Oto horror na miarę aktualnych czasów. Istna zgroza, a może nawet borelioza... Oto "Czas mumii czyli serce w bandażach".
Główna bohaterka niniejszego dzieła, nosząca jakże piękne i starożytne imię Sofia, aby sprostać dziedzictwu wynikającemu właśnie z dumnie noszonego imienia jest... tępa jak stado pędzących imadeł (takież oto sformułowanie znalazłem w necie i muszę się przyznać, iż pasuje do naszej Sofii jak złoto :P ).
Sofia ma przyjaciela, Duncana, który jest gwiazdorem szkolnej drużyny bejsbolowej oraz młodym Indianą Jonesem (czytaj archeologiem hobbystą) i jednym z najznamienitszych kolekcjonerów rzeźb fallusów... Do tego jeszcze Duncan nie bierze sterydów (brawo Sofio - istny szerlok z ciebie), tylko (o zgrozo) jest zabójczo zakochany w naszej bohaterce. I tak sobie wszyscy żyli w maluśkiej mieścince Rock Ridge na samiuśkim środeczku pewnej pustyni, gdzie szakale, kojoty i inne psowate szczekały przysłowiowymi zadami, aż do momentu, w którym w lokalnym liceum pojawił się nowy uczeń... Niezwykły przystojniak, który momentalnie rozkochał w sobie biedną Sofię. Seth (bo przecież po prosu musiał być on imiennikiem egipskiego boga) roztacza wokół siebie jakże urocze aromaty piasku i kurzu (prawdopodobnie personalnie dobrany zapach jednej z wiodących marek - do stada dołączają kolejne imadełka), ubiera się zgodnie z najnowszymi trendami mody - w bandaże (och te imadełka), a jak zerknie przeszywająco tymi swoimi oczodołami głębokimi jak studnie (te pustynne zapewne ;)), to aż kolana miękną. Toż to przecież bogaty hipster (w tym momencie stado imadeł zamieniło się w gigantyczną watahę). Taka właśnie jest Sofia. Istna heroina z niej. Chociaż z drugiej strony... Sofia jednak jest realistką. W momencie, gdy jej biedny, skołatany rozumek zarejestrował fakt, iż wybranek jej serca jednak jest mumią (mumiem?) natychmiast zaczęła dogłębnie analizować wszelkie detale związane z mechaniką tzw. konsumpcji ich związku. A było co rozważać, oj było...
Później pojawia się oczywiście zły kapłan przerabiający żyjących ludzi w żyjące i podporządkowane mu mumie, który oczywiście postanawia dorwać naszą drogą Sofię, która nadal głowi się nad dopracowaniem wszelkich aspektów akcji "bzyczek". Następuje jedna wielka zadyma, która kończy się wielkim happy endem z sugestią, iż ciąg dalszy jednak nastąpi, równie finezyjną jak hipopotam w baletkach...
Cudo owo stworzyli dwaj komicy Alex Falcone i Ezra Fox. Muszę się przyznać, iż nie spodziewałem się aż tak dobrej parodii wszelakich wypocin spod szyldu paranormal romance. Bez cienia litości obnaża ona wszelkie wady, ba wręcz durnoty tego typu "literatury". Do tego całość napisana jest językiem tak niezmiernie lekkim i przystępnym, iż pochłonąć ją można raptem w ciągu kilku chwil.
Szydera totalna, ale podana ze smakiem i wyczuciem jakże odległymi od slapstickowego humoru...
Polecam serdecznie.

PS.
Nawet wydawca niniejszego cudeńka wpisał się w kanwę szyderstwa nadając swojej firmie jakże swojsko brzmiącą nazwę "dziwny pomysł".

PS2.
Podpisuję się obydwoma rencamy i nawet nogamy również pod rekomendacją z tyłu okładki:
"Najbardziej realistyczna historia miłosna, jaką czytałem.
Tutenhamon"

Oto horror na miarę aktualnych czasów. Istna zgroza, a może nawet borelioza... Oto "Czas mumii czyli serce w bandażach".
Główna bohaterka niniejszego dzieła, nosząca jakże piękne i starożytne imię Sofia, aby sprostać dziedzictwu wynikającemu właśnie z dumnie noszonego imienia jest... tępa jak stado pędzących imadeł (takież oto sformułowanie znalazłem w necie i muszę się...