To jest tak napisane, że ja autentycznie się bałem razem z opisywaną rodziną, czy jutro będzie co do miski włożyć, czy będzie dach nad głową, czy gdzieś na środku pustkowia samochód nie odmówi posłuszeństwa. Niezwykła to książka. Niezwykle sugestywna.
Historia rodziny amerykańskich farmerów, którzy zostali wyrzuceni ze swojej zadłużonej ziemi i jadą do Kalifornii za pracą i chlebem. John Steinbeck opisał wielo pokoleniową amerykańską prostą rodzinę, ich niedole i radości na tle sytuacji wielkiego kryzysu lat 30. ub. wieku. Historia opisana jest bardzo wielowymiarowa i głęboka, relacje rodzinne zróżnicowane, ale bez taniego sentymentalizmu. Rodzina jest przedstawiona jako coś bez czego w trudnych czasach nie można przeżyć. Nie masz rodziny - nie ma ciebie. Tutaj opisywana jest sobie oddana, ale, rzecz szczególna, nie ma tam między nimi takiej czułości jaka w dzisiejszych czasach jest oczywista. To znaczy, oni się tam nie przytulają. Przyjeżdża syn po 4. latach odsiadki więziennej, wszyscy się niezmiernie cieszą, ale co najwyżej podają mu rękę. Tak samo gdy jest zmuszony się ukrywać i żeby nie narażać rodziny musi ją opuścić - "do widzenia", chociaż każdemu jest niezmiernie żal. Takie czasy, takie relacje.
Na temat tej książki można długo i z każdej strony. Klasyka, ale smutny jej wydźwięk.

To jest tak napisane, że ja autentycznie się bałem razem z opisywaną rodziną, czy jutro będzie co do miski włożyć, czy będzie dach nad głową, czy gdzieś na środku pustkowia samochód nie odmówi posłuszeństwa. Niezwykła to książka. Niezwykle sugestywna.
Historia rodziny amerykańskich farmerów, którzy zostali wyrzuceni ze swojej zadłużonej ziemi i jadą do Kalifornii za pracą...