Odrodzona jako czarny charakter w grze otome, gdzie wszystkie ścieżki prowadzą do złego zakończenia to tytuł wpisujący się w niezwykle popularny nurt isekai, gdzie postacie z naszego świata lądują wewnątrz innych rzeczywistości i wykorzystują swoją wiedzę z gier wideo do bycia mega potężnymi postaciami. Z tym że w przypadku przygody Catariny całość bazuje na dosyć oryginalnym pomyśle. Bohaterka ląduje wewnątrz gry w stylu visual novel, gdzie chodzi o znalezienie drugiej połówki spośród dostępnych postaci. Celem bohaterki staje się przetrwanie w grze otome, czyli unikanie konfliktów z innymi postaciami i pozyskanie sobie ich sympatii, tak by uniknąć złego zakończenia. Przezorność i wiedza dziewczyny sprawia jednak, że Catarina z pobocznej postaci staje się osobą w centrum uwagi tytułu. Prowadzi to do wielu zabawnych i niezwykle absurdalnych sytuacji. Zwłaszcza że Catarina w nowej wersji nie grzeszy intelektem, wyrachowaniem czy zdolnościami do budowania intryg.

Odrodzona jako czarny charakter w grze otome, gdzie wszystkie ścieżki prowadzą do złego zakończenia to tytuł wpisujący się w niezwykle popularny nurt isekai, gdzie postacie z naszego świata lądują wewnątrz innych rzeczywistości i wykorzystują swoją wiedzę z gier wideo do bycia mega potężnymi postaciami. Z tym że w przypadku przygody Catariny całość bazuje na dosyć...

Aaa! Co tu się zadziało? Trzeci tom "Odrodzonej jako czarny charakter w grze otome" podążył w stronę, której absolutnie się nie spodziewałam i – choć już wcześniej darzyłam ogromną sympatią tę mangę – teraz jestem tym cyklem na maxa podjarana! To, co tu się wydarzało… o matko! Aż brakuje mi słów, żeby napisać, jakie było to dobre!

Przede wszystkim – co najbardziej zadziwiające – historia tu traci całą swoją sielankowość. Pod adresem Catariny padają oskarżenia, kłamliwe i zaskakujące, a z czasem – historia staje się coraz bardziej niepokojąca i mroczna, a i ma przyjemny zalążek detektywistyczny. Zostaje weń wspomniany także nowy rodzaj magii – czarnej magii, która budzi gęsią skórkę na plecach czytelnika. Co ciekawe, choć jest to tom najcieńszy, akcji jest tutaj najwięcej, a nawet… poznajemy perspektywę innego bohatera! I – oczywiście – na ostatnich stronach nie zabrakło miejsca na nowelkę z kolejnego snu Catariny, w którym tym razem ląduje w świecie RPG.

Nawet nie wyobrażacie sobie, jak dobrze ten tom poszedł w fantastykę. Nie jest to już nieco naiwna komedia z romantycznym zalążkiem i humorem na pierwszym planie – teraz to opowieść z prawdziwego zdarzenia, od której oderwać się nie można – ani na chwilę! Oczywiście, na stronach wciąż kryje się dowcip i urocze sceny, motyw przyjaźni i Akademii Magii też jest bez skazy, ale postawiono w tym tomie głównie na fabułę i… czy wspominałam już, że ten tom jest po prostu epicki? Od razu siadam do kolejnego tomu, bo nie wytrzymam tej niepewności – i tu pojawia się niski pokłon do Waneko, bo szczęśliwie jestem w niego zaopatrzona.

Nie wiem, czy jest sens ponownie rozpisywać się o kwestii wizualnej. Jest pięknie, odrobinę cukierkowo, fantastycznie – emocje bohaterów jak zawsze kapitalnie ukazane. Także mroczna strona pewnej postaci weń ukazana jest FENOMENALNA. Aż miałam ciarki, patrząc w te puste i złowrogie oczyska… BRRR! No i – naturalnie – memiczność Catariny bez zmian, kocham jej miny – szczególnie te zaskoczone (a czasami jest wręcz mangowym odpowiednikiem Pikatchu face).

No cóż, trzeci tom "Odrodzonej jako czarny charakter w grze otome" jest rewelacyjny, wyśmienity, fantastyczny, cudowny, bezkonkurencyjny, nadzwyczajny i… dopiszcie sobie jeszcze kilka takich cudnych epitetów. Nie będę się rozdrabniać – jeśli lubicie historie komediowe, ale przyprawione magią i licznymi niespodziankami, koniecznie przysiądźcie do tej mangi. I to nawet, jeśli mang nie czytacie – bo w tej się zakochacie! Polecam z całego serducha!

