WALKA Z MORO ZACZYNA SIĘ NA DOBRE

Dziesiąty tomik „Dragon Ball Super” niedawno pojawił się na polskim rynku. Czytelnikom jak zwykle przyszło trochę na niego poczekać (JPF zapowiadał go od dawna, ale… cóż, sami wiecie, jak bywa z dotrzymywaniem terminów przez wydawcę). A patrząc na to, ile jeszcze przyjdzie nam czekać na kolejne odsłony serii (gdy piszę te słowa na japońskim rynku ukazało się już czternaście tomów plus tyle rozdziałów jeszcze nie zebranych w tej formie, że starczyłoby na kolejny tom i początek jeszcze następnego),nie ma się chyba z czego cieszyć. Ale cieszyć się trzeba, że tak czy inaczej mamy ten cykl po polsku, bo jest wart poznania. A w tym momencie seria wyprzedziła już przerwane jakiś czas temu anime, serwując nam nowe przygody naszych bohaterów, jednocześnie zupełnie inne, od tych znanych z reklamowej produkcji „Super Dragon Ball Heroes”.

Walka z Moro trwa. Gokū i Vegeta stawiają mu czoła, nie mając jeszcze pojęcia z czym tak naprawdę będą się mierzyć. Ich wróg nie jest może potężny, ale jak się szybko okazuje, potrafi przyswoić sobie energię całej planety i wszystkiego, co na niej żyje i tym właśnie ich atakuje. Już to byłoby sporym problemem, ale prawdziwe kłopoty dopiero się zaczynają, kiedy nasi herosi odkrywają, że Moro ukradł także ich energię i nie mogą się przemienić.
Czy powrót Buu z uwiezionym w nim Bogiem Wszechświata zdoła odmienić losy bitwy na Nowym Namek? Jakie jest życzenie Moro? I jaką rolę w tym wszystkim odegra Galaktyczny Patrol?

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2021/03/dragon-ball-super-10-zyczenie-moro.html

WALKA Z MORO ZACZYNA SIĘ NA DOBRE

Dziesiąty tomik „Dragon Ball Super” niedawno pojawił się na polskim rynku. Czytelnikom jak zwykle przyszło trochę na niego poczekać (JPF zapowiadał go od dawna, ale… cóż, sami wiecie, jak bywa z dotrzymywaniem terminów przez wydawcę). A patrząc na to, ile jeszcze przyjdzie nam czekać na kolejne odsłony serii (gdy piszę te słowa na...

No i potwierdziło się - dziesiąta odsłona „Dragon Ball Super” to celny strzał właśnie w przysłowiową „dziesiątkę”, co nieśmiało sugerowałem przy okazji recenzji poprzedniego tomiku. Już wówczas bowiem wydawało się, że przed nami imponująca rozmachem wojna o ocalenie żyć wielu mieszkańców i całych zamieszkiwanych przez nich planet. Zajawka walki naszego duetu Vegeta – Son Goku zwiastowała, że będzie się działo i dawała jednocześnie nadzieję, że kilka kolejnych tomików będzie prawdziwą jazdą bez trzymanki. Zdradzę już na wstępie, że nadzieje zostały spełnione. Dziś krótko o tym, na co możecie liczyć podczas lektury dziesiątej części serii Akiry Toriyamy i Toyotarou.

http://jaroslawd.blogspot.com/2021/03/recenzja-akira-toriyama-toyotarou.html

Przypomnijmy, że w poprzedniej części zakończył się wielki turniej sztuk walki i już za chwilę wszechświat stanął przed ogromnym zagrożeniem ze strony niejakiego Moro, który to wyrwał się po wielu latach z więzienia. Strach przed nim jest tak duży, że nasi bohaterowie sięgają po swoją tajną broń (nie zdradzę jaką),ale jednocześnie starają się je zażegnać także we własnym zakresie. Jak zapewne pamiętacie, wraz z nimi trafiamy na Namek i to tam – w głównej mierze – toczy się akcja odsłony dziesiątej. Odsłony, w której dochodzi do starcia naszego dzielnego duetu z przepotężnym arcyłotrem. Starcia nietypowego i zaskakującego co jest pierwszym plusem tego tomiku. Dlaczego zaskakującego? Ano dlatego, że nie spotkacie się tutaj z klasycznym układem: walka, kłopoty i przegrywanie tych dobrych i na końcu rozwalenie wroga. Toriyama stosuje inne rozwiązania, co sprawia, że ta pełna dynamiki odsłona dodatkowo jeszcze wywołuje w czytelniku efekt pozytywnego zaskoczenia i świeżości. To, co dzieje się w dalszej części mangi również podkręca tempo. Mangaka miał fajny pomysł na obecnego „wszechłotra”, dzięki czemu śledzimy przemyślane i świeże spojrzenie na zasadniczo to samo co do tej pory. Niby to bowiem znów sieczka z „jeszcze większym i jeszcze mocniejszym”, ale podana w smakowitym sosie, który nie powoduje niestrawności, a po prostu smakuje.

