Kiri Wazawa korzysta ze sprytnego zabiegu, gdzie wraz z jednym z bohaterów poznajemy świat i reguły panujące w mandze. Ashiya jest kompletnie zielony w sprawach demonów, egzorcyzmów i wszystkich reguł panujących w tej profesji. Chłopak musi się przystosować do tego wszystkiego. Po części jest to efekt długu, a po części nastolatek zafascynował się wszystkim, co go otacza i chce pomagać komu może.

Mamy więc fajną motywację bohatera i świetną okazję do poznawania reguł tytuły w bardzo naturalny sposób. Ashiya nie jest obeznany w tych wszystkich sprawach i popełnia błędy, co jest okazją do lekcji na temat prawidłowego postępowania.

Kiri Wazawa korzysta ze sprytnego zabiegu, gdzie wraz z jednym z bohaterów poznajemy świat i reguły panujące w mandze. Ashiya jest kompletnie zielony w sprawach demonów, egzorcyzmów i wszystkich reguł panujących w tej profesji. Chłopak musi się przystosować do tego wszystkiego. Po części jest to efekt długu, a po części nastolatek zafascynował się wszystkim, co go otacza i...

Na przestrzeni pierwszych pięciu tomów, na czytelnika czeka masa „przygód”, w których to bohaterowie muszą pomagać kolejnym pojawiającym się demonom. Byty nie materiale są naprawdę różnorodne, zarówno pod względem zachowania, jak i wyglądu, wszystkie jednak mają jakieś wpływ na ludzi w pobliżu. Epizodyczny charakter kolejnych spraw łączony jest tutaj postaciami dwójki bohaterów, których relacje stopniowo ewoluują, a czytelnik ma przy okazji możliwość odkrywania części ich przeszłości (która stanowi sporą tajemnicę, szczególnie w przypadku Abeno Haruitsuki). W pierwszych pięciu tomach czytelnika ma również okazje obserwować rozwój relacji pomiędzy nastolatkami, którzy tylko pozornie za sobą nie przepadają, coraz bardziej jednak są od siebie zależni.

Całą recenzja na:

https://gameplay.pl/news.asp?ID=129347

Na przestrzeni pierwszych pięciu tomów, na czytelnika czeka masa „przygód”, w których to bohaterowie muszą pomagać kolejnym pojawiającym się demonom. Byty nie materiale są naprawdę różnorodne, zarówno pod względem zachowania, jak i wyglądu, wszystkie jednak mają jakieś wpływ na ludzi w pobliżu. Epizodyczny charakter kolejnych spraw łączony jest tutaj postaciami dwójki...

Moje wrażenia:
Z każdym kolejnym tomem, jestem coraz bardziej zauroczona tą nietuzinkową mangą. Świat Mononokeanu, przyciąga mnie do siebie jak magnes. Kusi moją wyobraźnię nie tylko obietnicą niebanalnej przygody, ale i przeogromną dawką demonicznej adrenaliny. A bohaterowie tej niecodziennej historii są po prostu ... Ech... charyzmatyczni, pełni pasji i niepowtarzalnej osobowości. Uwielbiam humor Ashiya, melancholię Abeno, spokój Zenko, fetysz Kory, słodkość Shizuku wierność Włochacza, apetyt Yahiko i urok osobisty Pana Pracodawcy :)

🌟 Relacja między Abeno a Ashiya
Z całą pewnością, ulega ona powolnej, lecz interesującej przemianie. Z relacji pracodawca - pracownik, ich znajomość przekształca się w relacje the best przyjaciele. Stali się dla siebie niczym bracia, którzy rozumieją się bez użycia słów. Łączy ich nie tylko ciężka praca, ale i wielka empatia w stosunku do demonów. Dzięki Ashiya, Abeno w końcu stał się bardziej otwarty i uczuciowy. Oczywiście, na swój własny, demoniczny sposób :)

Bohaterowie i demony:

➡ Pan Pracodawca
To zwierzchnik Abeno, który z wyglądu przypomina przystojnego, czarującego modela. To on decyduje o obowiązującym w Zaświatach prawie i o tym, kto jest przyjmowany do Mononokeanu jako pomocnik Mistrza. Podobno uwielbia palić, pić i przepuszczać kasę w karty. Jest bratem ślicznej Shizuku, którą wielbi aż pod niebiosa.

