Zainteresowanym proponuję zabawę. Za każdym razem, gdy:
• pada słowo "forbidden";
• bohaterka myśli sobie, że czuje coś, co nie sądziła, że jeszcze poczuje/zapomniała, jak to jest/nie pamięta, kiedy ostatni raz coś takiego czuła;
• bohaterka myśli sobie, że doskonale zna taki typ mężczyzny;
walimy szota herbaty czy jakiegoś trunku.
Gwarantuję, że dość szybko będziemy na bombie i/lub z pełnym pęcherzem.
Jest to poza tym lektura dydaktyczno-terapeutyczna w fantasy kostiumie, która akurat mi w ogóle nie podeszła. Może być też tak, że zwyczajnie nie jestem grupą docelową dla tych książek.
Światotwórczo wydaje mi się najsłabszą książką cyklu, ale może mi już nie stało zawieszenia niewiary na drzewo życia rosnące w oceanie, z drzwiami, w którym zamknięta jest bogini. Męczyło mnie również to, że bohaterkę poznajemy w zasadzie TYLKO za sprawą jej autoanaliz i musimy wierzyć jej na słowo, jaką to była awanturniczką, a przy tym jednocześnie zahukaną dziewusią rozjechaną przez męża groomera i gaslightingowca. W ogóle nie kupuję jej motywacji i musiałam wykonać wielką pracę, żeby jakoś przyjąć jej pragnienie poświęcenia się i poczucia obowiązku.
To, co Elise Kova robi bardzo dobrze, a o czym już pisałam w kontekście innych książek cyklu, to świadoma zgoda. Okazuje się, że równie dobrze robi sceny masturbacji (prawie biłam brawo, bo w romantasy można odnieść wrażenie, że to obiekty uczuć są dyspozytorami przyjemności protagonistek, bo bohaterki nie biorą spraw w swoje, nomen omen, ręce).
W przeciwieństwie do innych książek tu mamy też trochę humoru, co doceniłam. Przyznam też, że te fragmenty, gdy Victoria już w zasadzie niczego nie pamięta i Ilryth robi jej smutne wyznanie-pożegnanie nawet mnie poruszyły. Nie zmienia to faktu, że finał mnie przerósł swoim odlotem magicznym i w zasadzie był to dla mnie antyklimaks. Trudno mi się też było pogodzić z tym, że główny męski bohater został nagle zredukowany do roli side kicka dla nieustraszonej protagonistki.

Zainteresowanym proponuję zabawę. Za każdym razem, gdy:
• pada słowo "forbidden";
• bohaterka myśli sobie, że czuje coś, co nie sądziła, że jeszcze poczuje/zapomniała, jak to jest/nie pamięta, kiedy ostatni raz coś takiego czuła;
• bohaterka myśli sobie, że doskonale zna taki typ mężczyzny;
walimy szota herbaty czy jakiegoś trunku.
Gwarantuję, że dość szybko będziemy na...