Kilka miesięcy temu przesłuchałem "Żar" Sandora Maraia. Lektura "Żaru" bardzo mi przypadła do gustu, mocno mnie urzekła. W trakcie słuchania audiobook "Żar"zainteresowała mnie również biografia samego autor. Trochę czytałem o nim, nawet obejrzałem film dokumentalny o jego życiu. Całkiem niedawno przeglądając okazje w jednym ze sklepów internetowych natrafiłem na audiobooka "Der Wind kommt von Westen" (Wiatr nadchodzi z Zachodu). Nie mogłem się oprzeć zakupu tego audiobooka, biorąc pod uwagę naprawdę śmiesznie niską cenę i sam fakt że nosiłem się z zamiarem sięgnięcia po kolejną książkę Maraia.

Nie rozczarowałem się. Ta ksiazka jest naprawdę świetna. Mamy do czynienia z reportażem z podróży autora po Stanach Zjednoczonych i Meksyku, którą odbył pod koniec lat piędziesiątych i na początku lat sześćdziesiątych.

Co prawda z książki mało dowiadujemy się z kim, w jakich okolicznościach i w jakim celu Marai odbywał tą podróż po USA oraz Meksyku, mamy do czynienia z ksiazka zawierająca wiele głębi i bogactwa.

Oku autora nie umknie żaden szczegół. Nie tylko chodzi tu o szczegoly dotyczące krajobrazów, estetyki, architektury. To co powoduje ze ta ksiazka jest bardzo wartościowa i bogata to niesamowita wnikliwość analizowania zachowań ludzi, obyczajów, dynamiki systemu społecznego, gospodarczego czy ustroju politycznego.

Na przykład, autor podróżując samolotem zwraca uwagę na to jak obsługiwani byli pasażerowie, to że dostawali papucie na czas lotu aby nie musieć siedzieć w butach. Podróżując po Kalifornii szczegółowo poznajemy historie i specyfikę architektury miast Los Angeles, San Francisco, Pasadena. Autor również kilka razy zwraca uwagę i opisuje przykłady potęgi gospodarczej USA. Po przekroczeniu granicy autor opisuje wnikliwie kontrasty które obserwuje miedzy USA a Meksykiem. Nie tylko na przykład kontrast wynikajacy z tego, ze Meksyk przypomina mu bardziej biedne południowe Włochy, ale również kontrasty polegające na braku wolności, demokracji i wielkiej niesprawiedliwości społecznej.

Oprócz Kalifornii i Meksyku w tej książce Marai opisuje również stany południowe USA w tym Louisiane bogatą w tradycje karnawału oraz Arkansas z do dziś odczuwalnymi skutkami niewolnictwa. Autor nie może nie zauważyć problematyki segregacji i uorzedzenia rasowego które jest czymś co od razu rzuca mu się w oczy w miastach południa USA.

Co prawda Marai mało pisze o sobie w tej książce bardzo dobrze poznajemy go jako osobę, jako obserwatora. To człowiek niesamowicie wrażliwy na wielokulturowość, widzący wielka wartość w wielokulturowości. I mając na uwadze to skąd pochodzi Marai nie powinno nas to dziwić. Sam wychował się w tyglu kutrulowym środkowo-wschodniej Europy. Pózniej musiał uciekać z tej Europy, bo przestała ona być przychylna wielokulturowości. Tą wielokulturowość Marai odnajduje w USA i ceni ją sobie bardzo i to przekazuje nam w tej książce.

Biografia Maraia pokazuje nam, jak ambiwalentny miał stosunek do USA. To musiało być "love-hate relationship". Wyemigrował do tego kraju w 1952 roku ale po 15 latach w 1967 wrócił do Europy, aby jednak w 1979 roku w wieku prawie osiemdziesięciu lat ponownie powrócić do Kalifornii. I właśnie w Kalifornii, ma zachodzie, skąd pochodzi ciepły wiatr, Marai zakończył życie w 1989 roku.

Ta ksiazka utwierdziła mnie w przekonaniu o wyjątkowości twórczości Maraia.

Kilka miesięcy temu przesłuchałem "Żar" Sandora Maraia. Lektura "Żaru" bardzo mi przypadła do gustu, mocno mnie urzekła. W trakcie słuchania audiobook "Żar"zainteresowała mnie również biografia samego autor. Trochę czytałem o nim, nawet obejrzałem film dokumentalny o jego życiu. Całkiem niedawno przeglądając okazje w jednym ze sklepów internetowych natrafiłem na audiobooka...