Książka to owoc myślenia części polskich elit epoki międzywojennej. W treści widać typową dla Studnickiego pracę u podstaw - dużo danych statystycznych, analiz, itd. Jest kilka ciekawych myśli, choć wydaje mi się, że całokształt to już raczej tylko ciekawostka historyczna z epoki którą bezpowrotnie utraciliśmy w 1939 roku. Dla czytelnika z IIIRP lektura "Polski za linią Curzona" jest podróżą do dawno już nieaktualnych realiów politycznych. Warto przeczytać głównie dla zapoznania się z poglądami Studnickiego, tym bardziej, że książka jest naprawdę pięknie wydana.

Książka to owoc myślenia części polskich elit epoki międzywojennej. W treści widać typową dla Studnickiego pracę u podstaw - dużo danych statystycznych, analiz, itd. Jest kilka ciekawych myśli, choć wydaje mi się, że całokształt to już raczej tylko ciekawostka historyczna z epoki którą bezpowrotnie utraciliśmy w 1939 roku. Dla czytelnika z IIIRP lektura "Polski za...

Ciekawa książka, która ukazała się już po śmierci autora. Z książki tej można się dowiedzieć, że dla autora Kresy były bardzo ważne i nie był zadowolony z tego, że tyle terenów, które przed rozbiorami należały do I RP. Po I wojnie światowej przypadły Związkowi Sowieckiemu.

Ciekawa książka, która ukazała się już po śmierci autora. Z książki tej można się dowiedzieć, że dla autora Kresy były bardzo ważne i nie był zadowolony z tego, że tyle terenów, które przed rozbiorami należały do I RP. Po I wojnie światowej przypadły Związkowi Sowieckiemu.

Władysława Studnickiego marzenia i ideały.

Nie ulega wątpliwości, iż polityk ten i publicysta pozostawał na marginesie historii, o taki stan rzeczy zadbały różne środowiska. Przeszkadzał wielu osobom, był niewygodny z kilku względów. Szerzej tą skądinąd ciekawą postacią zajął się historyk Piotr Zychowicz w publikacji ''Germanofil''. Natomiast ''Polska Za Linią Curzona'' to ostatnia książka naszego bohatera.

Kim był Władysław Studnicki? Czym się wsławił? Barwna postać, nad którą warto się pochylić. ''Polski germanofil''- jak pisał o nim Stanisław Cat- Mackiewicz to człowiek o przebogatym życiorysie. Trafnie ocenia ówczesną sytuację polityczną, profeta. Romantyk i jednocześnie pozytywista. Na chwilę przed wybuchem II wojny światowej przestrzega przed zakusami Sowietów. Przewiduje klęskę Polski w starciu z Niemcami, bierność Wielkiej Brytanii, Francji. Ujmuje się za prześladowanymi Polakami, za co spotka go Pawiak. Studnicki to też antysemita uzewnętrzniający swoje przekonania w publikacji Sprawa polsko-żydowska z 1936 roku. Później jednak, jak utrzymuje Piotr Zychowicz w posłowiu, ma potępić terror skierowany wobec Żydów, ceni ich twórców i naukowców.

W niektórych opracowaniach przeczytamy, iż nie wiadomo, kto był rzeczywistym autorem tytułowej koncepcji, choć sam Studnicki pisze, że: ''Była to linia graniczna opracowana na życzenie ministra Curzona''. Chodzi o Georga Nathaniela Curzona, wicekróla Indii, ministra spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii. Historycy spierają się, czy ów faktycznie był inicjatorem wytyczenia granicy między Polską a Rosją sowiecką. W przypisie wyjaśniono nam jednak, że jej ojcem był Lewis Bernstern Namier (właściwie: Ludwik Bernstein Niemirowski),historyk, działacz syjonistyczny, doradca premiera Wielkiej Brytanii, Davida L. George'a.

We wstępie profesor Sławomir Cenckiewicz przypomina o udziale Polaków w rozbiorze Czechosłowacji, dumie ministra Józefa Becka, że ''odzyskaliśmy" Zaolzie. Jest to niechlubna karta w naszej historii. Mamy sporo źródeł, w tym pamiętników, wspomnień. Niekwestionowanymi walorami tego studium są: spokojna, wyważona narracja, racjonalne, powściągliwe oceny. Rozważania samego Władysława Studnickiego są godne uwagi, należałoby się z nimi zapoznać. Wyłania się z nich obraz żarliwego patrioty zatroskanego losami swojej ojczyzny.

Władysława Studnickiego marzenia i ideały.

Nie ulega wątpliwości, iż polityk ten i publicysta pozostawał na marginesie historii, o taki stan rzeczy zadbały różne środowiska. Przeszkadzał wielu osobom, był niewygodny z kilku względów. Szerzej tą skądinąd ciekawą postacią zajął się historyk Piotr Zychowicz w publikacji ''Germanofil''. Natomiast ''Polska Za Linią Curzona''...

Bardzo dobry wstęp Sławomira Cenckiewicza. Kulturalnie, konkretnie i bezbłędnie punktuje ślepych krytyków Władysława Studnickiego. A sama właściwa treść książki godna rzucenia okiem jako ostatnie dzieło tego wyjątkowego polskiego polityka.

Bardzo dobry wstęp Sławomira Cenckiewicza. Kulturalnie, konkretnie i bezbłędnie punktuje ślepych krytyków Władysława Studnickiego. A sama właściwa treść książki godna rzucenia okiem jako ostatnie dzieło tego wyjątkowego polskiego polityka.

Obowiązkowa pozycja dla osób interesujących się historią, polityką i stosunkami międzynarodowymi. Pisana przystępnym językiem z mnóstwem objaśnień i uzasadnień omawianych zagadnień. W dodatku pięknie wydana. Polecam!

Obowiązkowa pozycja dla osób interesujących się historią, polityką i stosunkami międzynarodowymi. Pisana przystępnym językiem z mnóstwem objaśnień i uzasadnień omawianych zagadnień. W dodatku pięknie wydana. Polecam!