„A co Ty o mnie wiesz?” Tymi słowami zwraca się do bohaterki Jej szef , a dziewczyna nie wie co powiedzieć. Muszę przyznać , że ten tom był trochę gorszy od dwóch poprzednich. Fabuła jakoś nudziła choć scena z tym pytaniem świetna. No i mamy jeszcze fajną końcówkę , gdy okazuję się , że kierownik zachorował , a bohaterka idzie do Niego by się Nim zaopiekować , a On mimo początkującego szoku wpuszcza Ją do środka

„A co Ty o mnie wiesz?” Tymi słowami zwraca się do bohaterki Jej szef , a dziewczyna nie wie co powiedzieć. Muszę przyznać , że ten tom był trochę gorszy od dwóch poprzednich. Fabuła jakoś nudziła choć scena z tym pytaniem świetna. No i mamy jeszcze fajną końcówkę , gdy okazuję się , że kierownik zachorował , a bohaterka idzie do Niego by się Nim zaopiekować , a On mimo...

Na reszcie w tej części mangi poznajemy głębiej p. Kondo. W końcu główny bohater przestaje zasłaniać się nijakością i pokazuje prawdziwe oblicze, utracone marzenia i pasje.
Lubie deszczowy nastrój, który zgodnie z tytułem często pojawia się w każdym Tomie.

Na reszcie w tej części mangi poznajemy głębiej p. Kondo. W końcu główny bohater przestaje zasłaniać się nijakością i pokazuje prawdziwe oblicze, utracone marzenia i pasje.
Lubie deszczowy nastrój, który zgodnie z tytułem często pojawia się w każdym Tomie.

Taki trochę harem się robi.

Taki trochę harem się robi.

Ten tom idealnie wpasował się w czas, który obecnie przeżywam. Rozpoczynając przygodę z serią, ciężko mi było przyzwyczaić się do specyficznej kreski, lecz teraz wydaje mi się ona cudowna i doskonale podkreśla piękno głównej bohaterki. Szczególnie przypadł mi do gustu wątek biblioteczny. Ostatnia scena była tak przepięknie narysowana, że aż zaparła mi dech w piersiach.

Ten tom idealnie wpasował się w czas, który obecnie przeżywam. Rozpoczynając przygodę z serią, ciężko mi było przyzwyczaić się do specyficznej kreski, lecz teraz wydaje mi się ona cudowna i doskonale podkreśla piękno głównej bohaterki. Szczególnie przypadł mi do gustu wątek biblioteczny. Ostatnia scena była tak przepięknie narysowana, że aż zaparła mi dech w piersiach.

Mam wrażenie, że przy pracy nad tym tomem, rysownicy pozwolili sobie na więcej. Jest o wiele więcej rumieńców u Tachibany (i to nie tylko spowodowanych Panem Konda),które z przedstawionymi wyrazami twarzy przywodzą na myśl ahageo, co zupełnie mi nie pasuje do tej niewinnej miłości. Dodatkowo widać zarys pośladka licealistki. Spódniczka jest krótka, było to pokazywane niejednokrotnie, jednak zdarzyło się to pierwszy raz, by była ona aż tak kusa.
Odniosłam wrażenie, jakby twórcy „subtelnie” starali się zmienić kategorię wiekową, w jakiej znajduje się ta manga.
Mam szczerą nadzieję, że dalsze próby zostaną zaniechane, bo ów tytuł zaczyna stawać się jednym z moich ulubionych i nie chciałabym zepsuć sobie obrazu pierwsze miłości tej nieco nieśmiałej i zdeterminowanej licealistki.

Mam wrażenie, że przy pracy nad tym tomem, rysownicy pozwolili sobie na więcej. Jest o wiele więcej rumieńców u Tachibany (i to nie tylko spowodowanych Panem Konda),które z przedstawionymi wyrazami twarzy przywodzą na myśl ahageo, co zupełnie mi nie pasuje do tej niewinnej miłości. Dodatkowo widać zarys pośladka licealistki. Spódniczka jest krótka, było to pokazywane...

Kreska w tej mandze w każdym tomiku jest śliczna szczególnie postać Tachibany ;3 Tu akurat akcja toczyła się spokojnie i na razie tak jakby kierownik srara się bez zmian nie dostrzegać uczucia nastolatki. Za to pomaga jej w interpretowaniu tekstu Akutagawy "Rashoumon" i przypadkiem spotyka się z nią w bibliotece co owocuje wypożyczeniem paru książek, w tym jednej napisanej przez jego przyjaciela. Były też poboczne, ale niemniej fajne wątki z uprzykszającym życie pryszczem, słodkim chomikiem i dającym szczęście w miłości dziwnym breloczkiem. Liczę na więcej akcji w kolejnym tomiku - w końcu odwiedziny u przeziębionego pana Kondo dają trochę pola do działania ;D

Kreska w tej mandze w każdym tomiku jest śliczna szczególnie postać Tachibany ;3 Tu akurat akcja toczyła się spokojnie i na razie tak jakby kierownik srara się bez zmian nie dostrzegać uczucia nastolatki. Za to pomaga jej w interpretowaniu tekstu Akutagawy "Rashoumon" i przypadkiem spotyka się z nią w bibliotece co owocuje wypożyczeniem paru książek, w tym jednej napisanej...