Takie współczesne obyczajówki lubię. Niebanalna fabuła. Dobrze wykreowane postacie wywołujące emocje swoim postępowaniem, postawą, poglądami. Moja jedna uwaga. Tytuł mimo, iż ma pewne uzasadnienie w fabule, jednak może wprowadzać w błąd co do oczekiwań treści.

Takie współczesne obyczajówki lubię. Niebanalna fabuła. Dobrze wykreowane postacie wywołujące emocje swoim postępowaniem, postawą, poglądami. Moja jedna uwaga. Tytuł mimo, iż ma pewne uzasadnienie w fabule, jednak może wprowadzać w błąd co do oczekiwań treści.

Książka porusza trudne tematy, pokazuje prawdziwe życie wielu osób z wyniszczającym nałogiem, bardzo dobra.

Książka porusza trudne tematy, pokazuje prawdziwe życie wielu osób z wyniszczającym nałogiem, bardzo dobra.

"Wszystkie dobre chwile przykryły złe momenty. Zło ma przecież większą moc, zmiata z powierzchni ziemi wszystko, nie bierze jeńców, pozostawia zgliszcza"

Historia zainspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Dwie kobiety Hanna i Danuta, jedna z Gdańska, druga z Krakowa. Pierwsza wrażliwa, dobra i mało stanowcza. Pragnie być bezpieczna i kochana. Dla dobra synka pozostaje w związku z alkoholikiem.
Druga, córka i żona alkoholika, sama uzależniona od antydepresantów. Ponieważ boi się zmian, trwa w toksycznym związku. Kobiety się nie znają, ale za pomocą pewnych wydarzeń los je ze sobą połączy.
Bardzo przejmująca i mocna lektura, która wciąga od pierwszych stron. Porusza kilka trudnych tematów, problem
uzależnienia od alkoholu i przemocy domowej, trauma kobiety po stracie zbyt wcześnie narodzonego dziecka, a co za tym idzie brak prawa kobiet do decydowania o własnym ciele. Książka zupełnie inna od poprzednich autorki, które czytałam. Podczas lektury towarzyszyło mi mnóstwo emocji, gniew, ból, złość, ale i zrozumienie. Bardzo życiowa historia, która kończy się zaskakująco i daje nadzieję. Polecam.

"Wszystkie dobre chwile przykryły złe momenty. Zło ma przecież większą moc, zmiata z powierzchni ziemi wszystko, nie bierze jeńców, pozostawia zgliszcza"

Historia zainspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Dwie kobiety Hanna i Danuta, jedna z Gdańska, druga z Krakowa. Pierwsza wrażliwa, dobra i mało stanowcza. Pragnie być bezpieczna i kochana. Dla dobra synka pozostaje w...

Trzeba przyznać, że emocji tu nie zabrakło!

Trzeba przyznać, że emocji tu nie zabrakło!

Mocna, chwilami szokująca. Autorka na łamach powieści ukazuje brutalną prawdę. Warto po nią sięgnąć i otworzyć oczy na prawdę, która może wstrząsnąć nawet twardo stąpającym po ziemi czytelnikiem.

Mocna, chwilami szokująca. Autorka na łamach powieści ukazuje brutalną prawdę. Warto po nią sięgnąć i otworzyć oczy na prawdę, która może wstrząsnąć nawet twardo stąpającym po ziemi czytelnikiem.

„Nie obiecuję Ci wiele
Bo tyle, co prawie nic
Najwyżej wiosenną zieleń
I pogodne dni
Najwyżej uśmiech na twarzy
I dłoń ciepłą w potrzebie
Nie obiecuję Ci wiele
Tylko po prostu siebie…” – Bolesław Leśmian

Hania jest po rozwodzie z Pawłem i samotnie wychowuje synka Jaśka. Dziewczyn bardzo chce być kochaną i pewnego dnia przez Internet nawiązuje znajomość z Janem Kowalskim. W tych trudnych chwilach mężczyzna staje się dla niej kimś ważnym, z kim może w sieci porozmawiać o wszystkim.
Mieszkająca na drugim krańcu Polski Danuta Adamska jest nie tylko córką alkoholika, lecz także żoną alkoholika i matką dwóch powoli wkraczających w dorosłe życie bliźniaczek Martyny i Karoliny. Danuta ma też kochanka Krzyśka, do którego ucieka w wolnych chwilach. Jej małżeństwo jest praktycznie nie istnieje.
Obie kobiety tylko z pozoru nic nie łączy.