Warto również podkreślić, że pomimo faktu, iż nie brakuje tu dynamicznych i efektownych walk i pojedynków wojowników, to mamy też niewymuszone problemy naszych fighterów oraz naprawdę dużą dawkę dramatyzmu, gdyż Japończyk nie boi się uśmiercać niewinnych (których pewnie następnie wskrzesi, ale to już inna opowieść). Sam Moro też jest postacią intrygującą, nie odkrywa wszystkich kart od razu, dzięki czemu ciekawi jesteśmy jego motywacji, a poza tym, że wzbudza w nas niechęć swoją bezwzględnością, to jeszcze też nas intryguje, dołączając do panteonu najciekawszych łotrów świata „Dragon Ball”.

W dziesiątym tomiku wydarzyło się naprawdę dużo, śledzenie zmagań z Moro przyprawiało momentami o ciarki, nie brakowało dynamicznych walk i pomysłowych zwrotów akcji. Finał również jest odpowiedni, tzn. podtrzymuje nasze zaciekawienie tym, co się ma stać dalej, więc można uznać, że tom dziesiąty to kawał dobrej historii i potwierdzenie wysokiego poziomu serii.

No i potwierdziło się - dziesiąta odsłona „Dragon Ball Super” to celny strzał właśnie w przysłowiową „dziesiątkę”, co nieśmiało sugerowałem przy okazji recenzji poprzedniego tomiku. Już wówczas bowiem wydawało się, że przed nami imponująca rozmachem wojna o ocalenie żyć wielu mieszkańców i całych zamieszkiwanych przez nich planet. Zajawka walki naszego duetu Vegeta – Son...

Na minus na pewno akcja dziejąca się na Namek, bo znowu ta sama planeta, te same postaci, nic nowego. Moro trochę jak kolejny Frezer, który zbiera Smocze Kule, choć w szybszym tempie i ostatecznie udaje mu się wypowiedzieć życzenia. Ale najbardziej przypomina mi stylem Piccolo Daimao, który podróżował z Pilafem, podobnie Moro podróżował z byłym gościem z armii Frezera.

Na plus na pewno odniesienie do przeszłości Vegety, do tego, że sam kiedyś mordował Nameczan. Fajnie, jak zapytał o to jednego z Nameczan, czy wciąż pamiętają i go nienawidzą.

Postać Buu i Boga Światów też dobrze poprowadzona. Tomik wypełniony walką i akcją, szybko się czyta, ale trochę za mało dialogów.

Byłoby 6, ale jednak cieszę się, że walka Vegety wypełniła ten tomik. ;)

Na minus na pewno akcja dziejąca się na Namek, bo znowu ta sama planeta, te same postaci, nic nowego. Moro trochę jak kolejny Frezer, który zbiera Smocze Kule, choć w szybszym tempie i ostatecznie udaje mu się wypowiedzieć życzenia. Ale najbardziej przypomina mi stylem Piccolo Daimao, który podróżował z Pilafem, podobnie Moro podróżował z byłym gościem z armii Frezera.

Na...

ŻYCZENIE MORO

Już niedługo po polsku pojawi się nie tylko anime comics „Dragon Ball Super: Broly”, adaptacja całkiem przyzwoitego filmu pod tym samym tytułem, ale też i kolejne tomiki regularnej serii, pokazujące co działo się potem. A jakie są to tomiki? Cóż na pewno nie oparte na anime „Super Dragon Ball Heroes”, kontynuującym serię, na pewno też już mocno wtórne, nadal jednak jest to „DB”, który chce się czytać i odkrywać, co Toriyama dla nas przygotował.

Walka z Moro trwa. Gokū i Vegeta stawiają mu czoła, nie mając jeszcze pojęcia z czym tak naprawdę będą się mierzyć. Ich wróg nie jest może potężny, ale jak się szybko okazuje, potrafi przyswoić sobie energię całej planety i wszystkiego, co na niej żyje i tym właśnie ich atakuje. Już to byłoby sporym problemem, ale prawdziwe kłopoty dopiero się zaczynają, kiedy nasi herosi odkrywają, że Moro ukradł także ich energię i nie mogą się przemienić.
Czy powrót Buu z uwiezionym w nim Bogiem Wszechświata zdoła odmienić losy bitwy na Nowym Namek? Jakie jest życzenie Moro? I jaką rolę w tym wszystkim odegra Galaktyczny Patrol?

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2020/08/dragon-ball-super-10-moro-no-negai.html

ŻYCZENIE MORO

Już niedługo po polsku pojawi się nie tylko anime comics „Dragon Ball Super: Broly”, adaptacja całkiem przyzwoitego filmu pod tym samym tytułem, ale też i kolejne tomiki regularnej serii, pokazujące co działo się potem. A jakie są to tomiki? Cóż na pewno nie oparte na anime „Super Dragon Ball Heroes”, kontynuującym serię, na pewno też już mocno wtórne, nadal...