W sumie to jestem usatysfakcjonowana po przeczytaniu tej książki, bo dostałam to czego chciałam. Dużo faktów, o których nie miałam pojęcia i nawet się nad tym nie zastanawiałam.

W sumie to jestem usatysfakcjonowana po przeczytaniu tej książki, bo dostałam to czego chciałam. Dużo faktów, o których nie miałam pojęcia i nawet się nad tym nie zastanawiałam.

Bardzo polecam przeczytać. Książka napisana w ciekawy sposób jak na bardzo wielu płaszczyznach podchodzi do tematu jedzenia a właściwie wyżywienia ludzi.

Bardzo polecam przeczytać. Książka napisana w ciekawy sposób jak na bardzo wielu płaszczyznach podchodzi do tematu jedzenia a właściwie wyżywienia ludzi.

Książka nie tylko mądra ale do tego świetnie napisana. Steel opowiada o relacjach miasto - wieś. Człowiek - zwierzęta. Człowiek - człowiek. Człowiek - śmierć.

Książka nie tylko mądra ale do tego świetnie napisana. Steel opowiada o relacjach miasto - wieś. Człowiek - zwierzęta. Człowiek - człowiek. Człowiek - śmierć.

Bardzo modnie nowocześnie, pro- eko- itd. Ale jednocześnie wraca do staromodnej gospodarności, zapobiegliwości i poszanowania jedzenia.

Bardzo modnie nowocześnie, pro- eko- itd. Ale jednocześnie wraca do staromodnej gospodarności, zapobiegliwości i poszanowania jedzenia.

W "kuchennych rewolucjach" pani Gessler przyjeżdża naprawić chore biznesy gastronomiczne a przy okazji urządza terapie małżeńskie, optymalizuje podatki, uzdrawia ciężkie choroby, prowadzi terapie psychologiczne, naprawia patologie rynku pracy, godzi zwaśnionych, odnajduje zagubionych  itd. I o takim podejściu mówi ta książka. Generalnie chodzi o to by wychodząc od zmiany tego jak i co jemy doprowadzić do zmiany świata. Wizja bardzo szeroko zakrojona, książka dobrze napisana i ciekawa. Momentami może nieco naiwna ale mimo to myślę, że warta przeczytania.

W "kuchennych rewolucjach" pani Gessler przyjeżdża naprawić chore biznesy gastronomiczne a przy okazji urządza terapie małżeńskie, optymalizuje podatki, uzdrawia ciężkie choroby, prowadzi terapie psychologiczne, naprawia patologie rynku pracy, godzi zwaśnionych, odnajduje zagubionych  itd. I o takim podejściu mówi ta książka. Generalnie chodzi o to by wychodząc od zmiany...

Tak książka zaskoczyła mnie bardzo "na plus". Spodziewałem się bardziej rozprawki o rolnictwie i dywagacji jak wyżywić stale powiększającą się populację, tymczasem jest to piękny, napisany z epickim rozmachem traktat łączący w sobie filozofię, socjologię, duchowość, dietetykę, urbanistykę, ekonomię, politologiczną dysputę z kapitalizmem i sam nie wiem jakie jeszcze dziedziny. Po prostu: Wow! Proponowana sitopia to nic innego jak życie w poszanowaniu pokarmu. Tak by to można ująć w dużym skrócie. Dla wielu to banał i oczywistość, ale zapewniam was, że tylko na poziomie deklaratywnym. Według oficjalnych danych na statystycznego Polaka przypada 8 ton zmarnowanego jedzenia rocznie! Ta książka pokazuje jak na wielu różnych poziomach dochodzi do biernej akceptacji takiego stanu rzeczy. Bo statystyka, ponura w każdym względzie, nie oznacza, że każdy z nas osobiście marnuje tyle żywności. Ona marnuje się niejako systemowo. A im więcej się jej marnuje, tym więcej trzeba wyprodukować, by zaspokoić wszystkie potrzeby. Nasz cywilizacyjny dobrostan zależy od bioróżnorodności i dzikości ekosystemu, którego jesteśmy nieodłączną częścią, a ten jest stale i coraz mocniej degradowany na potrzeby zintensyfikowanego rolnictwa. Autorka pięknym językiem, i z wielką erudycją referuje nam złożoność tego problemu. Jej tekst to prawdziwa skarbnica cytatów (kilka z pewnością dodam) i nieocenione źródło inspiracji i zachęty do przemodelowania życia w zgodzie z naturą i z szacunkiem dla tego, co jemy. Jedną gwiazdkę odjąłem za okładkę, która bardziej pasuje do "Podręcznika agrobiznesu dla uczniów III klasy Technikum Rolniczego", niż tak ambitnej pozycji. Jak mawia klasyk w takich przypadkach - "mniej znaczy więcej".

