Uwaga na spojlery dla tych, którzy nie czytali pierwszej części.

„Mój zawodnik” zakończył się mocnym cliffhangerem. Scout, aby jak jej się zdawało ratować Eastona, zmuszona została do podjęcia decyzji, o której wiedziała, że będzie miała wpływ nie tylko na jego sportową karierę, ale sam ich związek.

„Easton nie jest w stu procentach gotowy do powrotu do składu. I nie będzie gotowy przed wyznaczonym terminem”.

Easton był gotowy do aktywnego powrotu do sportu, Scout sama mu to oświadczyła – dlaczego więc powiedziała wszystkim, że jest inaczej. No cóż. Jedno spojrzenie na dokumenty, które leżały na stole w sali konferencyjnej wystarczyło, aby nasza bohaterka zrozumiała, że coś jest nie tak. Miała tylko kilka chwil, aby podjąć decyzję - taką której być może pożałuję, taką której skutki wywołają burze w szklance wody.

Zmiana klubowych barw była czymś, co nigdy nie miało się zdarzyć w życiu Eastona Wyldera. Od dziecka związany z baseballowym gigantem jaką jest drużyna Aces, teraz zmuszony jest do gry dla innej drużyny, w innym mieście, z innymi zawodnikami, a przede wszystkim z myślą z głowie, że to wszystko w pewnym sensie przez osobę, która miała go kochać.

Czy Scout odzyska zaufanie ukochanego mężczyzny i wyjaśni mu, że swoją decyzją po prostu wybrała mniejsze zło? Czy Easton uwierzy, że kobieta, która niespodziewanie skradła jego serce, wcale nie chciała ukraść mu szansy na powrót do drużyny?

Pomijając główne wątki historii przedstawionej w „Niszczącym sekrecie”, czyli relacja dwojga bohaterów i wpływ na ten związek zmiany klubu przez Eastona oraz rolę jaką w tej sytuacji odegrała Scout, to wcale nie to sprawiło, że ta historia skradła moje serce. Nie. Zrobiły to tajemnice, o których do tej pory nie mieliśmy pojęcia. Tajemnice, które autorka w wysublimowany sposób ujawnia przed czytelnikami, w miarę zagłębiana się w kolejne strony tej historii.

Nie zamierzam w tej recenzji rzucać spojlerami, bo sami powinniście zbierać przysłowiowe szczęki z podłogi (tak jak robiłam to ja), kiedy zorientujecie się, że nie wszystko jest takie jakim się może wydawać. Drobne szczegóły, do których w trakcie czytania pierwszej części, nie przywiązywałam większej uwagi (np. dlaczego Easton tak lubi słuchać audiobooków), w „Niszczącym sekrecie” znajdą swoje wyjaśnienie i to jakie wyjaśnienie. WOW. To będzie dopiero początkiem góry sekretów, ujawnienia których możecie spodziewać w trakcie lektury.

Pani Bromberg, tymi umiejętnie skrywanymi przez bohaterów tajemnicami i to w jaki sposób zostało to przedstawione utwierdziła mnie dlaczego tak bardzo zakochałam się w jej piórze lata temu, czytając serię Driven.

P.S. I na koniec coś, o czym bym zapomniała, a co chyba zaskoczyło mnie najbardziej. Łzy wzruszenia, które się u mnie pojawiły w końcowych rozdziałach książki.

Uwaga na spojlery dla tych, którzy nie czytali pierwszej części.

„Mój zawodnik” zakończył się mocnym cliffhangerem. Scout, aby jak jej się zdawało ratować Eastona, zmuszona została do podjęcia decyzji, o której wiedziała, że będzie miała wpływ nie tylko na jego sportową karierę, ale sam ich związek.

„Easton nie jest w stu procentach gotowy do powrotu do składu. I nie...