Jest to dość stara książka (aż sama się zdziwiłam, że jest nawet starsza ode mnie ),bo jest z 2006 roku. Świetna opowieść, o dwóch siostrach: Jednej idealnie uporządkowanej, prymusce oraz pupilce matki, oraz drugiej, buntowniczej, dokuczającej i zamkniętej w sobie. Szczerze polecam :3

Jest to dość stara książka (aż sama się zdziwiłam, że jest nawet starsza ode mnie ),bo jest z 2006 roku. Świetna opowieść, o dwóch siostrach: Jednej idealnie uporządkowanej, prymusce oraz pupilce matki, oraz drugiej, buntowniczej, dokuczającej i zamkniętej w sobie. Szczerze polecam :3

Świetnie nakreślone postaci i problem myśle wielu rodzin. Warto przeczytać przemyśleć i może dostrzec coś u siebie w ogródku

Świetnie nakreślone postaci i problem myśle wielu rodzin. Warto przeczytać przemyśleć i może dostrzec coś u siebie w ogródku

Ewa Nowak w Serii Miętowej zawsze opisuje ważne tematy. Nieważne, czy czytelnik ma lat kilkanaście, czy kilkadziesiąt, lektura da mu do myślenia.
Tym razem Autorka zajęła się problemami dwóch sióstr, które nie potrafią się dogadać, a matka faworyzuje jedną z nich. Być może ta rodzina jest przerysowana, a główna bohaterka przedstawiona jest zbyt infantylnie, ale książka warta jest przeczytania.
Polecam wielbicielom Autorki, a także wszystkim osobom czującym, że w ich rodzinach coś nie jest w porządku.

Ewa Nowak w Serii Miętowej zawsze opisuje ważne tematy. Nieważne, czy czytelnik ma lat kilkanaście, czy kilkadziesiąt, lektura da mu do myślenia.
Tym razem Autorka zajęła się problemami dwóch sióstr, które nie potrafią się dogadać, a matka faworyzuje jedną z nich. Być może ta rodzina jest przerysowana, a główna bohaterka przedstawiona jest zbyt infantylnie, ale książka...

„- Fajnie jest mieć dobre kontakty z mamą, dla mnie to też bardzo ważne, ale w domu. My idziemy pohulać, a po ciebie przychodzi mamusia. Po twoją siostrę też przychodzi?
- Nie, po moją siostrę nie. Moja mama jej nie lubi - powiedziała Marta i się rozpłakała”


Powieść skupia się na historii dwóch sióstr:
• Marty - poukładanej szkolnej prymuski, oraz
• Jagny - żywiącej nienawiść do wszystkich buntowniczki.
Dziewczynki są swoimi totalnymi przeciwieństwami.
Mieszkają one razem z mamą, gdyż ojciec odszedł do innej kobiety, Olgi.
Już na pierwszy rzut oka można zauważyć jeszcze jedną rzecz poróżniającą siostry.
Matka dziewczynek faworyzuje jedną z nich.
Jak można się domyśleć, jest to Marta.
Tymczasem Jagna z mamą każdego dnia, krzywdzą siebie nawzajem, tworząc błędne koło, którego żadna z nich nie chce pierwsza przerwać.
Kiedy Marta zauważa niezdrowe zachowanie matki, postanawia podjąć pewne kroki, które mają na celu polepszenie relacji w jej rodzinie.



Czy zachowanie Jagny jest rozpaczliwym wołaniem o odrobinę miłości?
Czy może jest po prostu jest zła?

Mogłoby się wydawać, że faworyzowanie dziecko ma lepiej. Ma dobre oceny, uznanie nauczycieli, uwagę rodziców...
Ma wszystko.
Ale czy na pewno tak jest?


„- A dlaczego się nie lubi dziecka? - odezwała się w końcu Karolina. - Właśnie o tym mówiłyśmy. Są tysiące powodów. Bo jest lepsze, bo jest gorsze, bo przypomina teściową, bo urodziło się nie w porę, bo jest dzieckiem nie tego partnera, co trzeba, bo jest brzydkie i przynosi wstyd, albo ładne i rodzice są wręcz o to zazdrośni. Miliony powodów.”

✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳

Na początku, kiedy dostałam tą książkę, myślałam że jest to kolejna nudna obyczajówka o problemach nastolatek.
Tutaj się myliłam.

Pierwszy plus leci za zachowanie bohaterów.
Tutaj nic nie dzieje się na siłę, wszystkie emocje i zachowania można łatwo uzasadnić.

Kolejny plus daję za Jagnę.
Z zewnątrz wydaje się być typową bad girl, lecz autorka pokazuje również tą dobrą i delikatną stronę Drzazgi, którą rzadko pokazuje światu.
Jest świetnie wykreowaną bohaterką.

I kolejny plus za historię.
Mamy możliwość zobaczenia świata z perspektywy „tego bardziej lubianego dziecka” i zgłębienia tematu faworyzowania dzieci. Jakie wydarzenie spowodowało nierówny podział miłości między córkami, i jakie mogą być tego skutki.


Jedyne do czego mogę się przyczepić to to, że czasem robi się monotonnie i nudno.


Tak więc: Kto ma lepiej?
To już pozostawiam waszej opinii.

„- Fajnie jest mieć dobre kontakty z mamą, dla mnie to też bardzo ważne, ale w domu. My idziemy pohulać, a po ciebie przychodzi mamusia. Po twoją siostrę też przychodzi?
- Nie, po moją siostrę nie. Moja mama jej nie lubi - powiedziała Marta i się rozpłakała”


Powieść skupia się na historii dwóch sióstr:
• Marty - poukładanej szkolnej prymuski, oraz
• Jagny - żywiącej...

