Jeden tom poszedł za drugim, akcja nabiera tempa. Jest to dokładnie ten moment w którym kończy się anime. Z pewnością będę kontynuować.

Jeden tom poszedł za drugim, akcja nabiera tempa. Jest to dokładnie ten moment w którym kończy się anime. Z pewnością będę kontynuować.

(tomy 7-8) Piraci ścierają się z ludźmi Kum-Ji w ostatecznej walce. Czy przebywającym wśród porwanych dziewczyn Yonie i Yunowi uda się wysłać sygnał na ratunek?

Tom 7 jest najbardziej widowiskowym z dotychczasowych. Bitwa została przedstawiona dynamicznie choć widzimy ją głównie z perspektywy księżniczki będącej trochę na uboczu walk. Awa jest bardzo emocjonalnym epizodem który mocno wpłynie na bohaterów. To pierwszy moment gdy grupa świadomie, z własnej woli staje do walki, dotychczas po prostu reagowali na następujące zagrożenia. To też czas, gdy Yona chwyta za broń przeciwko prawdziwemu przeciwnikowi. Koniec rozważań, nastąpiła chwila próby jak daleko dziewczyna jest gotowa się posunąć dla dobra poddanych.

Jednak najlepszym momentem w tym tomie jest pewne spotkanie, które następuje dużo szybciej niż spodziewał się czytelnik. Autorka świetnie przedstawiła emocje bohaterów samymi rysunkami, różne sposoby rysowania oczu potrafią wiele przekazać bez dialogów.

Po arcu w Awie nastał czas na Żółtego Smoka. Pojawia się w... cóż, zaskakujący sposób. Jest to dobre odreagowanie po poważnym wątku z piratami (choć rozdział, nazwijmy to, poboczny zmienia nastrój aż za drastycznie, jak dla mnie był niepotrzebny) Zeno szybko podbił moje serce. Z pozoru wesoły, ciapowaty dzieciak ma momenty w których wydaje się wiedzieć więcej niż okazuje. Staje się promykiem słońca w drużynie, tak jak przy poprzednich członkach dynamika między postaciami ciekawie się zmienia, nie pozwalając czytelnikowi na nudę.

Na koniec autorka przenosi czytelnika do drugiej strony konfliktu. Su-Won próbuje poznać kraj którym rządzi. Lubię to jak prowadzona jest ta postać. Początkowo przedstawiona jako główny czarny charakter, z biegiem tomów staje się antagonistą w odcieniach szarości. Do tego jest przedstawiany nietypowo jak na króla, który przejął tron zamachem. Pozornie kompletnie brak mu charyzmy, prowadzi własną grę nie przejmując się swoim wizerunkiem. Inteligentny i przebiegły jest gotowy robić z siebie błazna by uśpić czujność przeciwników jeśli jest to potrzebne dla jego planów. Su-Won powoli zbiera sojuszników przed poważniejszymi działaniami mającymi złączyć rozbite państwo.

Tomy 7 i 8 kończą pierwszy etap opowieści - jak w każdym porządnym fantasy, przed wyruszeniem w drogę należy zebrać drużynę. Przedziwna gromadka jest już w całości, pytanie, co dalej? Podróż po Cztery Smoki pokazała Yonie żyjącej pod kloszem prawdziwą kondycje państwa i niszczycielski wpływ rządów jej ojca. Jakie kroki będą najlepsze dla żyjących w Koce poddanych? Jedno mogę zagwarantować- nuda nie grozi ani bohaterom ani czytelnikowi.

(tomy 7-8) Piraci ścierają się z ludźmi Kum-Ji w ostatecznej walce. Czy przebywającym wśród porwanych dziewczyn Yonie i Yunowi uda się wysłać sygnał na ratunek?

Tom 7 jest najbardziej widowiskowym z dotychczasowych. Bitwa została przedstawiona dynamicznie choć widzimy ją głównie z perspektywy księżniczki będącej trochę na uboczu walk. Awa jest bardzo emocjonalnym epizodem...

Była chwila grozy. Tom dobry, ale nie bardzo dobry.

Była chwila grozy. Tom dobry, ale nie bardzo dobry.

A jednak, szybko poszło. Został ostatni smok.

A jednak, szybko poszło. Został ostatni smok.

Moim zdaniem jest to najlepszy aktualnie wydany w Polsce tom mangi, można się zarówno wzruszyć, jak i pośmiać ^^

Moim zdaniem jest to najlepszy aktualnie wydany w Polsce tom mangi, można się zarówno wzruszyć, jak i pośmiać ^^

Moim zdaniem tom nieco gorszy od poprzednich. Pojawiła się tam scena tak nielogiczna, że aż mnie zabolało. Ponadto nie wiem, jak odbierać ten typowo komediowy rozdział. Wydał mi się bardziej dodatkiem niż wątkiem należącym do głównej fabuły.

Moim zdaniem tom nieco gorszy od poprzednich. Pojawiła się tam scena tak nielogiczna, że aż mnie zabolało. Ponadto nie wiem, jak odbierać ten typowo komediowy rozdział. Wydał mi się bardziej dodatkiem niż wątkiem należącym do głównej fabuły.