W natłoku wspomnień zawodników i szkoleniowców wspomnienia arbitrów wciąż należą do rzadkości. A szkoda, bo oni też mają o czym opowiadać, co potwierdza spowiedź niespełna 47-letniego obecnie Webba. Sędzia pamiętnego spotkania Polska – Austria na Euro 2008 (po którym, nota bene, większość kibiców znad Wisły najchętniej - choć zupełnie niesłusznie - wysłałaby go w kosmos) nie pozuje jednak na nadczłowieka. Szczerze wylicza sytuacje, w których zmieniłby decyzję po obejrzeniu powtórki i nie boi się opowiadać o tym, ile zawdzięcza swoim asystentom. Nie stroni też od jeszcze bardziej osobistych zwierzeń – jak choćby o dokuczającej mu nerwicy natręctw. Z humorem i dystansem do siebie Anglik przypomina ponadto imprezy po niektórych meczach - bo jak się okazuje, sędziowie również muszą czasem odreagować stres po spotkaniu o dużą stawkę!
O tym, że jego opowieść nie jest przekoloryzowana najlepiej świadczy wstęp do książki napisany przez Rafała Rostkowskiego, czyli polskiego sędziego, który miał okazję poznać lepiej Webba jako jego opiekun podczas Euro 2012 w naszym kraju. Nie trzeba chyba dodawać, że napisane w lekkim stylu zwierzenia obecnego eksperta telewizyjnego do spraw sędziowskich to także nieocenione źródło wiedzy dla początkujących sędziów i wszystkich, którzy chcieliby poprawić się w zakresie interpretacji przepisów albo przynajmniej przez chwilę poczuć się jak człowiek z gwizdkiem pośrodku stadionu wypełnionego żywiołowymi kibicami…

W natłoku wspomnień zawodników i szkoleniowców wspomnienia arbitrów wciąż należą do rzadkości. A szkoda, bo oni też mają o czym opowiadać, co potwierdza spowiedź niespełna 47-letniego obecnie Webba. Sędzia pamiętnego spotkania Polska – Austria na Euro 2008 (po którym, nota bene, większość kibiców znad Wisły najchętniej - choć zupełnie niesłusznie - wysłałaby go w kosmos)...