Opowiadanie jest dość tajemnicze za sprawą zagadkowego współlokatora o imieniu Damian, który wprowadza się do Natalii.

Fabuła jest poprowadzona w dość przemyślany sposób, żeby zaciekawiać czytelnika i trzymać go w napięciu.

Kobieta decyduje się na wynajem mężczyźnie pokoju tylko dlatego, że jest on zainteresowany tą samą płcią.
Każdy żyje swoim życiem, praca i inne obowiązki pochłaniają ich czas, jednak mieszkając z kimś mimo wszystko natykamy się na tą drugą osobę. Z czasem ta dwójka poznaje się bliżej…
Jestem zadowolona z takiego obrotu spraw i zakończenie wyszło super.

Po raz kolejny spodobało mi się pióro autorki ❤️ Przyjemnie czyta się stworzone przez nią utwory.

Polecam ❤️

Opowiadanie jest dość tajemnicze za sprawą zagadkowego współlokatora o imieniu Damian, który wprowadza się do Natalii.

Fabuła jest poprowadzona w dość przemyślany sposób, żeby zaciekawiać czytelnika i trzymać go w napięciu.

Kobieta decyduje się na wynajem mężczyźnie pokoju tylko dlatego, że jest on zainteresowany tą samą płcią.
Każdy żyje swoim życiem, praca i inne...

"Współlokator" to krótkie opowiadanie D.S. Wojciechowskiej, po które sięgnęłam trochę z ciekawości, a trochę dla zabicia czasu.

Historia opowiada o Natalii. Dziewczynie, która szuka współlokatorki, po tym, jak poprzednia wyprowadziła się do swojego partnera. Z początku Natalia myślała, że zamieszka ze swoim ukochanym, jednak po ich rozstaniu, jej plan spalił na panewce, a ona musiała poszukać innego lokatora. Chociaż dziewczyna szukała współlokatorki, ostatecznie za namową koleżanki, zdecydowała się wynająć pokój mężczyźnie. Dlaczego? Natalia jest przekonana, że nowy sublokator nie jest zainteresowany kobietami. A jak jest w rzeczywistości? Po odpowiedź na to pytanie odsyłam do lektury.

Nie wiem, jak Wy, ale ja od czasu do czasu lubię sięgnąć po krótkie opowiadanie, szczególnie gdy nie mam zbyt wiele czasu, by zagłębić się w dłuższą lekturę. Liczyłam, że podczas czytania "Współlokatora" spędzę miło czas, popijając przy czytaniu popołudniową herbatkę. Czy tak właśnie było?

Przyznam szczerze, że nie do końca mi się to udało. Wiem, że było to tylko opowiadanie, zatem pole do popisu było ograniczone i może nie powinnam się czepiać, ale tempo rozwoju relacji między głównymi bohaterami było tak szybkie, że aż dziw, że autorki nie poniosło w tej kwestii jeszcze bardziej i na koniec nie zorganizowała hucznego wesela na co najmniej 300 osób.

I absolutnie nie chcę, aby ktoś mnie źle zrozumiał. Nie mam nic przeciwko poważnym deklaracjom, nawet jeżeli znajomość trwa krótko, ale w tym konkretnym przypadku, po prostu brakowało mi opisów tego, jak ta relacja się rozwijała.

Myślę, że sam pomysł na fabułę był dobry, ale niestety przy tak krótkim dziele autorka nie mogła rozwinąć skrzydeł. Mam wrażenie, że właśnie przez formę tej publikacji wszystko jest opisane na pół gwizdka. A szkoda, bo gdyby rozbudować niektóre kwestie mogłaby to być naprawdę dobra książka.

Niestety sama korekta tekstu też pozostawia wiele do życzenia, a osoba, która była za nią odpowiedzialna zbytnio się nie popisała, bo w e-booku można znaleźć liczne literówki i błędy.

Niemniej, jednak wydaje mi się, że historia jest ciekawa i zdecydowanie zasługuje na to, żeby ją poznać, dlatego, jeżeli szukacie czegoś lekkiego do poczytania, a motyw instant love nie jest Wam straszny, myślę, że będzie to historia, która przypadnie Wam do gustu.

"Współlokator" to krótkie opowiadanie D.S. Wojciechowskiej, po które sięgnęłam trochę z ciekawości, a trochę dla zabicia czasu.

Historia opowiada o Natalii. Dziewczynie, która szuka współlokatorki, po tym, jak poprzednia wyprowadziła się do swojego partnera. Z początku Natalia myślała, że zamieszka ze swoim ukochanym, jednak po ich rozstaniu, jej plan spalił na panewce, a...

„Współlokator” jest to opowiadanie, po które chętnie sięgnęłam. Głównie za sprawą tego, że byłam ciekawa co tym razem wymyśliła autorka. Pióro nie jest mi obce i wiedziałam, że szybciutko zleci mi czytanie - tak też było! 🥰

Główna bohaterka Natalia szuka współlokatorki po wyprowadzce swojej przyjaciółki. Nie zostawia jej w poszukiwaniach i poleca swojego znajomego, homoseksualistę. Dzięki temu, kobieta zgadza się wpuścić mężczyznę pod swój dach. Relacja Natalii i Damiana bardzo mi się podobała. Jest naturalna, towarzyszy humor i pewna tajemnica która podsyca ciekawość. A jaka? Tego oczywiście nie zdradzę ale wątek mi się podobał ☺️

Jeszcze poruszę temat okładki która jest prześliczna 😍

Polecam opowiadanie szczególnie do kawy (bądź herbaty jak na zdjęciu 🤪)na złapanie oddechu w ciągu dnia! ❤️

„Współlokator” jest to opowiadanie, po które chętnie sięgnęłam. Głównie za sprawą tego, że byłam ciekawa co tym razem wymyśliła autorka. Pióro nie jest mi obce i wiedziałam, że szybciutko zleci mi czytanie - tak też było! 🥰

Główna bohaterka Natalia szuka współlokatorki po wyprowadzce swojej przyjaciółki. Nie zostawia jej w poszukiwaniach i poleca swojego znajomego,...

Całkiem przyjemne opowiadanie. Do przeczytania na raz, by oderwać się od rzeczywistości.

Całkiem przyjemne opowiadanie. Do przeczytania na raz, by oderwać się od rzeczywistości.

Przeczytałam kolejne opowiadanie autorki. Jak zawsze się nie zawiodłam. Lekkość i styl pisania autorki sprawia, że opowiadanie pochłaniamy w jeden wieczór. Na pewno polubicie parę bohaterów z tego opowiadania. Książka skrywa dla nas niespodziankę.

Polecam przeczytać ❤️

Przeczytałam kolejne opowiadanie autorki. Jak zawsze się nie zawiodłam. Lekkość i styl pisania autorki sprawia, że opowiadanie pochłaniamy w jeden wieczór. Na pewno polubicie parę bohaterów z tego opowiadania. Książka skrywa dla nas niespodziankę.

Polecam przeczytać ❤️

Bardzo fajne opowiadanie. Aż szkoda że tak szybko się przeczytało 😄

Bardzo fajne opowiadanie. Aż szkoda że tak szybko się przeczytało 😄