Bardzo piękna, ciepła, wzruszająca książka o babci, która ma kłopoty z pamięcią. Rodzina jednak o niej nie zapomina. Przypominają jej najlepsze chwile, najpiękniejsze momenty. Nie opuszczają babci. Ilustracje są cudowne. Polecam.

Bardzo piękna, ciepła, wzruszająca książka o babci, która ma kłopoty z pamięcią. Rodzina jednak o niej nie zapomina. Przypominają jej najlepsze chwile, najpiękniejsze momenty. Nie opuszczają babci. Ilustracje są cudowne. Polecam.

„Gdy babcia zapomina…” to ciepła opowieść o babci i jej wnukach. Starsza pani już wiele rzeczy zapomina. Nie pamięta jak ma na imię, nie pamięta wnuków i jak się gra w ich ulubione gry. Zapomina gdzie schowała klucze taty. Za to wnuki mają wiele wspomnień. O ogrodzie, wspinaczkach na jabłoń, o niebieskim samochodzie babci. I chociaż ukochana babcia już tego nie pamięta, to oni nadal kochają ją i tworzą nowe, wspólne wspomnienia.
Książka na pewno potrafi wzruszyć. Ukazuje jak piękne są relacje w rodzinie. Nawet gdy człowiek starzeje się lub zapadnie na chorobę i zapomina o wielu rzeczach. Wspomnienia wnuków o wspólnie spędzonym czasie są piękne i tego nikt nikomu nie odbierze. Jest to książka o przemijaniu i skłania do refleksji nad tym co nasz może czekać w przyszłości. Jest jedną z tych książek, które chociaż przeznaczone są dla dzieci to dorosły będzie umiał w nich znaleźć wiele wartości.
Książeczka posiada nie tylko ciepłą i wzruszającą opowieść, ale również przepiękne, pastelowe ilustracje, które pobudzają wyobraźnie. W pełni oddają więź wnuków z babcią. I akceptację tego, że człowiek z biegiem lat zmienia się. Ale to nic, że nie pamięta. Najważniejsze jest, że jest z nami.

„Gdy babcia zapomina…” to ciepła opowieść o babci i jej wnukach. Starsza pani już wiele rzeczy zapomina. Nie pamięta jak ma na imię, nie pamięta wnuków i jak się gra w ich ulubione gry. Zapomina gdzie schowała klucze taty. Za to wnuki mają wiele wspomnień. O ogrodzie, wspinaczkach na jabłoń, o niebieskim samochodzie babci. I chociaż ukochana babcia już tego nie pamięta, to...

Niezwykle potrzebna . Wzruszająca historia

Niezwykle potrzebna . Wzruszająca historia

To wzruszająca książka o tym, że miłość i rodzinna więź są w stanie przezwyciężyć trudy postępującej choroby.

"Gdy babcia zapomina..." - no właśnie, co wtedy? Wtedy trzeba pamiętać za nią. Pamiętać i wspominać najpiękniejsze chwile spędzone z nią, których ona sama już nie pamięta. Mimo to, a może właśnie dlatego, jest szczęśliwa, bo żyje chwilą obecną wśród najbliższych, którzy ją bardzo kochają, choć babcia zapomina kim oni są.

Bardzo smutno to wszystko brzmi, a jednocześnie pięknie. Bo starość i zapominanie wcale nie muszą skazywać człowieka na samotność i... zapomnienie. Choć rodzinie pozostaje jedynie patrzeć na postępy choroby, mogą oni być blisko i obdarowywać tym, co najważniejsze - miłością.

Ta książka bardzo mnie poruszyła, a przepiękne ilustracje doskonale oddają jej klimat przestawiając babcię jako radosną kobietę, pełną życia, i taka właśnie pozostanie w pamięci jej najbliższych.

To wzruszająca książka o tym, że miłość i rodzinna więź są w stanie przezwyciężyć trudy postępującej choroby.

"Gdy babcia zapomina..." - no właśnie, co wtedy? Wtedy trzeba pamiętać za nią. Pamiętać i wspominać najpiękniejsze chwile spędzone z nią, których ona sama już nie pamięta. Mimo to, a może właśnie dlatego, jest szczęśliwa, bo żyje chwilą obecną wśród najbliższych,...

I to nic, że babcia zapomina” powtarzała wnuczka za każdym razem, kiedy widziała się z babcią, "I tak ją bardzo kocham'.

