"Pisząc to wyrzekam się wszelkiej nadziei, że kiedyś ktoś mnie będzie czytać i rozumieć" (str 8)
Tymi oto słowy zaczyna główny bohater snuć smutno-gorzką opowieść o swoim życiu, trzymając się faktów rzeczywistych i prawdy.Jest to rewelacyjna powieść przenosząca nas do Egiptu i krajów Bliskiego Wschodu wieku XVIII. Mimo iż zawiera ponad 600 stron trudno się od niej oderwać, a kiedy już to uczynimy nasze myśli wciąż krążą wokół niej.Napisana przepięknym , obrazowym językiem przybliża nam życie codzienne na dworze faraona i zwykłych ludzi, ich zwyczaje, ubiór,pracę, problemy.Napisana 70 lat temu ma w sobie coś tak niezwykłego, iż współczesne pokolenie doby internetu, komórek zachwyca się nią. Powinna stać się wzorem dla wielu autorów współczesnego bełkotu. Poznajemy nowych i starych bogów czczonych przez różne narody z ich potężną siłą i mocą,różne skuteczne metody leczenia chorych,sposoby prowadzenia walki, intrygi toczone na dworach faraonów, potężną władzę jaką posiadali kapłani, a także niezwykle odważne życie erotyczne tych czasów.Poznajemy skutki wprowadzenia wizji nowego świata, w którym wszyscy mieli być równi a skończyło się na chaosie,nędzy, cierpieniu i morzu krwi i ofiar. Dowiadujemy się o potędze żądzy, nienawiści, kłamstwa i chciwości, które niepodzielnie rządziły, rządzą i będą rządzić światem. O ludzkiej zachłanności, która potrafi zniszczyć ludzi. O potężnej czasem zgubnej sile miłości,wielkiej samotności, przebiegłości kobiet,a także o ogromnej niesprawiedliwości i krzywdzie ludzi biednych.Dylemat człowieka rozdartego przeciwko posłuszeństwu dla swojego zwierzchnika a swoimi przekonaniami Świetnie wykreowane postaci i to zarówno męskie jak i kobiece. Kapitalna i przesympatyczna postać niewolnika Kaptaha z żyłką do interesów,mądrościami i humorem.Bogactwo opisów przyrody, wiele przemyśleń i mądrości życiowych. Nawet śmierć może być piękna gdy podana jest w odpowiednim przekazie. Ogromne znaczenie ludzkiego organu jakim jest wątroba, bo pomijając fakt, iż była źródłem przepowiedni to jeszcze odzwierciedlała stany emocjonalne człowieka "ucieszyć wątrobę","wątroba pełna troski", "wypuścić krew z wątroby" i wiele innych. Podobało mi się też określenie "brzęczenie much" "twoje słowa są jak brzęczenie much w moich uszach" wielokrotnie stosowane.
"Tak nierozsądne jest serce ludzkie, że nigdy nie zadowala się swoim losem, lecz czyni wszystko, by zakłócić człowiekowi spokój i zasiać mu w duszy rozterkę" (str 382)

"Pisząc to wyrzekam się wszelkiej nadziei, że kiedyś ktoś mnie będzie czytać i rozumieć" (str 8)
Tymi oto słowy zaczyna główny bohater snuć smutno-gorzką opowieść o swoim życiu, trzymając się faktów rzeczywistych i prawdy.Jest to rewelacyjna powieść przenosząca nas do Egiptu i krajów Bliskiego Wschodu wieku XVIII. Mimo iż zawiera ponad 600 stron trudno się od niej oderwać,...