Tak książka zaskoczyła mnie bardzo "na plus". Spodziewałem się bardziej rozprawki o rolnictwie i dywagacji jak wyżywić stale powiększającą się populację, tymczasem jest to piękny, napisany z epickim rozmachem traktat łączący w sobie filozofię, socjologię, duchowość, dietetykę, urbanistykę, ekonomię, politologiczną dysputę z kapitalizmem i sam nie wiem jakie jeszcze...

Jeść każdy musi. Brzmi trywialnie, ale Carolyn Steel pokazuje, jak ogromne znaczenie może mieć nasz pogląd na to, jak, kiedy, ile, z kim i z jakim kosztem dla środowiska spożywamy nasz chleb powszedni.

„Sitopia” to almanach wiedzy o naszym zachodniocentrycznym postrzeganiu roli człowieka w naturze i społeczeństwie. Równocześnie jest to książka-manifest, napisana w czasach „za pięć dwunasta” (choć możnaby twierdzić, że godzina dwunasta minęła). Autorka sięga od czasów greckich filozofów do najnowszych trendów rozwojowych, próbując odpowiedzieć na pytanie: „Co musimy zmienić, aby uratować świat w czasach antropocenu (ery panowania homo sapiens)? Gdzie zacząć? Co może zrobić KAŻDY z nas, aby dołożyć do tego ekstremalnie ważnego dzieła swoją cegiełkę?”

Uwieżcie mi, nie jest to książka o wrzucaniu kubka po jogurcie do poprawnej przegródki w śmietniku ani o zbieraniu makulatury. Te czasy naiwności, gdy wierzyliśmy, że recykling może uratować świat, mamy już bezpowrotnie za nami. Nie, Carolyn Steel pragnie, abyśmy zrozumieli kilka prawd, bez których wszelka poprawa tragicznej sytuacji nie ma najmniejszych szans na powodzenie. A są to takie stwierdzenia jak „jesteś śmiertelny – działaj odpowiednio”.

„Sitopia” przemawia do serca każdego, który postrzega dramatyczny wpływ człowieka na naturę i wije się w rozpaczy, bo nie widzi żadnej szansy na poprawę sytuacji. Książka zwraca uwagę na to, że spożywanie pokarmu dzielimy z wszystkimi zwierzętami a równocześnie jesteśmy biotopem dla całych kilogramów drobnoustrojów, bez których nasze ciało nie mogłoby przetrwać. To właśnie ten aspekt, czyli zrozumienie własnego miejsca w naturze i dopasowanie zachowania do faktu, że bez otaczającego nas środowiska nie jesteśmy w stanie funkcjonować, jest bazą wyjściową do wspięcia się na stromy szczyt przetrwania na tej planecie.

Ta książka ma pewne minusy: Obszerność samego tematu (również czasowa, bo obejmująca praktycznie cały okres istnienia naszego gatunku) powoduje, że wiele zagadnień może zostać zaledwie ogólnie zarysowanych. W pewien sposób jest to jednak równocześnie zaleta tej pozycji, ponieważ za pomocą jednej książki i zawartych w niej źródeł można dotrzeć do całej masy interesujących informacji.

Nie jest to książka dla zadeklarowanych wyznawców neoliberalizmu. Dostaje się wielkim koncernom, dostaje konsumpcjonizmowi i wierze w nieograniczony wzrost gospodarczy. Jest ona również niebezpieczna dla zabieganych korposzczurków i urobionych po pachy pracowników branży logistycznej (Amazon et consortes) – może spowodować, że zaczniecie hodować własne pomidory na dachu lub (o zgrozo!) przejść na organiczną żywność. Ale przede wszystkim jest to dodający otuchy manifest: Rozwiązanie impasu żywieniowo-ekologicznego jest możliwe, choć nie obejdzie się bez poważnych zmian zachowania.

