Niestety nie jest pomyłką, że mąż Ellen, Jamie miał wypadek drogowy. I „niestety, straciliśmy go”. Ellen pogrąża się w morzu cierpienia i dojmującego żalu.

„Dlaczego ja? A wszystko rozbija się o to, że odpowiedź nie istnieje. Więc poczucie winy nigdy mnie nie opuściło.”

Mija 15 miesięcy. Bohaterka nadal tęskni za mężem, wyobraża sobie, że nadal z nią jest na co dzień – kojącym oszustwem dla niej jest „rozmowa” z nim, to pomaga uporać się ze stratą, nie jest gotowa by z tego zrezygnować.

Jednak od czego są przyjaciele? Były teść wręcz zmusza Ellen do przeprowadzki do nowego mieszkania- co okazuje się początkiem nowego rozdziału w życiu bohaterki. Na miejscu poznaje ona sąsiadkę o imieniu Roo. A w nowej pracy jej szefem zostaje przystojny Zack… Jednak, żeby nie było aż za romantycznie i za łatwo, niedopowiedzenia powodują niezręczne sytuacje i błędne wyobrażenia o drugiej osobie.

Mimo lekkiej, romantycznej i pozytywnej w gruncie rzeczy fabuły pojawia się motyw samotnego przeżywania żałoby, cierpienia po utracie ukochanej osoby- o tym, że trudno mówić o śmierci, wtedy następuje cisza, ludzie traktują wtedy inaczej taką osobę. Czasami potrzebny jest start od nowa, zmiana w życiu.

Pisarka tematy popularne w wielu powieściach dla kobiet potraktowała z wdziękiem. Nie przerysowuje obrazu związków damsko-męskich, ukazała różne odcienie zdrady i niewierności, oszukiwanie, bolesne rozstania, związki na niby; doceniła wartość przyjaźni- gdzie podstawą jest pomoc i szczerość wobec drugiej osoby.

„Kocham cię nad życie” to nie tylko romans, lecz obyczajowa historia- nie brak tu i tragedii, smutku, lecz i też radości i miłości. Ukazuje, że poczucie winy dopada każdego, z takiego czy innego powodu. Lecz daje też nadzieję. Polecam jako odprężającą lekturę.

Niestety nie jest pomyłką, że mąż Ellen, Jamie miał wypadek drogowy. I „niestety, straciliśmy go”. Ellen pogrąża się w morzu cierpienia i dojmującego żalu.

„Dlaczego ja? A wszystko rozbija się o to, że odpowiedź nie istnieje. Więc poczucie winy nigdy mnie nie opuściło.”

Mija 15 miesięcy. Bohaterka nadal tęskni za mężem, wyobraża sobie, że nadal z nią jest na co dzień –...