Książka wciąga od pierwszej strony. Współczułam bardzo Hani, której były mąż okazał się zwykłym draniem. Nic więc dziwnego, że nowa znajomość była dla niej odskocznią od codziennych problemów. Okazuje się, że mężczyzna nie jest tym za którego się podawał i dźwiga na barkach bagaż problemów.
Temat poruszony przez autorkę jest bardzo ważny, gdyż trudno jest mówić o alkoholizmie, nadużywaniu leków, czy też depresji. Ciężko jest także pogodzić się ze stratą dziecka i iść dalej przez życie. Podający się za Jana Kowalskiego mężczyzna jest alkoholikiem. Myślę, że chciał się zmienić, jednak sytuacja panująca w jego rodzinie bynajmniej temu nie sprzyjała. Poznanie Hani było dla niego czymś niezwykłym i to właśnie dla niej chciał się zmienić.
Muszę przyznać że bohaterowie są bardzo dobrze wykreowani i można tylko im kibicować by w końcu byli szczęśliwi.
Książkę oceniam na niepełne 8 pkt.

„Nie obiecuję Ci wiele
Bo tyle, co prawie nic
Najwyżej wiosenną zieleń
I pogodne dni
Najwyżej uśmiech na twarzy
I dłoń ciepłą w potrzebie
Nie obiecuję Ci wiele
Tylko po prostu siebie…” – Bolesław Leśmian

Hania jest po rozwodzie z Pawłem i samotnie wychowuje synka Jaśka. Dziewczyn bardzo chce być kochaną i pewnego dnia przez Internet nawiązuje znajomość z Janem Kowalskim. W...

Dwie kobiety z dwóch krańców Polski, dwie historie i coś co je w jakiś sposób połączy. Książka wywołuje skrajne emocje i chyba dlatego jest inna od pozostałych obyczajówek. Miłość, rodzicielstwo i sposoby radzenia sobie z przeciwnościami losu

Dwie kobiety z dwóch krańców Polski, dwie historie i coś co je w jakiś sposób połączy. Książka wywołuje skrajne emocje i chyba dlatego jest inna od pozostałych obyczajówek. Miłość, rodzicielstwo i sposoby radzenia sobie z przeciwnościami losu

Pełno emocji towarzyło mi podczas czytania tej powieści było tu złość,gniew,rozgoryczenie,ból i cierpienie Hani kobiety,która mieszka w Gdańsku cierpi po stracie ukochanego dziecka,rozwód bierze z mężem.
A Danuta zamieszkuje w mieście Krakowie,jest córką alkoholika i męża,co uzależniony od alkoholu zmaga się z alkoholizmem.
Obie kobiety różnią się bardzo od siebie wszystkim.
Od pierwszych rozdziałów w książce polubiłam te główne bohaterki Hanię i Danusię wzbudziły we mnie wiele sympatii,doświadczenia życiowe miały swoje w życiu i traumy przeżyły kobiety w swym życiu.
Pewnego dnia ich los i życie połączył jeden mężczyzna przystojny,młody i szarmancki Jan Kowalski.
Zaczyna się spotykać Hania z Janem zaprasza ją do restauracji i do siebie obydwoje się zakochują w sobie między dwojgiem coś więcej jest.
Lecz,któregoś dnia dzwoni do niej jego żona i mówi jej,że jest żonaty,ma dzieci.
Kobieta czuje się zraniona i załamana.
Opowieść Pani Anny Sakowicz bardzo ładnie napisana, pióro jej lubię pisze przyjemne,cudowne powieści.
A Ania Sakowicz jest moją ukochaną pisarką,nigdy mnie nie zawiodły jej powieści,każda ma w sobie wyjątkowość,wielkie serce włożone zostało przez autorkę,a tą książką urzeczona,zachwycona jestem wzruszyłam się przy niej czytając losy bohaterek.
Życiowa,cudowna książka dająca do przemyśleń i nadzieję niesie.

Pełno emocji towarzyło mi podczas czytania tej powieści było tu złość,gniew,rozgoryczenie,ból i cierpienie Hani kobiety,która mieszka w Gdańsku cierpi po stracie ukochanego dziecka,rozwód bierze z mężem.
A Danuta zamieszkuje w mieście Krakowie,jest córką alkoholika i męża,co uzależniony od alkoholu zmaga się z alkoholizmem.
Obie kobiety różnią się bardzo od siebie...

Przypadkowo wpadla mi w rece, ladna okladka, opis.
Lekka, wciagajaca powiesc na wakacje. Polecam

Przypadkowo wpadla mi w rece, ladna okladka, opis.
Lekka, wciagajaca powiesc na wakacje. Polecam

Dzieci dla mnie mało realne zachowania. Pomysł na przeplatanie opowieści dwóch kobiet bardzo fajny. Momentami mnie nużyła ale ogólnie całość oceniam dobrze. Alkoholizm prawdziwie pokazany

Dzieci dla mnie mało realne zachowania. Pomysł na przeplatanie opowieści dwóch kobiet bardzo fajny. Momentami mnie nużyła ale ogólnie całość oceniam dobrze. Alkoholizm prawdziwie pokazany