Lubię Iana McEwana, jak dotąd mnie nie zawiódł. "Enduring Love" (czytałam wersję angielską) to trzymająca w napięciu od samego początku historia o stalkingu, ale także o poszukiwaniu i poznawianiu siebie. Pierwszy rozdział jest niesamowity i od razu wprowadza dość ciężką atmosferę - czuć, że coś niedobrego się święci. Autorowi udaje się utrzymać taki klimat przez całą powieść, od czasu do czasu spuszczając jednak trochę powietrza. Fragmenty zawierające na przykład naukowe rozważania narratora Joe Rose'a spowalniają akcję, dają chwilę odetchnąć, ale ja pędziłam przez nie, żeby jak najszybciej wrócić do głównego wątku.

Joe jest bardzo ludzki, świadomy swoich słabości, ale czasem także nieco zaskoczony, a nawet przerażony własnym zachowaniem i myślami. Jako naukowiec operuje głównie faktami, liczbami, statystykami, a konfrontacja z ogarniętym religijną (i miłosną) obsesją Jedem wyzwala w nim pokłady nowych uczuć, które nie mieszczą się w jego światopoglądzie. McEwan jak zwykle napisał bardzo wciągającą powieść psychologiczną z elementami thrillera, w której natura człowieka przedstawiona jest jako niezbadana tajemnica. Sami siebie nie znamy, pomimo tylu osiągnięć w nauce nadal nikt tak do końca nie wie, co siedzi w jego własnym mózgu. Ale nie jest to wcale lektura przygnębiająca, bo "naukowe" zakończenie pozostawia nadzieję. Czytałam z wypiekami na twarzy.

Lubię Iana McEwana, jak dotąd mnie nie zawiódł. "Enduring Love" (czytałam wersję angielską) to trzymająca w napięciu od samego początku historia o stalkingu, ale także o poszukiwaniu i poznawianiu siebie. Pierwszy rozdział jest niesamowity i od razu wprowadza dość ciężką atmosferę - czuć, że coś niedobrego się święci. Autorowi udaje się utrzymać taki klimat przez całą...