Zastawiasz się, gdzie jest piekło?

Piekło żyjących nie jest tym, co nastanie. Ono już jest. Tutaj, z nami, zamknięte w domach, pielęgnowane w sobie. Piekło tworzymy przebywając razem. I – jak to w życiu bywa – mamy dwa sposoby na ból, jaki powstaje. Albo zaakceptować zło i stać się jego częścią. Najprostszy, bo nie wymaga ani wizyty u psychiatry, ani recept, które wstyd zrealizować. Drugi jest znacznie trudniejszy, bo zmusza do ciągłej koncentracji. To nauka rozpoznawania kto i co pośród tego piekła piekłem nie jest. A jaki sposób wybrała autorka, Agata Orzechowska?
Po lekturze „Tuż obok” można śmiało powiedzieć – żaden z powyższych. Poszła trzecią drogą tworząc w owym piekle codzienności wyrwy, czarne doły i pułapki. Ludzie, jak elementy całości, przemieszczają się, zmieniają postrzeganie i samych siebie. Chowają urazy, szukają zemsty, a fałszywe maski codzienności ubierają, jak wyprasowaną marynarkę rano do pracy. Dwoistość bohaterów razi, a w opowiadaniach Orzechowskiej wręcz zmusza do zamknięcia oczu. Ludzie jak chorągiewki, reagują na wszystko i wszystkich, poddają się chwili, nie mają własnych zdań, kalkulują własne korzyści. I zawsze ta przebijająca wszystko - satysfakcja rewanżu, a co za tym idzie? Wyrównanie rachunków, bo wszystko musi mieć równowagę, a tej tak często brak u ludzi.
Agata Orzechowska wyciąga swoich bohaterów z piekła i ustawia poza nim. „Patrzcie, to wy” - mówi cicho, lecz oni nie wierzą. Ufają, że to projekcja z nimi w roli głównej. A projekcję filmów trzeba powtarzać, maglować do znudzenia, ale wszystko kołem się toczy. Co było kiedyś po latach nie stygnie. Wypływa jak błoto ponad wodę. Precyzyjnie opisany ekshibicjonizm bohaterów, któremu wręcz hołdują, staje się przez wielu nieakceptowany. Czytasz opowiadania Orzechowskiej i oniemiały siedzisz i milczysz. Brakuje ci słów. Dostajesz obuchem w głowę. Już od pierwszych stron czujesz puchnący w sobie ból i gorycz. I nie są to emocje postaci, o których czytasz, lecz – twoje. Trzęsą ci się dłonie, słone łzy kapią na trzymaną książkę, gorycz rozsadza gardło, a gniew w tobie, jak kamień, osiada w podbrzuszu i rozrasta się niczym bluszcz.
Czytasz o ludziach. O sobie. O tych, których postrzegasz w roli aktorów, bo trudno ci zaakceptować prawdę, że tacy ludzie obcują z tobą. Są tuż obok. Znasz ich. I to jest straszne i okropne jednocześnie...
Agata Orzechowska wyciąga brudy na wierzch, podczas gdy zamiata się je pod dywan. Stąd dewiacje i skrzywienia. Stąd deformacje myśli i psychiki. A wszystko, co tłumione lekami i zamykane pod własnym dachem kiedyś musi znaleźć ujście. Czytasz i nie możesz uwierzyć w historie ludzkie, jakie rysują ci się pod powiekami. Czytasz oniemiały i nawet jeśli boisz się bohaterów i tego, co w sobie noszą, to czytasz dalej. Jakiś magnetyzm sprawia, że otępiały tkwisz z książką, do końca. A potem? A potem w ciszy ją odkładasz, dotykasz, muskasz palcami. Zamykasz oczy. Słuchasz bicia płaczącego serca.

I następuje cisza.

Urazy, traumy. I chęć rewanżu, zemsty. Rozrachunku...
@wydwanictwopsychoskok

Zastawiasz się, gdzie jest piekło?

Piekło żyjących nie jest tym, co nastanie. Ono już jest. Tutaj, z nami, zamknięte w domach, pielęgnowane w sobie. Piekło tworzymy przebywając razem. I – jak to w życiu bywa – mamy dwa sposoby na ból, jaki powstaje. Albo zaakceptować zło i stać się jego częścią. Najprostszy, bo nie wymaga ani wizyty u psychiatry, ani recept, które wstyd...