No, to kiedy zaczynamy?

Jeść każdy musi. Brzmi trywialnie, ale Carolyn Steel pokazuje, jak ogromne znaczenie może mieć nasz pogląd na to, jak, kiedy, ile, z kim i z jakim kosztem dla środowiska spożywamy nasz chleb powszedni.

„Sitopia” to almanach wiedzy o naszym zachodniocentrycznym postrzeganiu roli człowieka w naturze i społeczeństwie. Równocześnie jest to książka-manifest, napisana w czasach...

Mam mocno mieszane uczucia, co do książki. Z pewnością oceniam ją najsłabiej z serii Miasto Szczęśliwe. Bardzo zainteresował mnie jej opis i reklama, niestety treść czyli to co najważniejsze było tam bardzo amerykańskie i powierzchowne tak mocno, że aż momentami odtrącało. Dużo filozofii i historii - to jak najbadziej na plus, podobnie jak studia przypadku współczesności i samego nowego stylu życia. Dla mnie niestety mocno niespójna między sobą, nierówna, męcząca. Nie wrócę do niej, nie zainspirowała mnie jak chociażby Walka o ulice. Może dla osoby, która przespała ostatnie 20 lat zmian w świecie będzie objawieniem, ale dla bardziej zaangażowanego i świadomego człowieka jest meh.

Mam mocno mieszane uczucia, co do książki. Z pewnością oceniam ją najsłabiej z serii Miasto Szczęśliwe. Bardzo zainteresował mnie jej opis i reklama, niestety treść czyli to co najważniejsze było tam bardzo amerykańskie i powierzchowne tak mocno, że aż momentami odtrącało. Dużo filozofii i historii - to jak najbadziej na plus, podobnie jak studia przypadku współczesności i...

Czy jedzenie może ocalić świat? Owszem, jeśli odpowiednio je szanujemy. W swojej książce "Sitopia" Carolyn Steel wyjaśnia szczegółowo rolę jedzenia i przedstawia wartości, jakie ze sobą niesie.

Jemy wszyscy, to wiadomo. Pożywienie jest nam niezbędne do życia. Jednak, jak podchodzimy do tego tematu? Czy szanujemy jedzenie czy wręcz przeciwnie? Autorka daje nam konkretne wskazówki, które mogą pomóc wszystkim. Wystarczy zmienić pewne nawyki i przede wszystkim poczuć więź z naturą. W przeciwnym razie możemy przyczynić się do degradacji naszej planety...

Książka podzielona jest na siedem rozdziałów. W każdym z nich autorka porusza kwestie związane z jedzeniem i nasz stosunek do niego. Przytacza poglądy filozofów i osiągnięcia współczesne. Czym jest tytułowa sitopia? Cytując: dobra sitopia to naturalnie zeroemisyjne społeczeństwo, ponieważ całe pożywienie wywodzi się z natury, a dobre praktyki rolnicze dbają o naturalne cykle ekologiczne i je naśladują. I do tego właśnie powinniśmy dążyć. To od nas zależy, w jaki sposób i czy w ogóle zmienimy naszą rzeczywistość na lepszą.

To według mnie bardzo wartościowa i pożyteczna książka. Każdy z nas powinien przemyśleć te kwestie i dążyć do zmian, które mogą przynieść nam wiele dobrego. Polecam uwadze :)

Czy jedzenie może ocalić świat? Owszem, jeśli odpowiednio je szanujemy. W swojej książce "Sitopia" Carolyn Steel wyjaśnia szczegółowo rolę jedzenia i przedstawia wartości, jakie ze sobą niesie.

Jemy wszyscy, to wiadomo. Pożywienie jest nam niezbędne do życia. Jednak, jak podchodzimy do tego tematu? Czy szanujemy jedzenie czy wręcz przeciwnie? Autorka daje nam konkretne...