Słowo pisane jest nieśmiertelne. Ma moc, która przetrwała wojny, trzęsienia ziemi i ułomność ludzkiej pamięci. Coś co raz zostaje spisane, pozostaje na wieki. Kolejne pokolenia sięgają po klasykę dla inspiracji, w poszukiwaniu ponadczasowych mądrości. W dobie cyfryzacji zwiększają się szanse, że obecni pisarze przetrwają w pamięci dysków kolejne 450 lat. Ale jest też obawa, że z większą trudnością przyjdzie nam dotrzeć do tych najwybitniejszych, „przykrytych" terabajtami pseudo-dzieł. Ale co tak naprawdę sprawia, że przez wieki sięgamy do dzieł pisarzy, że ich słowa stają się złotymi cytatami- pochodniami przyświecającymi nam drogę ku oświeceniu intelektualnemu? Stają się bazą, fundamentem kolejnych historii alternatywnych, które ukazują inne spojrzenie, bardziej współczesne lub trafiające do dzisiejszego odbiorcy. Każda forma jest dobra, aby dotrzeć do świadomości drugiego człowieka, aby poruszyć jego emocje, uwrażliwić, zmusić do myślenia, do chwili zastanowienia, do pauzy w zabieganym życiu. Do chwili, gdy zdajemy sobie sprawę, że problemy poruszane przez wieszczy tamtych czasów, spotykane są w dzisiejszych realiach.
Jak może brzmieć udźwiękowiona siedemnastowieczna klasyka? Czy są chętni do sięgnięcia po „Króla Leara" w wersji słuchowiskowej?


O Królu Learze

Tragedia z XVII wieku porusza uniwersalne problemy, z którymi wciąż borykamy się w XXI wieku. Pycha, wyrachowanie, fałsz i puste słowa wdzierają się pod dach królestwa, którym włada Król Lear. Pod pretekstem abdykacji chce rozdzielić majątek pomiędzy trzy swoje córki: Gonerylę, Reganę i Kordelię. Każda ma wyrazić swoją miłość do ojca, aby ten mógł podjąć decyzję w jakich proporcjach obdzielić je bogactwem. Dwie starsze siostry opisując ogrom uczuć do króla, zdobywają największą część królestwa. Najmłodsza córka popada w niełaskę ojca, gdy nie potrafi słowami opisać swojej miłości do niego. Zostaje wypędzona poza granice królestwa. Gdy przychodzi czas weryfikacji miłości, Goneryla i Regana odsuwają ojca od władzy i próbują go ubezwłasnowolnić. Król Lear zwiedziony pięknymi słowami córek, popada w obłęd i ucieka z królestwa. Źle zarządzane przez córki państwo Leara upada. W walce obronnej udział bierze najmłodsza z nich Kordelia, która ponosi śmierć. Król Lear widząc jej ciało, również umiera.