Mam zasadę. Nie czytam książek powtórnie, tak jak nie oglądam dwa razy tych samych filmów jeśli sytuacja mnie do tego nie zmusza. "Sprzysiężenie osłów" to jedna z niewielu pozycji dla której z ogromną przyjemnością łamię tą zasadę. Jeśli tylko pewnego dnia nadchodzi czas, że moje myśli muszą odpocząć a ja bardzo potrzebuje nabrać dystansu do otaczającego mnie świata sięgam po Sprzysiężenie. Dla mnie genialna wręcz satyra o wyjatkowym i niespotykanym charakterze. Książka napisana jest świetnie. Wystarczy uwolnić myśli, przestać się dziwić i śmiać do rozpuku. Kilka tygodni po przeczytaniu tej pozycji rozglądam się wśród osób znanych i nieznanych w poszukiwaniu "mojego" Ignacego. Świat głównego bohatera stworzony przez autora jest groteskowy i zwyczajnie dziwny a sam Ignacy aspołeczny i nieprzystosowany. Mimo to jego postać dla mnie nie ma cech irytujących, czuję wręcz głęboką sympatię. Zdecydowanie polecam. Jestem przekonana, że większość z nas znajdzie w sobie choć trochę Ignacego. Bohater książki po prostu pozwolił mu z siebie wyjść.

Mam zasadę. Nie czytam książek powtórnie, tak jak nie oglądam dwa razy tych samych filmów jeśli sytuacja mnie do tego nie zmusza. "Sprzysiężenie osłów" to jedna z niewielu pozycji dla której z ogromną przyjemnością łamię tą zasadę. Jeśli tylko pewnego dnia nadchodzi czas, że moje myśli muszą odpocząć a ja bardzo potrzebuje nabrać dystansu do otaczającego mnie świata sięgam...