Peter James, brytyjski powieściopisarz i scenarzysta, najbardziej znany jest z serii kryminałów o detektywie Royu Grace. Za ten cykl otrzymał prestiżową Diamond Dagger, angielską nagrodę dla autorów powieści sensacyjnych. Niektóre książki o śledztwach detektywa Grace'a zostały wydane kilka lat temu po polsku. „Ludzie doskonali” to zamknięta całość fabularna, podobnie jak opublikowany wcześniej „Dom na wzgórzu”. Choć obie powieści dzieli podjęta tematyka, to mają także pewien element wspólny, o czym w dalszej części tekstu.

„Ludzie doskonali” to historia młodego małżeństwa, które postanawia zrobić wszystko, aby uniknąć w życiu kolejnej tragedii. Pracownik naukowy jednego z kalifornijskich uniwersytetów i specjalistka PR z branży filmowej przeżyli śmierć ukochanego syna, który zmarł na rzadką chorobę genetyczną. Oboje rodzice są nosicielami śmiercionośnego genu i istnieje ryzyko, że kolejne dziecko spotka podobny los. Dlatego nie szczędzą środków, aby potomek urodził się zdrowy. Biorą udział w niezwykle kontrowersyjnym projekcie doktora Leo Dettore, który pomoże im zaprojektować „doskonałe dziecko”. Ingerencja w ludzki genotyp wydaje się ryzykowna, zarówno moralnie, jak i w sensie zdrowotnym. Wkrótce Naomi Klaesson zachodzi w ciążę, a zanim urodzi, wokół kliniki zaczną dziać się niepokojące wydarzenia. Małżeństwo Klaessonów nie zdawało sobie sprawy z niebezpieczeństwa, na jakie narazili swoją, wciąż bardzo kruchą rodzinę.

Powieść Petera Jamesa to sprawnie napisany thriller z elementami science fiction. Z tym, że „genetycznie projektowani ludzie” coraz mniej przypominają fikcję, a coraz bliżej im do prawdy. „Ludzie doskonali” pokazują zarówno proces tworzenia idealnego zestawu genów, jak i skutki takich działań. Rodzice i „zaprojektowane dzieci” narażone są na niebezpieczeństwo ze strony fanatycznych przeciwników takich metod, jak i ciekawskiej opinii publicznej, dla której nietypowe potomstwo jest wdzięcznym tematem do dyskusji. Autor nie opowiada się po żadnej ze stron, nie taka też jest rola jego powieści. Za cel postawił sobie pokazanie mechanizmu, który być może za kilka lat będzie standardową procedurą dla przyszłych rodziców. John i Naomi Klaessonowie, podobnie jak i inni rodzice, są po części beneficjentami i ofiarami działalności doktora Dettore. Istotnym wątkiem powieści jest także ukazanie stopniowego rozpadu rodziny, która nie potrafi poradzić sobie z konsekwencjami podjętych decyzji. 

Uważny czytelnik zwróci z pewnością uwagę, że fabuła „Ludzi doskonałych” Petera Jamesa jest mu dziwnie znajoma. Autor nawiązuje bowiem do popularnych w latach siedemdziesiątych tematów z powieści Iry Levina. Mam na myśli „Żony ze Stepford” (w mniejszym stopniu) i „Chłopców z Brazylii”. Wymienione książki to klasyczne thrillery science fiction, obie powieści zresztą sfilmowano. James inspiruje się motywami zaczerpniętymi z tych historii i tworzy własną, uwspółcześnioną wizję niedalekiej przyszłości. Wizję kuszącą, ale i przerażającą, co dosadnie przedstawił właśnie w „Ludziach doskonałych”. Podobne nawiązanie autor wykorzystał przy pisaniu „Domu na wzgórzu”, z tą tylko różnicą, że inspirował się starymi horrorami, w których ważniejsza od krwawych jatek jest atmosfera grozy i niepewności.

„Ludzie dokonali” to powieść, która przypadnie do gustu czytelnikom, lubiącym znane tematy w nowej odsłonie. Nie po raz pierwszy Peter James bawi się ogranymi motywami, tworząc z nich współczesną opowieść. Fabuła długo się rozkręca, ale w pewnym momencie akcja przyspiesza i tym samym wzrasta zadowolenie z lektury. Autor dość sprawnie buduje napięcie i wprowadza atmosferę niepokoju, rzucając pod nogi młodego małżeństwa kolejne kłody. Zakończenie powieści może trochę zaskakiwać, ale bardzo udanie wpisuje się w przyjętą przez pisarza konwencję. Przyjemna, dobrze napisana literatura popularna na niezłym poziomie. Choć rozrywkowa – może skłonić do głębszych refleksji. 

Tomasz Radochoński