Niezła książka, ale nie lubię w kryminałach motywów dotyczących przestępczości zorganizowanej - a o taką ociera się klub ze striptizem dla bogatych Rosjan. Zdecydowanie za mocno rozwinięty wątek obyczajowy, z Moną jako SuperWoman, lepszą niż wszystkie policje Szwecji razem wzięte.
Taka 5,5/10.

Niezła książka, ale nie lubię w kryminałach motywów dotyczących przestępczości zorganizowanej - a o taką ociera się klub ze striptizem dla bogatych Rosjan. Zdecydowanie za mocno rozwinięty wątek obyczajowy, z Moną jako SuperWoman, lepszą niż wszystkie policje Szwecji razem wzięte.
Taka 5,5/10.

Dobra książka, początek świetnej serii
Ksiązka opowiada losy Mony - kobiety 50-letniej po przejściach i szalonym romansie trwającym kilkanaście lat. Kobieta zakochuje się w Aleksandrze - finansiście działającym na rynku Wielkiej Brytanii. Porzuca dla tej miłości stabilny dom w Szwecji męża i dwóch synów. Po latach gdy miłość przemija wraca do rodzinnego miasteczka gdzie musi odzyskać zaufanie i miłość swoich dwóch synów. A każdy z nich poszedł inną drogą. Starszy jest policjantem a młodszy trochę lekkoduchem, który nie wiadomo z czego żyje.
Mona przez przypadek wplątana zostaje w rozwiązywanie zagadki morderstwa panny młodej. I tak zostaje przywatnym dedektywem.
Przeczytałam już wszystkie 4 dostępne na polskim rynku części i serecznie polecam bo z książki na książkę robi się co raz ciekawiej tym bardziej że wraca wątek Aleksandra a płomienna miłość nie do końca była taka

Dobra książka, początek świetnej serii
Ksiązka opowiada losy Mony - kobiety 50-letniej po przejściach i szalonym romansie trwającym kilkanaście lat. Kobieta zakochuje się w Aleksandrze - finansiście działającym na rynku Wielkiej Brytanii. Porzuca dla tej miłości stabilny dom w Szwecji męża i dwóch synów. Po latach gdy miłość przemija wraca do rodzinnego miasteczka gdzie...

#czytam_se
⠀
"Anton głęboko wzdycha. Że też życie może być takie piękne. Czasem trzeba przystanąć i przyjąć je w siebie, by nie pozwolić zatriumfować brzydocie."
⠀
Zadanie na dziś. Zatrzymaj się i popatrz, co Cię otacza. Pomyśl za co możesz być wdzięczna/wdzięczny. A potem wróć i podziel się tym w komentarzu :)
⠀
"Welon Panny Młodej" to kolejna książka szwedzkiej Autorki przeczytana w nowym roku. Początek przypominał mi programy przyrodnicze czytane głosem Krystyny Czubówny. Cała akcja nie jest zbyt szybka, ale dzięki temu jest czas na przemyślenia i próbę odgadnięcia, kto jest zabójcą.
⠀
Społeczność niewielkiej miejscowości Vargön nie może wyjść z szoku. Lisa - Marie, panna młoda, ginie podczas nocy poślubnej. Nikt nic nie widział, nikt nic nie słyszał. Policja prowadzi dochodzenie. Swoje dochodzenie prowadzi również Mona Schiller. Matka jednego z policjantów, była sędzina ze znajomościami. Wiele pytań, żadnych odpowiedzi i morderca, który może cały czas być wśród społeczności. Nie jest to łatwe zadanie. Kto pierwszy dojdzie do jego rozwiązania?
⠀
Jeśli macie ochotę na niespieszną fabułę to polecam Wam te książkę. Fani szybkich akcji mogą się tu nie odnaleźć.

#czytam_se
⠀
"Anton głęboko wzdycha. Że też życie może być takie piękne. Czasem trzeba przystanąć i przyjąć je w siebie, by nie pozwolić zatriumfować brzydocie."
⠀
Zadanie na dziś. Zatrzymaj się i popatrz, co Cię otacza. Pomyśl za co możesz być wdzięczna/wdzięczny. A potem wróć i podziel się tym w komentarzu :)
⠀
"Welon Panny Młodej" to kolejna książka szwedzkiej Autorki...

Welon Panny Młodej to lokalna nazwa wodospadu w Vargön. W nim zostają znalezione zwłoki młodej kobiety. Policja podejrzewa, że Lisa-Marie rzuciła się ze skały podczas własnej nocy poślubnej, jednak nie znajduje motywu czynu. Do akcji wyjaśniającej okoliczności śmierci, włącza się Mona Schiller – była sędzia, która po wielu latach powraca w rodzinne strony.

