Nie rozumiem tylu negatywnych opinii na temat tej książki i twierdzenia, że to czytadło dla nastolatek, a muszę przyznać, że jestem wrogiem numer jeden płytkich powieści dla młodzieży. Byłam mile zaskoczona tą pozycją. Owszem, czyta się łatwo i wątki dotyczą codziennych dylematów młodej dziewczyny (notabene 23-letniej studentki, a nie jakiejś małolaty z gimnazjum, jak można by mniemać po niektórych opiniach). Z drugiej zaś strony nie jest to jeden z quasi-reportaży przedstawiających tragizm i okrucieństwo kultury muzułmańskiej. Mamy historię (a w zasadzie kilka kadrów z życia codziennego) Jasminy, normalnej młodej kobiety, która bardzo chciałaby odnaleźć się gdzieś pomiędzy europejskimi realiami, a tradycją i religią w jakiej została wychowana i którą szanuje. Niestety, nie jest to do końca możliwe. Bohaterka musi borykać się z negatywnymi reakcjami z jednej i drugiej strony, ale pozostaje przy tym pewną siebie, mądrą dziewczyną, która szuka swojej drogi i poznaje świat, który okazuje się mniej czarno-biały niż mogłoby się wydawać. Wydarzenia życia codziennego przeplatają się tu z refleksjami dotyczącymi podejścia Europejczyków do obywateli krajów muzułmańskich oraz sytuacji muzułmańskich kobiet. Teorie Jasminy są jednak doskonale wyważone - pozwalają inaczej spojrzeć na tą tematykę, porzucając stereotypy i skrajne widzenie. Zawsze stroniłam od tematyki różnic kulturowych między Wschodem i Zachodem, ale tym razem otworzyłam się na taką treść i nie żałuję! Do tego książka jest zabawna, napisana lekko, ale nie banalnie. Polecam z wielkim przekonaniem, że warto zobaczyć w tej lekturze coś ponad "powieść dla nastolatek".

Nie rozumiem tylu negatywnych opinii na temat tej książki i twierdzenia, że to czytadło dla nastolatek, a muszę przyznać, że jestem wrogiem numer jeden płytkich powieści dla młodzieży. Byłam mile zaskoczona tą pozycją. Owszem, czyta się łatwo i wątki dotyczą codziennych dylematów młodej dziewczyny (notabene 23-letniej studentki, a nie jakiejś małolaty z gimnazjum, jak można...