Ilu stronicowe książki czyta Wam się najlepiej? 🤔
U mnie zazwyczaj 300 stron max, bo boję się sięgać po grubaski, żeby się nie zawieść. Aczkolwiek mam kilka takich grubiutkich książkowych miłości. 😂❤️

🛑 Książka pochodzi z klubu recenzenta Nakanapie.pl
**
**
**
„Jest naprawdę bardzo ciepłym i spokojnym człowiekiem. Kiedy widzę go takiego, zdaję sobie sprawę, jakie życie czasem jest niesprawiedliwe. Spotykamy na drodze różnych ludzi, którzy nas krzywdzą. Czasem tak mocno, że zapadamy się w sobie, że zatracamy własne życie i własną tożsamość”. 🥺

Drogi czytelniku.
Powróćmy, proszę do historii Oli i Marisa. Stawmy czoła niemożliwemu, odnajdźmy wolność, miłość i spełnienie, dajmy sobie prawo do marzeń. I zobaczmy, co przygotował dla nich los, czy odnajdą szczęście? Przekonamy się, chodź 🫴🏼

„Feniks. Przebudzenie” to kontynuacja i zarazem zakończenie dylogii „Feniks”. I muszę stwierdzić, iż ta część podobała mi się bardziej.

Autorka w dalszym ciągu ostrzega przed wpływem tej powieści na nas. Nie jest ona łatwa, ale za to naszpikowana emocjami. Dodatkowo w bardzo realny sposób zostało tutaj opisane to jak łatwo ze szczytu spaść na samo dno i szukać pocieszenia w używkach, które dają ukojenie tylko na moment. A w niektórych przypadkach mogą nawet zabić.

Historia tutaj opisana to także przykład jak wiele masek zakładamy w ciągu dnia. To ile ukrywamy, a ile pokazujemy, wiemy tylko my sami. Często zatracamy się w tym i na siłę próbujemy udawać, że nas coś nie rusza, a w głębi serca rozpadamy się na kawałki. Natomiast spicy sceny zostały napisane ze smakiem. Za co należą się brawa, bo nie każdy to potrafi. 👏🏻

Co do bohaterów to są niezwykle charyzmatyczni, ciekawi, ale także ogromnie pogubieni. Nie potrafią bez siebie żyć, a jednocześnie boją się ufać, a już tym bardziej prosić o przebaczenie. Oni są piękni w swojej prostocie. Pozwalają nam zajrzeć w najgłębsze zakamarki ludzkiej psychiki.

Pełna bólu, rozterek, tęsknoty i ciszy która potrafi być agresywna, ciekawości, traum, granic przeszkód oraz używek. Taka jest ta książka w lekkim skrócie. Jedyne co mi w niej przeszkadzało to wersy piosenek, mogłoby ich nie być, a byłabym ukontentowaną lekturą.

Przeczytajcie i sami oceńcie. Zachęcam, bo najważniejsza jest później refleksja. :)

Ilu stronicowe książki czyta Wam się najlepiej? 🤔
U mnie zazwyczaj 300 stron max, bo boję się sięgać po grubaski, żeby się nie zawieść. Aczkolwiek mam kilka takich grubiutkich książkowych miłości. 😂❤️

🛑 Książka pochodzi z klubu recenzenta Nakanapie.pl
**
**
**
„Jest naprawdę bardzo ciepłym i spokojnym człowiekiem. Kiedy widzę go takiego, zdaję sobie sprawę, jakie życie...

Książka otrzymana z klubu recenzenta serwisu nakanapie.pl



Zakończenie „Feniks. Znajdę Cię.” zostawiło mnie z roztrzaskanym sercem. Więc bez zwlekania sięgnęłam po kolejny tom, by dowiedzieć się jakie rewelacje zafundowała autorka naszym bohaterom.

Oli ze złamanym sercem postanawia zmienić swoje życie. Ostatnie wydarzenia, wydają się być kubłem zimnej wody i kobieta pragnie zacząć wszystko od nowa. Zamyka za sobą wszystkie stare sprawy, zostawia dotychczasowe życie by zacząć wszystko od nowa. Na swój własny sposób. Nie wie jednak, że najbliższy czas przyniesie jej ogromne zmiany. Maris, pogrąża się w zapomnieniu a zarazem korzysta z starych środków, aby cząstka Oli nadal z nim była. Jeden krok dzieli go od całkowitego pogrążenia się w rozpaczy, której droga prowadziła już tylko na tamten świat. Czy można odrodzić się niczym Feniks, po tym jak się sięgnęło dna? Czy można odzyskać to co się samemu odepchnęło?

