Za krótkie, ale ok

Za krótkie, ale ok

Przychodzę do was dzisiaj z recenzją książki Piekielna rzeźnia. Jest to zbiór dwóch opowiadań. Ja, Dariusz - Joanny Trzaski oraz Mamusia - Tomasza Siwca.

Pierwsze opowiada o losach chłopaka, który w narkotycznych odmętach zostaje uwiedziony przez niezwykłą osobę. Trafia do wampirycznego świata w którym mamy dużo seksu, brutalności i odcinanych kończyn. Całość podana jest w wytwornej formie, i ma się ochotę na więcej.

Druga historia przedstawia losy zrozpaczonej kobiety. Jej jedyne dziecko zmarło a ciało zostało przeznaczone na dawce organów. Nie zamierza się ona jednak tak łatwo z nim pożegnać. Postanawia poskładać go do kupy, za wszelką cenę.

Opowiadania przepełnione są drastycznymi opisami, seksem, krzywdą dziecięcą a nawet kanibalizmem. Będzie to idealna lektura do popołudniowej kawki dla wielbicieli tego gatunku. Serdecznie polecam.

Przychodzę do was dzisiaj z recenzją książki Piekielna rzeźnia. Jest to zbiór dwóch opowiadań. Ja, Dariusz - Joanny Trzaski oraz Mamusia - Tomasza Siwca.

Pierwsze opowiada o losach chłopaka, który w narkotycznych odmętach zostaje uwiedziony przez niezwykłą osobę. Trafia do wampirycznego świata w którym mamy dużo seksu, brutalności i odcinanych kończyn. Całość podana jest w...

Równowaga w przyrodzie musi być, więc po Gunii przyszła pora na mały szpagat w stronę ekstremy.

Dziś na talerzu duet Aśka&Tomek od horroru masakry. 70 stron, dwa opowiadania- szybko do łyknięcia.Jak obiecuje okładka jest to dopiero pierwsza część.

Nie przypominam sobie żebym czytał kiedyś coś od Trzaski więc podchodzilem do tego bez większych oczekiwań. Co innego kwestia Siwca który wielokrotnie udowadniał mi ze nie ma dla niego pojęcia limitu ekstremy w ksiażce.

Krwawą orgie horroru otwiera opowiadanie Aśki pt. "Ja, Dariusz". Pomysł spoko, trochę pedałowania- no i miłe dla oczu opisy. Zero zastrzeżeń co do zawartości flaków na metr kwadratowy historii. Wydaje mi się też że Joanna ma potencjał który jeszcze nie raz nas zaskoczy, a Tomek ma nosa do łowienia nowych autorów i autorek.

Dalej mamy opowiadanie szefa i prezesa, pt. "mamusia". Szczerze kopara opadła mi do samej ziemi i nie żartuje pisząc ze ledwo to skonczyłem. Wydawało mi się że w temacie porywania i tortur dzieci pozamiatał Athan w swoim "uwodzicielu" ale to Tomek podniósł moją osobistą poprzeczke o kilka/kilkanascie stopni do góry. Nie ma opcji że do tego wróce szybko, no chyba że na jedno oko i z krzyżem w ręce.

To jest właśnie paradoks ekstremy- stworzyć takie opowiadanie, które będzie jednocześnie przyciągało i odpychało.

Równowaga w przyrodzie musi być, więc po Gunii przyszła pora na mały szpagat w stronę ekstremy.

Dziś na talerzu duet Aśka&Tomek od horroru masakry. 70 stron, dwa opowiadania- szybko do łyknięcia.Jak obiecuje okładka jest to dopiero pierwsza część.

Nie przypominam sobie żebym czytał kiedyś coś od Trzaski więc podchodzilem do tego bez większych oczekiwań. Co innego kwestia...

Pierwsze opowiadanie dobre, drugie w mojej ocenie ze zdecydowanie niższym poziomem napięcia.

Pierwsze opowiadanie dobre, drugie w mojej ocenie ze zdecydowanie niższym poziomem napięcia.

Horror Masakra nie oszczędza swoich fanów. Może i drukarnie mają problem z papierem, ale pewne nieduże wydawnictwa uwielbiają dostarczać nowe emocje czytelnikom, polewając to soczystym, krwisty sosem. Nie biorąc przy tym jeńców.

Tomasz Siwiec wziął pod swoje skrzydła początkującą autorkę, Joannę Trzaskę. Pozwolił jej rozwijać skrzydła, a gdzie jej będzie tak dobrze, jak nie w domu, gdzie ściany są wytapetowane ludzką skórą, a podłogę myje się krwią i łzami ofiar. Pisarka otwiera ten mini zbiór (zawierający tylko dwa tytuły) opowiadaniem „Ja, Dariusz”. Jest to mały miks opowieści wampirycznych, ale w gęstym onirycznym sosie, pełnym wyuzdanego seksu, ale również soczystych zgonów. Pamiętajmy o krótkiej formie i nie liczmy na masakrowanie całych rzesz. Opowiadanie krótkie, rzeczowe i dające nadzieję na kolejne dzieła autorki.

