"Poczuli niesmak do samych siebie za to, że stali się zobojętniali, znużeni, przepełnieni własnym cierpieniem, zmarznięci, głodni i brudni w środku i na zewnątrz, pokryci brudem, którego nie zmyje żadna woda. Wiedzieli, że odkąd sami przestali być ludźmi, nikogo nie trzymali za rękę, nie mówiąc o całowaniu, ich świat był światem przetrwania, zwierzęcym światem kąsania, szarpania i rozrywania, a niekiedy lizania ran."

"Ogień wśród nocy' to chwytająca za serce opowieść o kobietach i ich wewnętrznej sile do walki. To straszliwe ludzkie historie toczące się w latach okrutnej wojny, w których codziennie trzeba walczyć o takie wartości jak miłość czy przyjaźń.

Podczas czytania, poznajemy losy dwóch głównych bohaterek: Kay i Jo. Od samego początku wyczuwamy różnice pomiędzy nimi. Różni ich pochodzenie, osobowość, podejście do rodziny. Łączy ich chęć zrobienia czegoś dla innych. To właśnie dlatego w dalszej części akcji śledzimy ich poczynania w korpusie medycznym armii amerykańskiej. Taka służba kosztuje wiele wyrzeczeń. Poza tym przepełniona jest ona licznymi wewnętrznymi rozterkami i wyzwaniami dnia codziennego. Choroby, cierpienie, walka o życie to tylko podstawowe z nich.

Autorka rzuca nas w wir wydarzeń, toczących się na dwóch wojennych frontach. Trudne warunki szpitala polowego, regularne bombardowania, brak odpowiednich środków higienicznych i dostaw świeżego jedzenia oraz uciążliwi pacjenci. To tylko część problemów, z którymi muszą zmierzyć się nasze bohaterki. Z dala od bliskich skazane są bowiem tylko na siebie.

To nie jest jakaś wybitna literatura, jednak losy poszczególnych postaci tak wciągają czytelnika, że nieświadomie przewraca on kolejne strony powieści w oczekiwaniu na ostateczne zakończenie akcji. Warto przeczytać, aby choć trochę zapoznać się ze światem pielęgniarek wojennych.

Goodreads: 3,75

"Poczuli niesmak do samych siebie za to, że stali się zobojętniali, znużeni, przepełnieni własnym cierpieniem, zmarznięci, głodni i brudni w środku i na zewnątrz, pokryci brudem, którego nie zmyje żadna woda. Wiedzieli, że odkąd sami przestali być ludźmi, nikogo nie trzymali za rękę, nie mówiąc o całowaniu, ich świat był światem przetrwania, zwierzęcym światem kąsania,...