Kontynuacja dylogii mnie nie zawiodła. Jest równie cudowna jak poprzednia część. Ile ta historia mi zapewniła przeżyć? Ile emocji mogłam poczuć, dowie się tylko ten, kto sięgnie po nią. Autorka pokazała jak w jednej chwili można ze szczytu spaść na samo dno, pogrążając się w rozpaczy szukając ratunku tam, gdzie się go nie znajdzie. Jak złudne bywają nałogi i używki? Dając chwilę ukojenia by po chwili ściągnąć człowieka do wrót samego piekła. Czy Maris obudzi się z letargu w jakim się pogrążył? Czy jakimś cudem zawalczy o to co sam zaprzepaścił? Oli była idealnym przykładem tego jak można żyć z maską na twarzy. W ciągu dnia uśmiechnięta kobieta, artystka chwytająca wiatr w swe żagle, a nocami pogrążona we wspomnieniach, własnych marzeniach. Starającą się złapać oddech tonąca dusza. Polubiłam tę kobietę jak siostrę. Jej serce mimo racjonalnych powodów, ciągnęło ją do tego młodego chłopaka, którego pokochała wbrew wszelkim przeciwnościom, a który tak bardzo ją zranił. Nie poddawała się i parła naprzód. Niezależnie od ogromu bólu, los podarował jej nowe życie z dala od przeszłości. Czy można się jednak zamknąć na miłość, która dodawała skrzydeł? Zapomnieć o bólu i złamanym sercu, gdy każdy kolejny dzień przypomina o tym co się utraciło?

Po raz kolejny narracja z perspektywy Marisa i Olianny pokazała nam dwa oblicza miłości i straty. Dwa różne sposoby na poradzenie sobie z tym wewnętrznym bólem, na który nie ma żadnego lekarstwa. To przepiękna historia, która skłania czytelnika do zastanowienia się nad psychiką ludzką. Zgłębienia tematu wszelkich nałogów ich podwalin i możliwości poradzenia sobie z nimi. Przepracowanie własnych traum pozwoli na ruszenie do przodu. Czy bohaterom się to uda? Czy dadzą radę zamknąć za sobą bolesną przeszłość i zacząć od nowa, z czystą kartą?

Historia bohaterów jest pełna bólu, rozterek, zawahania. Jest równocześnie smutna, ale zarazem tak cudowna, że nie można jej odłożyć na półkę, zanim nie dotrze się do ostatniej strony. Niepewność tego co się wydarzy, a zarazem tak piękne uczucie nie znające granic, przeszkód, które my ludzie sami sobie często stwarzamy. Piękno połączenia na poziomie emocjonalnym, ale i cielesnym zostało tu cudownie przedstawione a gorące sceny, opisane ze smakiem, doskonale dodają pikanterii i wywołają rumieniec u niejednej czytelniczki. Lektura idealna dla czytelników, którzy szukają w książkach nie tylko namiętności, ale całego wachlarza uczuć i genialnej fabuły.

Książka otrzymana z klubu recenzenta serwisu nakanapie.pl



Zakończenie „Feniks. Znajdę Cię.” zostawiło mnie z roztrzaskanym sercem. Więc bez zwlekania sięgnęłam po kolejny tom, by dowiedzieć się jakie rewelacje zafundowała autorka naszym bohaterom.

Oli ze złamanym sercem postanawia zmienić swoje życie. Ostatnie wydarzenia, wydają się być kubłem zimnej wody i kobieta...

Przeczytanie pierwszej części powieści pt. ''Feniks Znajdę cię TOM I'' autorstwa Pani Emilii Chabior spowodowało to, że miałam ogromną chęć do poznania treści kolejnej części pt. ''Feniks Przebudzenie TOM II'' i odkrywania krok po kroku, jak potoczą się dalsze losy bohaterów, których zdążyłam mniej lub bardziej polubić.

Nie ukrywam, że poznając przebieg losów każdego bohatera z osobna na swój sposób, zaakceptowałam go takim, jakim on jest i co sobą prezentuje. Na przykład Maris jest odważny i szybki w działaniu.

Bohaterzy noszą w sobie głęboko ukryte cierpienie, o którym nie zawsze chcą opowiedzieć nawet bliskiej osobie. Z tego powodu pojawia się najczęściej pomiędzy innymi głęboka przepaść, dotycząca niewiedzy problemu z przeszłości. Z czym się tak naprawdę zmagają, czy obawiają się akceptacji, że po ujawnieniu tajemnicy życie ulegnie natychmiastowym zmianom i lepiej będzie wszystko zostawić tak, jak jest na obecną chwilę?

W II części powieści pt. ''Feniks Przebudzenie TOM II'' ciekawiło mnie najbardziej, co zmieni się w życiu bohaterów, czy poradzą sobie z próbą pokonania problemów z przeszłości? Czy uzyskana na nowo dojrzałość okaże się pomocna w podejmowaniu ważnych decyzji, a może jednak zwycięży ucieczka przed problemami? Czy wydarzy się jeszcze coś wyjątkowego na drodze do pełni szczęścia, bo życie niesie wiele nieprzewidywalnych niespodzianek ?