Lubię skandynawskie kryminały i chętnie po nie sięgam. Czasem się rozczarowuję, częściej jednak jestem nimi zachwycona. W tym przypadku moja satysfakcja czytelnicza jest połowiczna. Akcja powieści, mimo całkiem dobrego startu, w ogólnym rozrachunku, okazała się nudna. Autorce nie udało się stworzyć tak potrzebnego w literaturze kryminalnej napięcia, atmosfery oczekiwania, nie wspominając o rozrastającej się sieci powiązań i podejrzeń. Sprawcę udało mi się dobrze wytypować już w momencie, kiedy po raz pierwszy pojawia się on w fabule, tak więc kiepsko, jeśli chodzi o nieprzewidywalność. Główna bohaterka, Mona, to jeden z gorszych typów osobowości, jakie wybrała autorka: wścibska, bezczelna, nachalna, przemądrzała, wywyższająca się. Jej przytłaczająca osobowość w sposób denerwujący dominuje przez całą powieść. Na każdym kroku podkreśla swoje zasługi, umniejsza dokonaniom innych, w tym własnego syna Antona, który jest policjantem prowadzącym dochodzenie. Anton z kolei to nieporadny dziwak z tendencją do melancholii i chyba kiepsko mu wychodzi twórcze myślenie…

Samo śledztwo toczy się niemrawo, jest mało zaskakujące, zabrakło mi tzw. policyjnej roboty, jakby policjanci zupełnie sobie odpuścili dochodzenie, pozwalając Monie przejąć pałeczkę. Motyw zabójstwa opisany w zakończeniu jest tak prymitywny, że nie sposób nie przewrócić oczami. Ja wiem, ludzie zabijają z powodu większych błahostek, ale od literatury kryminalnej oczekiwałabym większej pomysłowości.

W polskiej wersji językowej znajduje się trochę błędów gramatycznych, głównie dotyczących niewłaściwej formy użytego słowa oraz kilka takich, które wynikły najprawdopodobniej na skutek niestarannego opracowania tekstu podczas redakcji. Na szczęście nie utrudnia to czytania czy zrozumienia treści.

Plusem powieści jest realizm środowiskowy, małomiasteczkowa atmosfera, oraz udane wkomponowanie fabuły w surowość skandynawskich realiów. Styl autorki również przypadł mi do gustu – może niespecjalnie wyszukany, ale przyjemny w odbiorze. Autorka nie sili się na poetyckość, nie wprowadza zawiłości językowych – jest prosto i przystępnie.
Na minus zaliczam przesadną drobiazgowość w opisywaniu czynności (nie lubię tego, dla mnie oczywistym jest, że aby zjeść płatki śniadaniowe, należy je uprzednio wyjąć z opakowania) oraz dziwne monologi wewnętrzne Antona związane z kontemplacją życia i otoczenia.

Ponieważ jest to powieść przeczytana w ramach synchronicznego czytania z mężem, ocena jest średnią naszych indywidualnych ocen. Tym razem byliśmy jednogłośni i oboje przyznaliśmy powieści sześć gwiazdek.

Powieść stanowi pierwszą część cyklu „Vargön”, a ja, mimo braku oczarowania „Welonem…”, mam ochotę przeczytać kolejne, bo zaciekawił mnie wątek Alexandra oraz zastanawia mnie, czy Anton zrobi to, o co go podejrzewam :)

Welon Panny Młodej to lokalna nazwa wodospadu w Vargön. W nim zostają znalezione zwłoki młodej kobiety. Policja podejrzewa, że Lisa-Marie rzuciła się ze skały podczas własnej nocy poślubnej, jednak nie znajduje motywu czynu. Do akcji wyjaśniającej okoliczności śmierci, włącza się Mona Schiller – była sędzia, która po wielu latach powraca w rodzinne strony.

Lubię...

Ponoć prawdziwych mężczyzn poznaje się po tym, jak kończą, nie jak zaczynają. Problem w tym, że tę powieść napisała kobieta ;-) To oczywiście tylko żart. Chodzi mi o to, że początek nawet zachęcał, ale później najczęściej się nudziłem… Niemniej kolejne tomy przede mną. Przeczytam, tragedii nie ma.

Ponoć prawdziwych mężczyzn poznaje się po tym, jak kończą, nie jak zaczynają. Problem w tym, że tę powieść napisała kobieta ;-) To oczywiście tylko żart. Chodzi mi o to, że początek nawet zachęcał, ale później najczęściej się nudziłem… Niemniej kolejne tomy przede mną. Przeczytam, tragedii nie ma.

Zaczyna się ciekawie: panna młoda rzuca się w przepaść po nocy poślubnej, poszlaki wskazują, że ktoś jej w tym pomógł; potem jest niestety nudno, śledztwo toczy się niemrawie, a postać byłej sędzi prowadzącej niezależne dochodzenie jest nijaka, odłożyłem audiobooka dosyć szybko, jest sporo lepszych kryminałów na rynku.

Zaczyna się ciekawie: panna młoda rzuca się w przepaść po nocy poślubnej, poszlaki wskazują, że ktoś jej w tym pomógł; potem jest niestety nudno, śledztwo toczy się niemrawie, a postać byłej sędzi prowadzącej niezależne dochodzenie jest nijaka, odłożyłem audiobooka dosyć szybko, jest sporo lepszych kryminałów na rynku.

Fajnie się słuchało audiobooka. Bardzo dobry kryminał, wciąga i trzyma w napięciu do końca. Druga część już czeka.

Fajnie się słuchało audiobooka. Bardzo dobry kryminał, wciąga i trzyma w napięciu do końca. Druga część już czeka.