To już czwarta książka autorstwa Joanny M. Chmielewskiej, którą przyszło mi przeczytać i zrecenzować. Dodam, że wszystkie pozycje pochodzą z jednej serii, tworząc już małą i efektowną kolekcję w mojej domowej biblioteczce. Kolekcję, z której jestem więcej niż zadowolona.

Zazwyczaj recenzuję książki w takiej kolejności, w jakiej do mnie trafiają, aby zawsze być na bieżąco i nie robić sobie niepotrzebnych zaległości. W końcu na wszystkie prędzej czy później przyjdzie pora. Ale tym razem, kierowana pobudkami czysto egoistycznymi, zrobiłam wyjątek i po „Karminowy szal” sięgnęłam od razu, gdy tylko listonosz przekazał paczuszkę z wdzięczną zawartością w moje ręce. Ostatnia książka tej autorki trafiła do mnie kilka miesięcy temu i zwyczajnie się już za bohaterami z Piwnicy Pod Liliowym Kapeluszem stęskniłam.

Tym razem do grona bohaterów odwiedzających to magiczne miejsce dołączyły trzy przyjaciółki z dzieciństwa – Marta z poukładanym życiem rodzinnym, równie poukładana, choć bez rodziny Marysia i wciąż gnająca do przodu w poszukiwaniu przygód Magda. Dziewczęta poza pobytem w ośrodku rehabilitacyjnym, gdzie jako kilkulatki się poznały, łączy coś jeszcze – każda z nich czuje, że w jej życiu czegoś brak. Martę dopadła zwyczajna rutyna i proza życia, Marysia bardzo potrzebuje bliskości, której jednak panicznie się boi, problemem Magdy jest z kolei strach przed ustatkowaniem się – w końcu tylu znajomym parom nie wyszło. Kobiety spotykają się po latach, a ich ożywiona przyjaźń owocuje czymś jeszcze – postanowieniem, że rozliczą się z przeszłością. Potrzebują tego, by pójść w życiu naprzód. Bo chociaż nikomu o tym nie mówiły, pobyt w ośrodku rehabilitacyjnym skrywa w sobie mroczną tajemnicę…

Autorka po raz kolejny konstruuje fabułę w taki sposób, że dylematy naszych bohaterek rozwiązują się właśnie w Piwnicy Pod Liliowym Kapeluszem. W tym miejscu rozwiązania problemów same przychodzą do głowy, a i same problemy wydają się jakieś takie mniejsze. Może to kwestia wpływu przyjaciółek, a może tajemniczej właścicielki Weroniki. Tak czy inaczej tej serii nigdy nie będę miała dość i po cichu liczę, że autorka dalej będzie podążać tą ścieżką!

Ulubione cytaty:

„Bo przecież życie składa się z chwil lepszych i gorszych, a te dobre warto zachować gdzieś w pamięci na czarną godzinę”

„Całkiem miło byłoby, gdyby ktoś czasami zaparzył jej kawę albo otulił ją kocem, kiedy czyta książkę zwinięta na tapczanie”.

zaczytana.com.pl

To już czwarta książka autorstwa Joanny M. Chmielewskiej, którą przyszło mi przeczytać i zrecenzować. Dodam, że wszystkie pozycje pochodzą z jednej serii, tworząc już małą i efektowną kolekcję w mojej domowej biblioteczce. Kolekcję, z której jestem więcej niż zadowolona.

Zazwyczaj recenzuję książki w takiej kolejności, w jakiej do mnie trafiają, aby zawsze być na bieżąco i...