Spór o istnienie człowieka – Ks. Józef Tischner

„Im wyżej znajdujemy się w niebie, tym głębiej wchodzimy w siebie”. Dramatyczna droga człowieka wcale nie jest prosta i oczywista, wiedzie przez zło, cielesność, nawrócenie, aż do ostatniego etapu, do przebóstwienia. Najczęściej przywoływanymi filozofami w prezentowanym przez Tischnera sporze, są Kant, Hegel, Kierkegaard, Sartre, Św. Augustyn, Platon. Pojawiają się też inni, i każdy myśliciel stanowi ważną część na drodze do miłości. Czy metamorfoza, albo będące konsekwencją nawrócenia, przebóstwienie odbywa się poprzez umiłowanie mądrości i zastąpienie świata cieni światem rzeczywistym, jak u Platona? Czy odbywa się poprzez działanie z zewnątrz i interwencji Innego, który udziela łaski potrzebnej do odkłamania?

Podmiotem dramatu jest cielesność, od starożytnej wizji, że ciało jest tylko za karę, by móc odpokutować nieokreśloną winę, przez ideę chrześcijańską, która mówi, że w ciele mieszka nadzieja człowieka; „Wędrowiec musi wydobyć z ciała coś, o czym nie wie przykuty do skały mędrzec”. Tischner wchodzi w świat uniwersum, bez których trudno mówić o istnieniu - łaska, wolność, dobro – czym są, jak się objawiają, jaki jest ich cel?

„Rdzeniem człowieka jest miłość, a wszystko inne się wokół niej kręci”.

Spór o istnienie człowieka – Ks. Józef Tischner

„Im wyżej znajdujemy się w niebie, tym głębiej wchodzimy w siebie”. Dramatyczna droga człowieka wcale nie jest prosta i oczywista, wiedzie przez zło, cielesność, nawrócenie, aż do ostatniego etapu, do przebóstwienia. Najczęściej przywoływanymi filozofami w prezentowanym przez Tischnera sporze, są Kant, Hegel, Kierkegaard,...