Książka będąca zaledwie przyczynkiem do tematu ale interesująca. Osobiście wolałbym grubszą monografię ale jak się nie ma co się lubi, dobre i to, tym bardziej, że temat drażliwy dla jednej ze stron sporu o historię ;) Jak autorka wybrnęła z żihowskiej pułapki? Całkiem nieźle, chociaż tam gdzie powinna być bardziej treściwa analiza, było po łebkach. Tam gdzie powinno być suche zestawienie, autorka wchodzi w niepotrzebne szczegóły. Czy warto? Warto, mając świadomość, że to tylko wycinek. Plus za próby wykorzystania materiałów źródłowych.

Książka będąca zaledwie przyczynkiem do tematu ale interesująca. Osobiście wolałbym grubszą monografię ale jak się nie ma co się lubi, dobre i to, tym bardziej, że temat drażliwy dla jednej ze stron sporu o historię ;) Jak autorka wybrnęła z żihowskiej pułapki? Całkiem nieźle, chociaż tam gdzie powinna być bardziej treściwa analiza, było po łebkach. Tam gdzie powinno być...

Czy o tym w ogóle można napisać książkę? Nie wzbudzając zaraz protestów, oburzenia, emocji, oskarżeń? Można, gdyż poniekąd tak jak wielu ma opinie na temat służby Żydów w Służbie Porządkowej w Getcie w czasie Drugiej Wojny Światowej – tak mało kto przeczyta o tym cokolwiek więcej. I to jest w sumie najlepsze podsumowanie.

Autorka w tej stosunkowo krótkiej pracy, poczyniła szereg niezwykle interesujących zestawień dotyczących funkcjonowania ŻSP. Mamy tu krótki przewodnik od powstania, po ostatnie momenty, trochę o sposobie funkcjonowania, kadrze (W tym przekroju społecznym) i współpracy z okupantem – tu ciekawa obserwacja, służba podlegała bezp. Polskiej Policji (tzw. Granatowej) – to dość istotny element dyskusji i warto o tym pamiętać, rzucając łatwe oskarżenia.

Katarzyna Person jest beznamiętna, stara się maksymalnie bezstronnie przybliżać szereg faktów i wydarzeń, unikając gorących i emocjonalnych sporów (za i przeciw). Tym bardziej trudno jej o jakąkolwiek ocenę. Jak zresztą ocenić kogoś kto miał nakaz doprowadzić na Umschlagplatz piec osób, albo inaczej trafi tam on i jego rodzina?

Zasługą Autorki jest ukazanie ŻSP z wielu stron i nie unikanie tzw. Trudnych tematów. Nie po to by oskarżać ale by ukazać dramat sytuacji w której funkcjonowali.

Mi najbardziej brakowało pogłębionych analiz statystycznych – np. zestawienia wykształcenia, pochodzenia etc. Autorka o tym pisze, ale robi to przy okazji, a ja bym zobaczył chętnie całe tabele na ten temat. Wiem, że ujęcie tkanki społecznej w suche statystyki często jest trudne – ale wzbogaca moje rozumienie rzeczywistości (nawet jeśli często go niesprawiedliwie upraszcza).

To szczupła książką z wielkim ładunkiem.

Czy o tym w ogóle można napisać książkę? Nie wzbudzając zaraz protestów, oburzenia, emocji, oskarżeń? Można, gdyż poniekąd tak jak wielu ma opinie na temat służby Żydów w Służbie Porządkowej w Getcie w czasie Drugiej Wojny Światowej – tak mało kto przeczyta o tym cokolwiek więcej. I to jest w sumie najlepsze podsumowanie.

Autorka w tej stosunkowo krótkiej pracy, poczyniła...