Aaa! Co tu się zadziało? Trzeci tom "Odrodzonej jako czarny charakter w grze otome" podążył w stronę, której absolutnie się nie spodziewałam i – choć już wcześniej darzyłam ogromną sympatią tę mangę – teraz jestem tym cyklem na maxa podjarana! To, co tu się wydarzało… o matko! Aż brakuje mi słów, żeby napisać, jakie było to dobre!

Przede wszystkim – co najbardziej...

Już od pierwszych stron czuć, że sielanka z poprzednich dwóch tomików dobiegła końca. Lato ustąpiło miejsca jesieni, liście pożółkły i zrobiło się chłodno. Jakby tego było mało, Catarina niespodziewanie zostaje oskarżona przez rówieśniczki o znęcanie się nad Marią. Byłoby to zgodne ze scenariuszem gry “Fortune Lover”, gdyby główna łotrzyca przez ostatnie kilka lat nie robiła wszystkiego, co w jej mocy, by uniknąć złego zakończenia. Szczęśliwie, z pomocą haremu przyjaciół sytuację udaje się odkręcić, jednak nawet oni zauważają, że ten incydent był jakiś podejrzany. Maria zdaje się mieć własne podejrzenia, ale zanim mogłaby się nimi podzielić z innymi, znika bez wieści.

Muszę przyznać, że właśnie przez tę zmianę tonu z lekkiego na mroczniejszy (a zwłaszcza scenę, kiedy młode arystokratki osaczają Catarinę) przez dłuższy czas odkładałam przeczytanie tego tomiku. Jednak tuż po lekturze moje wrażenia są w większości pozytywne. Aby podkreślić powagę sytuacji, nie ma tu zbyt wielu żartów (nawet posiedzenia Catarin zostały skrócone do pojedynczych kadrów),a te które są, raczej nie wybijają z rytmu.

Co prawda, jak poprzednio, nie wszystkie główne postaci otrzymały jednakowy czas antenowy, niemniej nie doskwiera to tak boleśnie, jak w poprzednim tomiku. Znowu dużo uwagi poświęcono Marii, która w tej części udowodniła, że nie jest kolejną słodką idiotką na miarę głównej bohaterki gry randkowej. Zamiast chować się za plecami ukochanego, w obronie bliskiej przyjaciółki gotowa jest stanąć naprzeciw oprawcy i rzucić mu prosto w twarz oskarżeniami.

Książę Geordo z kolei bierze na siebie rolę detektywa i używając swoich wpływów próbuje rozwiązać tajemnicę ostatnich wypadków. Wnioski, do których dochodzi, nie wróżą nic dobrego i naprawdę mocno wpływają na Catarinę. Do tego stopnia, że wolałaby, aby zamiast jej przyjaciół to ją spotkał marny koniec.

Główny wątek zostaje w tym tomiku urwany w momencie, kiedy dalsze losy Catariny wiszą na włosku. Na poprawę humoru czytelnicy, jak poprzednio, otrzymali dodatki. Jednym z nich jest następne krótkie opowiadanie o śnie Catariny, gdzie tym razem budzi się w świecie gry fantasy RPG, które… Cóż. Gdyby seria light novel, na podstawie której powstała manga, została wydana w Polsce, to bym chętnie sięgnęła, niemniej po lekturze tych dodatkowych rozdziałów mangi mam pewne wątpliwości.

Poza tym jednym i paroma innymi, drobnymi szkopułami, jak pisałam wyżej, dobrze oceniam ten tomik.

Już od pierwszych stron czuć, że sielanka z poprzednich dwóch tomików dobiegła końca. Lato ustąpiło miejsca jesieni, liście pożółkły i zrobiło się chłodno. Jakby tego było mało, Catarina niespodziewanie zostaje oskarżona przez rówieśniczki o znęcanie się nad Marią. Byłoby to zgodne ze scenariuszem gry “Fortune Lover”, gdyby główna łotrzyca przez ostatnie kilka lat nie...

W końcu zaczyna się coś dziać. Tom drugi trochę mnie przenudził, ale tom trzeci jest bardzo dobry.

W końcu zaczyna się coś dziać. Tom drugi trochę mnie przenudził, ale tom trzeci jest bardzo dobry.

