobom i instytucjom w Polsce i polskim Konsulacie w Toronto za troskliwą opiekę nad stanem umysłowym Polonii, poprzez zaopatrywanie bibliotek publicznych w najgorszy chłam, dzięki któremu my-emigranci czujemy się podniesieni na duchu ...

Życiowe recenzje na sobie poznane

Życiowe recenzje na sobie poznane

Zaczęłam czytać ale dalej nie dam rady...po prostu szkoda czasu skoro można zamiast tego przeczytać coś o niebo bardziej wartościowego...nie nie i jeszcze raz nie!

Zaczęłam czytać ale dalej nie dam rady...po prostu szkoda czasu skoro można zamiast tego przeczytać coś o niebo bardziej wartościowego...nie nie i jeszcze raz nie!

Dosyć wulgarna i czasami ma się wrażenie, że czyta się znowu o tym samym, co było przed chwilą, ponieważ tematem przewodnim jest zażywanie wszelkich specyfików. Mimo to ogólnie książka była interesująca a troska "młodego" o swoją ukochaną wręcz urocza ;) Szkoda tylko, że zakończenie książki wygląda tak, jakby go nie było.

Dosyć wulgarna i czasami ma się wrażenie, że czyta się znowu o tym samym, co było przed chwilą, ponieważ tematem przewodnim jest zażywanie wszelkich specyfików. Mimo to ogólnie książka była interesująca a troska "młodego" o swoją ukochaną wręcz urocza ;) Szkoda tylko, że zakończenie książki wygląda tak, jakby go nie było.

Pożyczyła mi ją koleżanka. Po przetaniu tej pozycji stwierdziłam, że od tej koleżanki książek już pożyczać nie będę.

Pożyczyła mi ją koleżanka. Po przetaniu tej pozycji stwierdziłam, że od tej koleżanki książek już pożyczać nie będę.

Nie trafiła do mnie, ciężko i długo mi się ją czytało.

Nie trafiła do mnie, ciężko i długo mi się ją czytało.

U nas dochodzi do jakiś kuriozalnych sytuacji. Książka Szczepańskiej jest o niebo lepsza (dla czytelnika) niż wojna Masłowskiej a mimo tego to ta druga została oceniona przez krytykę jako fenomen. "Zakazane po legalu" jest świetna. Napisana tak samo popsutym literackim mięsem ale w odróżnieniu od wojny o czymś opowiada, ma fabułę i sens. Chociaż z drugiej strony, to różne książki, które łączy język oderwany od rzeczywistości.

U nas dochodzi do jakiś kuriozalnych sytuacji. Książka Szczepańskiej jest o niebo lepsza (dla czytelnika) niż wojna Masłowskiej a mimo tego to ta druga została oceniona przez krytykę jako fenomen. "Zakazane po legalu" jest świetna. Napisana tak samo popsutym literackim mięsem ale w odróżnieniu od wojny o czymś opowiada, ma fabułę i sens. Chociaż z drugiej strony, to różne...

Język powala

Język powala

Książka ukazuje życie Anety oraz jej znajomych. Są to ludzie, którzy biorą narkotyki, piją alkohol i bawią się, często do upadłego. Wszyscy przekonują, że ćpanie nie jest niczym złym, a nawet pomaga w doskonaleniu się człowieka, 'otwierając' rzadko używane zwoje mózgowe.
Jedyną rzeczą, która drażniła mnie w tej książce to zbyt długie monologi głównej bohaterki - miałam wrażenie, że autorka pisała je na siłę, mieszając momentami prymitywne słownictwo Anety z mądrymi, naukowymi pojęciami. Jak na mój gust, wyszło to trochę nieudolnie, aczkolwiek oceniam tą pozycję na dobrą. Jeśli ktoś lubi książki o tej tematyce, tak jak ja, to powinien przeczytać tą książkę.

Książka ukazuje życie Anety oraz jej znajomych. Są to ludzie, którzy biorą narkotyki, piją alkohol i bawią się, często do upadłego. Wszyscy przekonują, że ćpanie nie jest niczym złym, a nawet pomaga w doskonaleniu się człowieka, 'otwierając' rzadko używane zwoje mózgowe.
Jedyną rzeczą, która drażniła mnie w tej książce to zbyt długie monologi głównej bohaterki - miałam...