To nie jest książka dla osób, które postanowiły po świętach przejść na dietę. :-) Zbyt angażuje ślinianki. Bardziej odpornym polecam ze względu na kilka ciekawych przepisów oraz może trochę chaotycznie opisane, ale jednak ciekawe historie kulinarne.

To nie jest książka dla osób, które postanowiły po świętach przejść na dietę. :-) Zbyt angażuje ślinianki. Bardziej odpornym polecam ze względu na kilka ciekawych przepisów oraz może trochę chaotycznie opisane, ale jednak ciekawe historie kulinarne.

Ciekawe połączenie przepisów i anegdotek kulinarnych

Ciekawe połączenie przepisów i anegdotek kulinarnych

Nie nastawiałam się na wielkie naukowe dzieło i to było dobre podejście. Przyjemna lektura, która zdecydowanie może narobić smaka na więcej. Kilka przepisów na pewno spróbuję, dania okraszone anegdotami i smaczkami ,i chce się więcej w samie trochę niedosyt, ale pozytywny.

Nie nastawiałam się na wielkie naukowe dzieło i to było dobre podejście. Przyjemna lektura, która zdecydowanie może narobić smaka na więcej. Kilka przepisów na pewno spróbuję, dania okraszone anegdotami i smaczkami ,i chce się więcej w samie trochę niedosyt, ale pozytywny.

Tytuł zapowiadał co innego, niż znalazłam w środku. Spodziewałam się, że poznam zwyczaje żywieniowe ludzi w poszczególnych epokach. A co dostałam? Pewnego rodzaju książkę kucharską, wzbogaconą krótkimi anegdotami o ludziach, którzy wpłynęli na kuchnię w niektórych krajach. Niektóre przepisy nawet interesujące, ale to nie to, czego oczekiwałam.

Tytuł zapowiadał co innego, niż znalazłam w środku. Spodziewałam się, że poznam zwyczaje żywieniowe ludzi w poszczególnych epokach. A co dostałam? Pewnego rodzaju książkę kucharską, wzbogaconą krótkimi anegdotami o ludziach, którzy wpłynęli na kuchnię w niektórych krajach. Niektóre przepisy nawet interesujące, ale to nie to, czego oczekiwałam.

Pozycja zapowiadała się bardzo ciekawie - ot spacer przez epoki, okraszony przepisami i anegdotami na temat kulinariów albo postaci z nimi związanych. W trakcie czytania zaczęłam się zastanawiać co kierowało autorką, żeby wybrać taki, a nie inny temat, czasami książka była dosyć chaotyczna.

Raziły niestety literówki - mnożyły się błędy w odmianie, zjedzone końcówki wyrazów, zaczyna się już od pierwszego zdania, gdzie autorka przeinacza tytuł swojej książki, pisząc o niej "Dzieje głodu i obżarstwa".... Czy jest zła? Nie powiedziałabym, warto po nią siegnąć, pomysł był fajny. Zawiodło trochę wykonanie.

Pozycja zapowiadała się bardzo ciekawie - ot spacer przez epoki, okraszony przepisami i anegdotami na temat kulinariów albo postaci z nimi związanych. W trakcie czytania zaczęłam się zastanawiać co kierowało autorką, żeby wybrać taki, a nie inny temat, czasami książka była dosyć chaotyczna.

Raziły niestety literówki - mnożyły się błędy w odmianie, zjedzone końcówki...

Jak dla mnie jest to książka w rodzaju Podróży Roberta Makłowicza. Autorka Adrianna Stawska-Ostaszewska zabiera nas na wycieczkę po przeróżnych epokach w dziejach świata. Dzieli się popularnymi przepisami tamtych lat. Nie ukrywam, że niektóre brzmią apetycznie i niewykluczone, że sam skorzystam z któregoś. Marzy mi się chłodnik hiszpański…, który jest podobno frykasem.

Przyjemna, lekko się czyta, ale spodziewałem się większej ilości treści, a przepisów mnóstwo.

Jeśli chodzi o tytuł, nazwałbym to inaczej może,, Smaki dziejów świata”? Ale oczywiście to moja subiektywna opinia.

Jak dla mnie jest to książka w rodzaju Podróży Roberta Makłowicza. Autorka Adrianna Stawska-Ostaszewska zabiera nas na wycieczkę po przeróżnych epokach w dziejach świata. Dzieli się popularnymi przepisami tamtych lat. Nie ukrywam, że niektóre brzmią apetycznie i niewykluczone, że sam skorzystam z któregoś. Marzy mi się chłodnik hiszpański…, który jest podobno...