Tomik trzeci to dalsza „magiczna” edukacja młodych bohaterów i dalsze pogłębianie rodzących się przyjaźni. Niestety nie wszystko idzie w dobrym kierunku i złowroga przyszłość Catariny daje o sobie coraz wyraźniej znać. Coraz częściej dochodzi o sytuacji z gry, w której to obiektem „prześladowania” staje się słodka Marysia. Panienka Claes nawet w najgorszych snach nie mogła przypuszczać, że właśnie ona zostanie o te czyny oskarżona. Na całe szczęście w takich sprawach zawsze można liczyć na pomoc przyjaciół. Wyjaśnienie jednego kłopotu nie oznacza jednak spokoju. Dochodzi bowiem do tajemniczego zniknięcia Marii, za którym swoi ktoś władający czarną magią.

Cała recenzja na:

https://gameplay.pl/news.asp?ID=128119

Tomik trzeci to dalsza „magiczna” edukacja młodych bohaterów i dalsze pogłębianie rodzących się przyjaźni. Niestety nie wszystko idzie w dobrym kierunku i złowroga przyszłość Catariny daje o sobie coraz wyraźniej znać. Coraz częściej dochodzi o sytuacji z gry, w której to obiektem „prześladowania” staje się słodka Marysia. Panienka Claes nawet w najgorszych snach nie mogła...

Ledwo co zaczęłam trzeci tom "Odrodzonej jako czarny charakter w grze otome" i już bylam na ostatniej stronie. Nawet nie zauważyłam, kiedy wszystko przeczytałam. Nie dziwi to jednak, bowiem w tym tomie nie ma już żadnego przeciągania, bo akcja biegnie do przodu. Wreszcie zaczyna dziać się coś konkretnego, jednak niestety ze szkodą dla elementów komediowych, gdyż nie było dla nich zbytnio czasu.
Czy "nieoczekiwany zwrot akcji" był nieprzewidywalny? I tak, i nie. Łatwo zgadnąć, kto jest sprawcą całego zamieszania, jednak już sam wprowadzony chaos jest już oryginalniejszy.

Chociaż jednak wolałam, kiedy manga skupiała się bardziej na elementach komediowych, to i tak dalej zabawa przy tej serii jest przednia.
Tylko koniec... takich rzeczy się nie robi. Cliffhanger wywołuje irytację oraz zwiększa ciekawość. Nie wiem, czego jest we mnie więcej po tym tomie.

Ledwo co zaczęłam trzeci tom "Odrodzonej jako czarny charakter w grze otome" i już bylam na ostatniej stronie. Nawet nie zauważyłam, kiedy wszystko przeczytałam. Nie dziwi to jednak, bowiem w tym tomie nie ma już żadnego przeciągania, bo akcja biegnie do przodu. Wreszcie zaczyna dziać się coś konkretnego, jednak niestety ze szkodą dla elementów komediowych, gdyż nie było...

ZAGUBIONA W GRZE FANTASY

„Odrodzona w grze otome” to, w skrócie rzecz ujmując, komedia fantasy. komedia fantasy – należałoby chyba to dodać – bardziej kobieca, niż męska, mocno skupiona na romansie i próbach odzyskania dawnego życia. Oczywiście romans jest tu zepchnięty na dalszy plan, choć wiecznie obecny (mimo, iż pozostaje poza sferą zainteresowań głównej bohaterki),a pierwsze skrzypce gra dobra zabawa, która ma szansę kupić nawet płeć brzydką.

Nasza bohaterka umarła i odrodziła się w grze otome jako Catrina. Przypomniawszy sobie, że znajduje się w grze, a co za tym idzie większość scenariuszy jej przejścia, świadoma że jest główną złą opowieści, stara się odmienić swój los. Ale czy ma na to szanse? Cokolwiek bowiem robi, wszystko komplikuje się jeszcze bardziej…
Niedawno Catrina zaczęła naukę w Akademii Magii, gdzie spotkała postać mającą być jej największym wrogiem – dobrą, idealną Marię. Swoim zwyczajem komplikuje w jej życiu uczuciowym i za wszelką cenę stara się zaprzyjaźnić z dziewczyną. Ale szkoła to nie miejsce na takie znajomości. I nie każdemu podoba się to, co robi Catrina. Czy dziewczyna ma szansę przekonać innych do swych racji? I jakie jeszcze kłody rzucić jej pod nogi los?

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2020/11/odrodzona-jako-czarny-charakter-w-grze.html

ZAGUBIONA W GRZE FANTASY

„Odrodzona w grze otome” to, w skrócie rzecz ujmując, komedia fantasy. komedia fantasy – należałoby chyba to dodać – bardziej kobieca, niż męska, mocno skupiona na romansie i próbach odzyskania dawnego życia. Oczywiście romans jest tu zepchnięty na dalszy plan, choć wiecznie obecny (mimo, iż pozostaje poza sferą zainteresowań głównej bohaterki),a...