➡ Manjiro
To demon w kształcie węgorza. Dość spokojny, sympatyczny i w miarę wdzięczny. Pewnego dnia, zgłasza się do Mononokeanu z prośbą o ponowne odnalezienie zaginionej obrączki. Czas leci, a zguby jak nie było, tak nie ma. Demon się niecierpliwi i czuje się coraz bardziej zagubiony. Wie, że nie odejdzie do Zaświatów, dopóki zagubiona obrączka nie znajdzie się na palecu swojej prawowitej właścicielki.

➡ Kijankofon
To bezprzewodowy demon-kijanka, który służy w Zaświatach jako mobilny telefon. Jest słodki, poręczny i bardzo glamour. Niestety, nawet jemu zdarza się zgubić zasięg i to w najmniej odpowiednich chwilach.

➡ Yahiko
To zmiennokształtny demon, który może przeobrazić się w dowolnie wybraną postać. W ciele człowieka jest wesołym, uśmiechniętym chłopcem, który uwielbia dużo jeść i głośno się śmiać. Natomiast, jako psotny i uroczy lisek, Yahiko jest zabawny i skory do wiecznych żartów. Z charakteru przypomina mi jednak psiego szczeniaka, który pragnie się tylko bawić, bawić i bawić!


➡ Księżniczka i Jomatsu
To dwa urocze demony, przypominające wyglądem słodkie papużki faliste. Ten piękniejszy to dziewczyna i ma miano księżniczki. Drugi zaś, to przystojny chłopak o imieniu Jomatsu. I jak to bywa w życiu... On ją kocha, a ona... Kocha wszystkich byle nie jego. I choć traktuję ją po rycersku i pragnie wspólnego życia w Zaświatach, to ona woli spędzać czas w ptasiej skorupie, użalając się nad swoim złamanym sercem.

Podsumowanie:

Na koniec mojej recenzji, pozostało mi jedynie pochwalić, zachęcić i przekonać was do sięgnięcia po tę cudowną i pełną demonów mangę.
A więc...

Chwalę ją za:
🌸 Piękną i kreatywną kreskę,
🌸 Wartką i wciągającą fabułę,
🌸 Przepiękną i zachwycającą szatę graficzną,
🌸 Oraz za idealnie wykreowanych bohaterów.

Zachęcam, bo:
☀ Manga ta jest wyjątkowa i drugiej takiej, to tylko ze świecą można szukać,
☀ demony są słodkie i bardzo charyzmatyczne,
☀ A Abeno jest przystojny, zjawiskowy i bardzo uroczy. Idealny do młodzieńczych ochów i achów.
A przekonam was tym, że...

🔥Jeśli po nią nie sięgnięcie, to stracicie nie tylko fajną historię, ale i możliwość dotlenienia swojej wyobraźni, fajną nutką świeżej kreatywności.
A teraz, uciekam czytać dalej :)
Polecam gorąco!

Moje wrażenia:
Z każdym kolejnym tomem, jestem coraz bardziej zauroczona tą nietuzinkową mangą. Świat Mononokeanu, przyciąga mnie do siebie jak magnes. Kusi moją wyobraźnię nie tylko obietnicą niebanalnej przygody, ale i przeogromną dawką demonicznej adrenaliny. A bohaterowie tej niecodziennej historii są po prostu ... Ech... charyzmatyczni, pełni pasji i niepowtarzalnej...

Dalszy ciąg pracy wiecznie pakującego się w kłopoty Ashiyi u mistrza Mononokeanu Abeno. Tym razem Ashiye czeka ponowne spotkanie z Włochaczem, z Pracodawcą i nowymi klientami Mononokeanu. Oto trzeci już tom Posępnego Mononokeanu Kiri Wazawy.