Podczas czytania zwracałam szczególną uwagę na to, który z bohaterów ulegnie największym przemianom, kto okaże się silniejszy psychicznie, mądrzejszy, w przekazaniu innym osobom wiedzy na temat czy warto dokonywać zmian i zaufać najpierw samemu sobie, czy jednak osobie, którą się kocha w oparciu o przeżyte wcześniej niełatwe doświadczenia z przeszłości. Któremu bohaterowi dałabym ponowną szansę na zaprzyjaźnienie się z nim?

Przeczytana przeze mnie powieść dotyka ważnych problemów życiowych, opowiada o trudnej miłości, o przemianie. Każdy dorosły człowiek może wyciągnąć dla siebie jakieś wnioski i przemyślenia.

Podoba mi się to, że właściwie każdy z dwunastu rozdziałów odsłania przed czytelnikiem prawdy na temat życia i związanych z nim różnych dylematów.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.

Polecam przeczytać tę powieść.

Przeczytanie pierwszej części powieści pt. ''Feniks Znajdę cię TOM I'' autorstwa Pani Emilii Chabior spowodowało to, że miałam ogromną chęć do poznania treści kolejnej części pt. ''Feniks Przebudzenie TOM II'' i odkrywania krok po kroku, jak potoczą się dalsze losy bohaterów, których zdążyłam mniej lub bardziej polubić.

Nie ukrywam, że poznając przebieg...

Maris właśnie zakończył swój związek z Oli. Roztrzaskał to, czego tak bardzo pragnął zostawiając swoją ukochaną w najgorszym możliwym momencie. Od teraz zaczyna się dla nich zupełnie inne życie. Osobno. Jedno przełamuje bariery i z siłą godną huraganu żyje dalej. Drugie musi dotknąć dna, by móc się odbić po miłość i szczęście. Oboje pragną odrodzić się niczym Feniks, ale czy jest to możliwe również dla ich miłości? Żeby się tego dowiedzieć musicie przejść przez historię naznaczoną bólem, cierpieniem, walką o siebie, swoje zdrowie, umysł i szczęście, ale również przebaczeniem.

Zaczynając swoją przygodę z Feniksem nigdy nie przypuszczałam, że to wszystko tak się potoczy, ale zacznę od początku. Po spektakularnym końcu pierwszego tomu byłam lekko przerażona. Nie miałam pojęcia jak ta historia mogłaby się potoczyć, czy szczęście bohaterów po tak wielkich ranach jest w ogóle możliwe. Drugi tom zaczęłam pełna nadziei, ciekawości i obaw. Bolało mnie serce, gdy czytałam o tym całym cierpieniu Oli i Marisa. Niejednokrotnie płakałam nad losem bohaterów, śmiałam się z nimi,
a czasem nawet z nich.

Powiedzieć o tej książce można naprawdę wiele, ale dla mnie najtrafniej opisze ją słowo „arcydzieło”. Feniks jest cudowną historią, fantastycznie napisaną. Głębokie przemyślenia, ujmująca autentyczność, realistyczność, magia uczuć, dosłownie wszystko zapiera dech. Opisy uczuć, emocji i wszystkich stanów, przez które przechodzą bohaterowie są jeszcze lepsze, niż w pierwszej części. Słowa autorki przelane w usta bohaterów wywołują burzę emocji, skłaniają do pochylenia się również nad własnym życiem. Dla mnie to jest właśnie wyznacznikiem wartościowej książki. Przemiana Marisa jest fenomenalna, doskonale opisana i żadna zmiana nie bierze się znikąd. Dojrzałość, jaką wykazują się bohaterowie jest cudna. Musieli przejść długą drogę, by naprawić, ale przede wszystkim zrozumieć własne błędy.

Ogromnie się cieszę, że Feniks nie jest kolejną serią dla nastolatek, tylko poważną książką o miłości, przebaczeniu i przede wszystkim pracy nad sobą. Bohaterowie pracują wytrwale na własne szczęście,
a nie je dostają, bo takie ma być zakończenie. Swoją drogą jest ono świetne i bardzo podoba mi się jego forma, ale musicie się o tym przekonać sami. Wywiady Marisa są zachwycające, pełne mądrości, dojrzałości. Drugi tom jeszcze bardziej pochwycił moje serce, a razem z pierwszym składają się na niezapomnianą, wartościową i fenomenalną historię, która właśnie trafia na szczyt mojego serca.

Jeśli macie powyżej 18 lat to koniecznie sięgnijcie po tę pozycję!

Po więcej o tej i innych książkach zapraszam na mojego bookstagrama. 👇

https://www.instagram.com/zaczytani_czasu_nie_licza/

Maris właśnie zakończył swój związek z Oli. Roztrzaskał to, czego tak bardzo pragnął zostawiając swoją ukochaną w najgorszym możliwym momencie. Od teraz zaczyna się dla nich zupełnie inne życie. Osobno. Jedno przełamuje bariery i z siłą godną huraganu żyje dalej. Drugie musi dotknąć dna, by móc się odbić po miłość i szczęście. Oboje pragną odrodzić się niczym Feniks, ale...