RECENZJA
""Tuż obok "
Autorki Agaty Orzechowskiego

To pięć opowiadań które są wzięte z
Prawdziwego życia można by powiedzieć że są tuż obok nas
Okładka przyciąga wzrok .
Ciekawa fabuła opowiadań . Emocje
Zbiór niezwykłych opowiadań, w których tytuł ma kluczowe znaczenie. Bohaterami są przeciętne osoby, z którymi można, choć nie zawsze powinno się utożsamiać. W całości nie brakuje wymownych aluzji, dygresji, groteski, ironii, tragizmu, dobrego humoru, czy pytań do krytycznego namysłu.
„Wszystko wraca”, „Pani pozna pana”, „Smacznego”, „Twoje szczęście czeka”, „Tuż obok” to pięć, wielowątkowych i pełnych dygresji odmiennych historii. Poznaj niezwykłe bohaterki tych opowiadań:
Liliana czerpie chorą satysfakcję ze znęcania się nad swoimi pacjentami, a niebawem będzie jej dane upokarzać własnego ojca.
Malwina przekona się o tym, że desperackie poszukiwania szczęścia w Internecie to nie najlepszy pomysł.
Iza wraz z Kubą planują przeprowadzkę, jednak w nowym domu ma z nimi zamieszkać jej matka, czy to dobry pomysł?
Ania dowodzi, że szczęście czeka na każdego, wystarczy dobrze się rozejrzeć.
Hania, młoda wegetarianka i niepoprawna idealistka, naiwnie wierzy, że zdoła obejść system i uzdrowić świat.
Warto dodać, że każdy, kto kupi książkę, wspiera autorkę chorującą na SM, w zbieraniu środków na leczenie, rehabilitacje i środki medyczne.

Polecam 😉

Dziękuję za e-book do recenzji @wydawnictwopsychoskok ❤️❤️❤️

RECENZJA
""Tuż obok "
Autorki Agaty Orzechowskiego

To pięć opowiadań które są wzięte z
Prawdziwego życia można by powiedzieć że są tuż obok nas
Okładka przyciąga wzrok .
Ciekawa fabuła opowiadań . Emocje
Zbiór niezwykłych opowiadań, w których tytuł ma kluczowe znaczenie. Bohaterami są przeciętne osoby, z którymi można, choć nie zawsze powinno się utożsamiać. W całości...

Książka, która nie daje o sobie zapomnieć. Każda z opisanych historii naprawdę, zgodnie z podtytułem mogła lub może, dziać się „Tuż obok”. Po skończeniu lektury nadany tytuł, okazuje się bardzo trafny. Można przypuszczać, że wszystkie opowiadania, a wewnątrz jest ich pięć są inspirowane rzeczywistością.
Kilka słów na zakończenie od strony “technicznej”. Fajna okładka, czytelnie rozmieszczony tekst i oczywiście najważniejsze, pełna nieoczekiwanych zwrotów akcji oraz silnych emocji fabuła.

Książka, która nie daje o sobie zapomnieć. Każda z opisanych historii naprawdę, zgodnie z podtytułem mogła lub może, dziać się „Tuż obok”. Po skończeniu lektury nadany tytuł, okazuje się bardzo trafny. Można przypuszczać, że wszystkie opowiadania, a wewnątrz jest ich pięć są inspirowane rzeczywistością.
Kilka słów na zakończenie od strony “technicznej”. Fajna okładka,...

Dla chcących przeżyć niezapomniane chwile. Nie dość, że tempo zawrotne, to jeszcze bardzo obrazowe opisy. W tym zbiorze opowiadań opisano bardzo aktualne problemy. Na pewno każdego poruszy, może nawet obrzydzi wątek pedofilii, ale ukojenie przynoszą fragmenty optymistycznych historii. Wierzę, że naprawdę, gdzieś czeka moje szczęście. W końcu zapewnia o tym autorka.

Dla chcących przeżyć niezapomniane chwile. Nie dość, że tempo zawrotne, to jeszcze bardzo obrazowe opisy. W tym zbiorze opowiadań opisano bardzo aktualne problemy. Na pewno każdego poruszy, może nawet obrzydzi wątek pedofilii, ale ukojenie przynoszą fragmenty optymistycznych historii. Wierzę, że naprawdę, gdzieś czeka moje szczęście. W końcu zapewnia o tym autorka.

Wszystko, o czym przeczytasz, mogło, może lub dzieje się tuż obok. To zapewnienie skłoniło mnie do sięgnięcia po tę lekturę.

Warto uważnie poznawać każdą z pięciu zebranych wewnątrz opowieści. Aktualne wątki, ciekawy sposób, by zwrócić uwagę odbiorców na przekaz oraz obrazowe sceny, pobudzające do krytycznego myślenia.

Wszystko, o czym przeczytasz, mogło, może lub dzieje się tuż obok. To zapewnienie skłoniło mnie do sięgnięcia po tę lekturę.

Warto uważnie poznawać każdą z pięciu zebranych wewnątrz opowieści. Aktualne wątki, ciekawy sposób, by zwrócić uwagę odbiorców na przekaz oraz obrazowe sceny, pobudzające do krytycznego myślenia.

Warto przeczytać. Ta książka zaskakuję już od pierwszych stron. Wewnątrz znajduje się pięć zupełnie innych opowiadań. Jak dla mnie te teksty można określić mianem małych powieści. Pierwsza historia szokuje. W końcu główna bohaterka zdaje się potworem, który lubi znęcać się nad pacjentami. Dopiero pod koniec wyjaśnia się, czemu Ona to robi.
Duży plus za pomysł z tytułami, które w przypadku każdej z opowieści mają kluczowe znaczenie.

Warto przeczytać. Ta książka zaskakuję już od pierwszych stron. Wewnątrz znajduje się pięć zupełnie innych opowiadań. Jak dla mnie te teksty można określić mianem małych powieści. Pierwsza historia szokuje. W końcu główna bohaterka zdaje się potworem, który lubi znęcać się nad pacjentami. Dopiero pod koniec wyjaśnia się, czemu Ona to robi.
Duży plus za pomysł z tytułami,...