Ashiyi ponownie udaje się spotkać z Włochaczem, choć niestety w niezbyt sprzyjających okolicznościach. Został bowiem oskarżony o kradzież przez pewnego demona. Gdy ten skrzywdził Włochacza z chłopcem zaczęło dziać się coś dziwnego, jednak przerwał to Abeno. Widać tu początek późniejszej komplikacji fabuły, której rozwiązania nie poznamy jeszcze w tym tomie. Ponadto intrygujące jest późniejsze spotkanie z Pracodawcą, który tak jak Abeno przy pierwszym spotkaniu ewidentnie kojarzy skądś nazwisko głównego bohatera. Jednak nie tylko Ahiya kryje pewne tajemnice, podobnie jest z Abeno – wyraźnie nie jasny jest sposób w jaki przejął pracę w Mononokeanie od swojego poprzednika. W tym tomie dowiadujemy się także więcej o zaświatach, w jaki sposób funkcjonują i kto nimi włada.

Wyraźnie widać poprawienie stylu rysowania autorki Kiri Wazawy. Ilustracje są dokładniejsze, bardziej schludne. Te w kolorze (zarówno obwoluta jak i pierwsza strona) są zachwycające, urzekają gamą kolorów. Pod obwolutą na okładce znajduje się rozmowa bohaterów. Tom zaopatrzony jest w krótki dodatek w formie dodatkowego rozdziału pod tytułem „Wydarzyło się wcześniej” – historii o tym jak Ashiya tęsknił za Włochaczem. Ponadto umieszczono także posłowie od autorki, również w wersji rysowanej, ale w o wiele prostszej formie.

Wydawnictwo Waneko wydające ten tytuł spisuje się nadal bardzo dobrze – kolory są bardzo żywe i nasycone, druk czarno-białych wyraźny, nie znalazłam też błędów w tekście ani źle przyciętych kadrów. Historia w mandze się rozwija, widać powoli drugie dno i odsłaniają się tajemnice, które mają szansę zostać rozwinięte w dalszych tomach.

Ocena: 8/10

https://koszzksiazkami.pl/wp-admin/post.php?post=7217&action=edit

Dalszy ciąg pracy wiecznie pakującego się w kłopoty Ashiyi u mistrza Mononokeanu Abeno. Tym razem Ashiye czeka ponowne spotkanie z Włochaczem, z Pracodawcą i nowymi klientami Mononokeanu. Oto trzeci już tom Posępnego Mononokeanu Kiri Wazawy.

Ashiyi ponownie udaje się spotkać z Włochaczem, choć niestety w niezbyt sprzyjających okolicznościach. Został bowiem oskarżony o...

Jak dla mnie ten tom był najlepszy!
Może dlatego, że w pewnym momencie, aż się popłakałam ze śmiechu xD.
Bardzo podobało mi się też to, że włochacz wrócił! Te scenki z nim są słodkie.
I jak po każdym tomie tak i po tym zastanawiałam się jak to się stalo, że to już koniec. <3
Chce kolejny tom !
Gorąco polecam ! ! !

Jak dla mnie ten tom był najlepszy!
Może dlatego, że w pewnym momencie, aż się popłakałam ze śmiechu xD.
Bardzo podobało mi się też to, że włochacz wrócił! Te scenki z nim są słodkie.
I jak po każdym tomie tak i po tym zastanawiałam się jak to się stalo, że to już koniec. <3
Chce kolejny tom !
Gorąco polecam ! ! !

Nie można oderwać się od czytania. Mocno wciąga. Świetna kreska. Polecam :)

Nie można oderwać się od czytania. Mocno wciąga. Świetna kreska. Polecam :)

Manga podejmuje w tym tomie dużo rozważań na tematy różnic, zrozumienia, poglądów. Duet dwóch przeciwstawnych charakterów jak zwykle daje nam dużo śmiechu pośród spraw poważnych i tych trochę mniej.

Manga podejmuje w tym tomie dużo rozważań na tematy różnic, zrozumienia, poglądów. Duet dwóch przeciwstawnych charakterów jak zwykle daje nam dużo śmiechu pośród spraw poważnych i tych trochę mniej.