Z kolei Tomasz Siwiec pisze o swoich największych strachach: o przemocy względem nieletnich. W niedużej miejscowości zaczynają znikać dzieci. Policja ma problem ze znalezieniem klucza, jednak powoli zaczyna docierać do sprawcy. Autor tutaj pojechał po bandzie, nie szczędzi czytelnikom szczegółów, a sam motyw porywacza jest makabryczny, a jednocześnie wcale nie taki nieprawdopodobny. Krótka forma nie pozwala za bardzo odpocząć, a z drugiej strony nie prowadzi do zapychania stron zbędnymi opisami przyrody lub nudnymi dialogami Jest ostro, i nie każdemu się to będzie podobać.

Autor zapowiedział, że będą kolejne części. Promocja młodych na rynku autorów to dobry znak, oznacza, że warto ryzykować, a samo ryzyko musi się zwracać. A jeśli przy okazji otrzymujemy takie soczyste kęsy, to nie pozostaje nam nic innego, jak się cieszyć.

+ jest brutalnie i bezwzględnie
- za szybko się czyta

Horror Masakra nie oszczędza swoich fanów. Może i drukarnie mają problem z papierem, ale pewne nieduże wydawnictwa uwielbiają dostarczać nowe emocje czytelnikom, polewając to soczystym, krwisty sosem. Nie biorąc przy tym jeńców.

Tomasz Siwiec wziął pod swoje skrzydła początkującą autorkę, Joannę Trzaskę. Pozwolił jej rozwijać skrzydła, a gdzie jej będzie tak dobrze, jak...

Mocna, dobra pozycja. Nie dla osób o delikatnych żołądkach.

Mocna, dobra pozycja. Nie dla osób o delikatnych żołądkach.

Pierwsze opowiadanie to wy$ryw wszystkich możliwych elementów z hasztagiem horror i gotyckie. Czego tam nie ma... Nie polecam. Nuda.
Drugie opowiadanie zdecydowanie lepsze. Pomysłowe, Poprawnie napisane.

Pierwsze opowiadanie to wy$ryw wszystkich możliwych elementów z hasztagiem horror i gotyckie. Czego tam nie ma... Nie polecam. Nuda.
Drugie opowiadanie zdecydowanie lepsze. Pomysłowe, Poprawnie napisane.

Ten rok obfituje w dobre horrory jak coca-cola w cukier. Autorzy na każdym kroku wrzucają nas do kadzi pełnej krwi, ohydy i bezkompromisowych rozwiązań. Mam wrażenie, że taka mieszanka niekiedy groteski, innym razem duszącej grozy nigdy nie przestanie mnie fascynować, szokować lub po prostu bawić. Ostatnio połknęłam dwa krótkie opowiadania, które składają się na pierwszą część zbioru "Piekielna rzeźnia". Już sam tytuł i okładka szarpnęły moje poczucie bezpieczeństwa i wiedziałam, że to na co się piszę, rozerwie na strzępy moją i tak dobrze zrytą wyobraźnię. Nie myliłam się.

Pierwsze opowiadanie "Ja, Dariusz" to debiut Joanny Trzaski, który udowadnia, że kobiety w horrorze potrafią namieszać równie mocno, jak mężczyźni. Dostajemy klub nocny dla wybrańców, czarny humor, skandaliczny seks, od którego ma się ochotę odwrócić wzrok i pyszne akty kanibalizmu. Treść jest krótka, za to na maksa naładowana scenami zgorszenia, obficie polanymi juchą. Jest to skondensowany, ekstremalny kopniak między oczy dający nadzieję, że autorka dopiero się rozkręca. Z przyjemnością poznam jej inne historie.

Drugie opowiadanie "Mamusia" autorstwa Tomasz Siwca uderza w rodzicielskie serce ze zdwojoną siłą. Temat dzieci, jak i zwierząt w ekstremie zawsze mocniej na mnie wpływa. Wynika to z ich bezbronności wobec zła , które ich dosięga. Autor bierze cały ten bagaż emocjonalny i wrzuca w najgorszy koszmar. Kadry są mocne, brutalne, a krzyk i płacz wyrywa się ze stron. Masakra na najwyższym poziomie i mimo iż w środku wszystko mnie bolało, a szczęka drętwiała od zaciskania, nie żałuję poznania tej tragicznej historii. Zdecydowanie mój faworyt w tym zbiorze.