Książkę czytałam dawno, ale dalej ją pamiętam. Pomyślałam, że zrecenzuję ją z kwestii czasu.
Uważam, że jest to jedna z lepszych części serii Miętowej! Tak jak każda książka Ewy N. porusza ważny, interesujący temat, zapewne znany wielu czytelnikom. Bardzo lekko się ją czytało, wciągała i zaciekawiała. Jest napisana w młodzieżowym stylu ( według mnie najlepsza dla przedziału wiekowego 11-14 )
Główne bohaterki to były dwa inne światy, ta różnica spowodowana była przez rodziców, co pokazuję jak mogą oni swoim zachowaniem skrzywdzić dziecko.
Miała świetne zakończenie. Cała treść dawała dużo do myślenia. Nie mogę się bardziej rozpisać, bo tak pisałam na początku, czytałam ją dawno temu, ale naprawdę ją polecam! Nie pożałujecie ;)

Książkę czytałam dawno, ale dalej ją pamiętam. Pomyślałam, że zrecenzuję ją z kwestii czasu.
Uważam, że jest to jedna z lepszych części serii Miętowej! Tak jak każda książka Ewy N. porusza ważny, interesujący temat, zapewne znany wielu czytelnikom. Bardzo lekko się ją czytało, wciągała i zaciekawiała. Jest napisana w młodzieżowym stylu ( według mnie najlepsza dla...

Fabuła wydawała się mi mocna nudna i oczywista.

Fabuła wydawała się mi mocna nudna i oczywista.

Bardzo ciekawa książka, w której Ewa Nowak porusza temat faworyzowania jednego ze swoich dzieci przez rodziców, ale przeczytamy także o nastoletnich problemach takich jak pierwsza miłość, czy przyjaźń.
Marta ma 15 lat. W klasie nie ma znajomych, za to w domu jest w bardzo dobrych relacjach z mamą w przeciwieństwie do jej siostry Jagny, która wszystko robi na złość matce i Marcie, ale gdy dziewczynki przyjeżdżają do ojca i jego nowej partnerki to Jagna jest przyjemna i miła tak jak wśród znajomych.
Na pierwszy rzut oka widać, że to Jagna jest tą gorszą, nieprzyjemną, niemiłą, przeszkadzającą tytułową "Drzazgą" jednak podczas tej 300 stronnicowej powieści zrozumiemy, że problem jest znacznie głębszy, a inni ludzie postrzegają ten problem z kompletnie innych perspektyw.
Gorąco polecam wszystkim uwielbiającym podobne historie!

Bardzo ciekawa książka, w której Ewa Nowak porusza temat faworyzowania jednego ze swoich dzieci przez rodziców, ale przeczytamy także o nastoletnich problemach takich jak pierwsza miłość, czy przyjaźń.
Marta ma 15 lat. W klasie nie ma znajomych, za to w domu jest w bardzo dobrych relacjach z mamą w przeciwieństwie do jej siostry Jagny, która wszystko robi na złość matce i...

Powieść opowiadająca o dwóch, zupełnie odmiennych od siebie siostrach. Książka jest dość przyjemna, ale czasami denerwowały mnie punkty widzenia obu dziewczyn. Po za tym zdawało mi się, że bohaterka jak na swój wiek jest niesamowicie dziecinna. Ogólnie czyta się dobrze.

Powieść opowiadająca o dwóch, zupełnie odmiennych od siebie siostrach. Książka jest dość przyjemna, ale czasami denerwowały mnie punkty widzenia obu dziewczyn. Po za tym zdawało mi się, że bohaterka jak na swój wiek jest niesamowicie dziecinna. Ogólnie czyta się dobrze.

7,5

7,5

Niespodziewanie jedna z najlepszych, jeśli nie najlepsza z dotychczasowych części serii. Łączy w sobie trzy rzeczy, które pojawiały się już w tomach poprzednich, ale dopiero tutaj występują wszystkie razem.
1) Ważna i poważna problematyka, w tym przypadku nierówne traktowanie rodzeństwa - faworyzowanie jednego dziecka i brak sympatii drugiego - oraz całe spektrum schorowanych stosunków rodzinnych. Bardzo dobrze nakreślone postaci obu sióstr i dominującej matki z własnymi problemami. Dobre, wiarygodne dialogi. Więcej subtelności, niż zwykle u Nowak bywało, dzięki czemu czytelnik towarzyszy Marcie w stopniowym odkrywaniu, że ani ona sama nie jest taka święta, jak jej się wydaje, ani jej siostra Jagna nie jest takim diabłem.
2) Humor, lekkość i krzepiąco opisane wsparcie rówieśników - genialny wątek Karoliny, która próbuje swoich sił w pisarstwie i zalicza potężny grafomański kryzys, oraz zupełnie ładny wątek miłosny.
3) Pozytywne zakończenie, pokazujące, że problemy można rozwiązać, choć wymaga to czasu i wysiłku. Tym samym "Drzazga" przewyższa np. "Michała Jakiegośtam", w którym tyrania ojca została złamana jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, czy też "Ogon Kici", który kończy się smutno i beznadziejnie.

Jednym słowem książka inteligentna i przyjemna.

Niespodziewanie jedna z najlepszych, jeśli nie najlepsza z dotychczasowych części serii. Łączy w sobie trzy rzeczy, które pojawiały się już w tomach poprzednich, ale dopiero tutaj występują wszystkie razem.
1) Ważna i poważna problematyka, w tym przypadku nierówne traktowanie rodzeństwa - faworyzowanie jednego dziecka i brak sympatii drugiego - oraz całe spektrum...