To niewątpliwie kontrowersyjna forma ukazania okrucieństw, jakie dotknęły nasz kontynet, nie tak dawno bo przecież zaledwie 70 kilka lat temu. Dla jednych to odległe wieki, czas przeszły dokonany, dla innych czasy młodości, wciąż żywe we wspomnieniach czy na nielicznych ocalałych fotografiach. Dla niektórych to historia, kilkadziesiat stron w podręczniku, które muszą wykuć na pamięć, niewiadomo właściwie po co, dla innych przeszłość, z której nie mogą się wyswobodzić mimo upływu czasu. Myślę, że przedstawienie historii holocaustu w formie komiksu ma zarówno przeciwników, zwolenników, jak i osoby neutralnie odnoszące się do całej sprawy. Osobiście nie wiem, naprawdę nie wiem co mam myśleć o przekazywaniu całego bólu wojny i ludobójstwa na skalę przemysłową porzez komiks. Moja rodzina, podobnie jak tysiące innych, była dotknięta prześladowaniami w czasie II wojny światowej. Część została zamordowana, część przeszła gehennę obozów i pracy przymusowej, a jednak przeżyła, ale niekoniecznie po to by dać świadectwo. Nie wyobrażam sobie, aby któryś z moich dziadków potrafił sięgnąć po ten komiks. Ja sama, podczas lektury, zastanawiałam się czy to profanacja pamięci, a może próba przystosowania wydarzeń historycznych do dzisiejszego odbiorcy? Być moze poprzez przekaz w formie kultury popularnej trafi on do większej liczby osób? Niewątpliwie historia Władka nadaje tragedii holocaustu ludzką twarz. Nie widzimy już liczb, suchych danych, ale człowieka, ze wszystkimi jego wadami i zaletami, z całym jego bólem i rozdarciem. Przewracając kolejne strony odkrywamy, że był taki jak my, kochał, cierpiał, momentami był okropnie samolubny, była w nim wola życia i wola przetrwania. Ot, zwykły człowiek!

Nie dam dej pozycji ani jednej gwiazdki, ponieważ nie potrafię się do niej jednoznacznie ustosunkować.Jeżeli jednak ktokolwiek po jej lekturze głębiej zastanowił się nad faktem, że nie tak dawno, bo jedynie 70 kilka lat temu na naszym kontynecie miało miejsce to SZALEŃSTWO zwane wojną, zwane zagładą, zwane eksterminacją, zwane przesladowaniami, głodem, bezmyślnym zniszczeniem...to zdecydowanie popieram tą inicjatywę i nową formę przekazu!

To niewątpliwie kontrowersyjna forma ukazania okrucieństw, jakie dotknęły nasz kontynet, nie tak dawno bo przecież zaledwie 70 kilka lat temu. Dla jednych to odległe wieki, czas przeszły dokonany, dla innych czasy młodości, wciąż żywe we wspomnieniach czy na nielicznych ocalałych fotografiach. Dla niektórych to historia, kilkadziesiat stron w podręczniku, które muszą wykuć...