Zakochałam się kiedyś w chłopcu o imieniu Jay. Każdy znał jego imię, każdy znał jego przeszłość, chociaż każda z wersji drastycznie się różniła, każdy kochał, a jednocześnie bardzo zazdrościł lub wręcz nienawidził tego chłopca. Nikt nie odważył się wyznać tego w obawie przed towarzystwem, które zafascynowane wielkimi przyjęciami w domu Jaya, nie chciało narazić się na utratę zaproszenia do ogromnego domu w Nowym Jorku.
Są lata 20. XX wieku, kiedy to na świat przychodzi bohater Francisca Scotta Fitzgeralda, tytułowy „Wielki Gatsby”. Krótka i szybka powieść tego autora opowiada o amerykańskim śnie o szczęściu, pieniądzach, majątku, przyjaźni, beztroskim życiu i ludziach, którzy w całym tym ferworze barw i kolorów, nadal czują się przywiązani do starej rzeczywistości, wieków, które powoli odchodzą w niepamięć. Jest to historia o ludziach, którzy mimo całej otoczki nadal pozostają ludźmi – mają swoje słabości, wady, pragnienia, oszukują, śmieją się, płaczą, krzyczą, kochają, czasem tych, których nie powinni. Ludzie, którzy mają swoje tajemnice.
Mój Jay też miał tajemnicę. Kochał. Kochał dziewczynę, która rozpłynęła się wraz z letnim powietrzem, a której wspomnienie wciąż próbował odtworzyć w swojej głowie. Daisy. Jej imię smakował na języku każdego wieczoru. Nocami śnił mu się jej głos, a rankiem, gdy patrzył w błękitne niebo miał wrażenie, że znów spogląda w jej oczy.
Los był dla tych dwojga okrutny, rozdzielił ich. W końcu dał im jednak drugą szansę. Tego jednego wieczoru Jay i Daisy znów spojrzeli w swoje oczy, znów poczuli swój zapach, znów mogli muskać nawzajem swoje dłonie. Czy ich ścieżka złączyła się na zawsze, czy tylko na moment przecięła? Czy mój Jay znalazł wreszcie upragniony spokój i harmonię? Nie wiem, jednego mogę być tylko pewna: „Tak oto dążymy naprzód, kierując łodzie pod prąd, który nieustannie znosi nas w przeszłość.”(„Wielki Gatsby” F.S. Fitzgerald).

Zakochałam się kiedyś w chłopcu o imieniu Jay. Każdy znał jego imię, każdy znał jego przeszłość, chociaż każda z wersji drastycznie się różniła, każdy kochał, a jednocześnie bardzo zazdrościł lub wręcz nienawidził tego chłopca. Nikt nie odważył się wyznać tego w obawie przed towarzystwem, które zafascynowane wielkimi przyjęciami w domu Jaya, nie chciało narazić się na...