„Gdy babcia zapomina…” to naprawdę bardzo ważna i wartościowa książka. Pokazuję rodzinne wsparcie, głęboką miłość rodzinną oraz jak ważne jest pielęgnowanie wspomnień. Dodatkowo posiada ciekawie i kolorowe ilustracje oraz zrozumiałe dla dzieci zdania. Ale najważniejszy w książce, jest sam przekaz. Polci bardzo się spodobała książeczka, tak samo jak mi. Przyznam, że uroniłam łezkę.

I to nic, że babcia zapomina” powtarzała wnuczka za każdym razem, kiedy widziała się z babcią, "I tak ją bardzo kocham'.

„Gdy babcia zapomina…” to naprawdę bardzo ważna i wartościowa książka. Pokazuję rodzinne wsparcie, głęboką miłość rodzinną oraz jak ważne jest pielęgnowanie wspomnień. Dodatkowo posiada ciekawie i kolorowe ilustracje oraz zrozumiałe dla dzieci zdania....

Choroby wieku starczego dotykające seniorów, obejmują zarówno schorzenia somatyczne, jak i te związane z ich psychiką. Spadek szybkości przewodzenia impulsów nerwowych skutkuje zaburzeniami pamięci, pojawiają się takie schorzenia, jak demencja czy choroba Alzheimera. Nawet dorosłym trudno uwierzyć i zrozumieć naturę tych zaburzeń oraz zaakceptować fakt, że osoba – nawet aktywna pod względem intelektualnym – może zapominać podstawowe słowa czy przestać poznawać bliskie osoby. A jak wytłumaczyć to dzieciom?
Tak naprawdę to, co dzieci powinny wiedzieć, to to, że taka osoba jest chora i zapomina różne rzeczy. Ale wciąż nas kocha i czuje, kiedy ta miłość jest odwzajemniona. W sytuacji, kiedy w rodzinie lub w bliskim otoczeniu mamy taką sytuację, warto również sięgnąć po odpowiednią literaturę, która pomaga nam zaakceptować, a właściwie oswoić się z tym faktem i ograniczeniami w kontaktach z osobą starszą. Taką książką, przeznaczoną dla młodszych odbiorców w wieku przedszkolnym czy wczesnoszkolnym, jest pozycja pt. „Gdy babcia zapomina…”, autorstwa Paula Russela. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Jedność książka jest piękną historią o tym, że nawet jeśli babcia zapomina kim jesteśmy, to my możemy pamiętać wszystko za nią. A już szczególnie wspaniałe chwile z przeszłości, kiedy o nas się troszczyła, kiedy wspólnie z nami się bawiła, kiedy się nami opiekowała.
Właśnie taką zapominalską babcią ma bohaterka książki – jej babcia zapomina wszystko do tego stopnia, że nie poznaje nawet jej, za każdym razem odkrywając ją i zapoznając się z dziewczynką od nowa, porównując ją do nieznanej nikomu Sabiny. Jednak nawet jeśli babcia nie pamięta niczego, całą rodzina bohaterki ma mnóstwo związanych ze staruszką wspomnień. Pamięta na przykład, jak babcia serwowała na śniadanie wielkie kiełbaski, jak woziła wszystkich na plażę błękitnym jak niebo samochodem czy też urządzała pikniki w ogrodzie.
Teraz już nie ma ogrodu czy przytulnego domu babci, bowiem staruszka mieszka w miejscu, gdzie ona sama jest otoczona opieką, zaś ogród namalowany jest tylko na ścianach jej pokoju. Ale ważne, że dookoła są ludzie, którzy pamiętają za nią i ją kochają. Bo to wciąż ta sama babcia, tylko troszkę zapomina…
Ta piękna książka nie tylko pokazuje dzieciom naturalne procesy starzenia się i choroby z tym związane, ale również uwrażliwia je na problemy innych, również te związane z pamięcią. Dla bohaterki książki i jej rodziny naturalną jest sytuacja, że skoro babcia nie pamięta, oni muszą podtrzymywać te wspomnienia za nią. To piękne przesłanie, podobnie jak cała książka, po którą sięgnąć mogą nie tylko dzieci. Czasami bowiem warto przypomnieć sobie, co dana osoba dla nas zrobiła, jaka była zanim zachorowała – chociażby po to, by przetrwać trudne niekiedy chwile jej choroby.

Choroby wieku starczego dotykające seniorów, obejmują zarówno schorzenia somatyczne, jak i te związane z ich psychiką. Spadek szybkości przewodzenia impulsów nerwowych skutkuje zaburzeniami pamięci, pojawiają się takie schorzenia, jak demencja czy choroba Alzheimera. Nawet dorosłym trudno uwierzyć i zrozumieć naturę tych zaburzeń oraz zaakceptować fakt, że osoba – nawet...