Bohaterka książki wiedzie spokojne życie z…. chciałoby się tak napisać, zaczynając opis kolejnej lektury. Ano, nic bardziej mylnego. Wiedzie życie kompletnie niespokojne. Iga – kobieta dojrzała, w wieku, który sugerowałby już pewną stabilność, poznaje mężczyznę. Poznaje go na autostradzie, przy bramce płatniczej, w sytuacji niemalże komicznej – odkrywając pusty portfel wobec konieczności zapłaty. Bohater z kolejnego auta czyni wejście smoka w życie Igi. Uchyla szybę, gestem macho podając kobiecie dziesięciozłotowy banknot. Ona odjeżdża. On odjeżdża. Każde w swoją stronę. Nie na długo. Mimo dystansu i lęku, który czuje w sobie Iga, mimo niechęci do związku z mężczyzną z innej grupy społecznej, spotykają się przy kawie, potem kolejnej, niedługo potem stając się parą. Parą idealną, niemalże niemożliwą, wśród świata pieniędzy i złudzeń, świata iluzji, zdrad i kłamstw, świata rozpadających się małżeństw. Iga wpada jak śliwka w kompot, miłość która zaślepia do tego stopnia by wierzyć, że jej związek, jej idealny związek przetrwa wszystko. Czy na pewno? Czy serce na pewno wie lepiej niż rozum? I pytanie czy rozum cokolwiek wie, czy został już dawno strawiony przez bijące serducho? Czy akurat ona potrafi utrzymać przy sobie swojego mężczyznę, którego nie bez powodu zwą „Prezes”? Kilkadziesiąt stron dalej następuje przełom. Jaki i do czego doprowadza? To już zostawiam czytelnikom. Przyznam tylko jedno – tu autorka wzięła mnie z zaskoczenia. O ile fabuła do pewnego momentu jest przewidywalna, o tyle po dwustu stronach książki dostaję rykoszetem. I dobrze!

Pełna recenzja książki na stronie:
http://moznaprzeczytac.pl/uczulona-na-wino-izabela-jagosz/

Bohaterka książki wiedzie spokojne życie z…. chciałoby się tak napisać, zaczynając opis kolejnej lektury. Ano, nic bardziej mylnego. Wiedzie życie kompletnie niespokojne. Iga – kobieta dojrzała, w wieku, który sugerowałby już pewną stabilność, poznaje mężczyznę. Poznaje go na autostradzie, przy bramce płatniczej, w sytuacji niemalże komicznej – odkrywając pusty portfel...