Horror ekstremalny pozwala na mnóstwo interpretacji, bawi się formą, potrafi przedstawić znane schematy w zupełnie nieoczekiwanej formie. Tutaj właśnie to dostałam i jeśli macie luźną godzinę, a jesteście freakami horrorowymi jak ja, to warto tę pozycję nadrobić.

Justyna Dudkiewicz
www.zaciesz.com

Ten rok obfituje w dobre horrory jak coca-cola w cukier. Autorzy na każdym kroku wrzucają nas do kadzi pełnej krwi, ohydy i bezkompromisowych rozwiązań. Mam wrażenie, że taka mieszanka niekiedy groteski, innym razem duszącej grozy nigdy nie przestanie mnie fascynować, szokować lub po prostu bawić. Ostatnio połknęłam dwa krótkie opowiadania, które składają się na pierwszą...

Fani ekstremy będą tą książeczką zachwyceni. Prawdziwa krwawa rzeźnia😋

Mamy tu dwie historyjki: "Ja, Dariusz" debiut Joanny Trzaski oraz "Mamusię" Tomasza Siwca.

W opowiadaniu autorki jest interesujący motyw mrocznego, nocnego klubu, do którego trafia bohater... Później przeżyje prawdziwą, krwawą jazdę bez trzymanki... Pełno krwi, latających kończyn, seks, przemoc i kanibalizm... Jestem ciekawa kolejnych historyjek autorki, widzę ogromny potencjał.

Moim faworytem z tego zbioru jest "Mamusia". Okrucieństwo dokonywane na dzieciach. Zawiera drastyczne sceny. Udowadnia, że matczyna tęsknota za utraconym dzieckiem może prowadzić do obłędu. Wzbudza silne emocje. Tomasz Siwiec jak zawsze mnie nie zawiódł.

Mocna rzecz nie dla wrażliwych czytelników! Czekam z niecierpliwością na drugą część 😁

Fani ekstremy będą tą książeczką zachwyceni. Prawdziwa krwawa rzeźnia😋

Mamy tu dwie historyjki: "Ja, Dariusz" debiut Joanny Trzaski oraz "Mamusię" Tomasza Siwca.

W opowiadaniu autorki jest interesujący motyw mrocznego, nocnego klubu, do którego trafia bohater... Później przeżyje prawdziwą, krwawą jazdę bez trzymanki... Pełno krwi, latających kończyn, seks, przemoc i...

Dwa króciutkie opowiadanie, ale za to jakie…
„Ja, Dariusz” Pani Joanny to totalny chaos makabryczny i masakryczny. Tytułowy bohater wybiera się z kumplem do klubu nocnego, do którego nie tak łatwo się dostać. Trzeba mieć dużo hajsu i specjalne bilety, które nie łatwo zdobyć. Frankowi się jednak udaje i chłopaki lądują w totalnie odjechanym miejscu, gdzie orgie seksualne i koka są na porządku dziennym. Dariusz poznaje tajemniczego Dacjana, który zabiera go do swojego domu. A tam… o jejku … tam to się dopiero dzieje… seks, mord - ogólnie szok/panika/ niedowierzanie. Jest krwiście, makabrycznie, czasem irracjonalnie, ale to wszystko sprawia, że ciężko oderwać się od lektury. Opowiadanie trzyma w napięciu. A ja co rusz albo przecierałam oczy ze zdumienia, albo kręciłam głową z niedowierzania, albo zbierałam szczenę z podłogi. Aha, zapomniałam wspomnieć o zoofilii (stosunek z osłem),nekrofilii i kanibalizmie…😬 No jest wszystko to, co powinien mieć horror.
Drugie opowiadanie jest totalnie inne. „Mamusia” Pana Tomasza to brutalna historia, która dotyczy krzywdzenia dzieci. No tu to już w ogóle krew i bestialstwo są na porządku dziennym. Niektóre fragmenty musiałam ominąć i jestem pewna, że gdyby to opowiadanie zostało zekranizowane, za żadne skarby świata bym go nie obejrzała. Jestem matką i po prostu nie zniosłabym widoku takiej dziecięcej rzeźni….😰
Oba opowiadania przerażają i wywołują gęsią skórkę. Ale cieszę się, że mam je już za sobą, ufff…
Ale jako horrory oceniam jest dość wysoko, bo mocne 7/10. Ostrzegam- tylko dla ludzi o mocnych nerwach.

Dwa króciutkie opowiadanie, ale za to jakie…
„Ja, Dariusz” Pani Joanny to totalny chaos makabryczny i masakryczny. Tytułowy bohater wybiera się z kumplem do klubu nocnego, do którego nie tak łatwo się dostać. Trzeba mieć dużo hajsu i specjalne bilety, które nie łatwo zdobyć. Frankowi się jednak udaje i chłopaki lądują w totalnie odjechanym miejscu, gdzie orgie seksualne i...