Jak dziś pamiętam moje pierwsze spotkanie z Harrym - lat miałam 10 czy 11, książkę dostałam od mamy, przeczytałam kilka pierwszych stron i... wsiąkłam całkowicie w ten magiczny świat. Historię pochłonęłam w tempie (jak na trzecioklasistę) ekspresowym i zażądałam kupna kolejnych dwóch dostępnych części. I mimo że od tego czasu minęła już ponad dekada HP i Kamień Filozoficzny jest dla mnie nadal lekturą wyjątkową i ważną.
Harry'ego będę bronić zawsze i wszędzie - za niesamowitą i piękną historię prawdziwej przyjaźni, walki dobra ze złem, uzmysłowienie, że nasz świat jest magiczny (nawet jeśli magii w nim brak) i niejednoznaczny, za wieczory spędzone przy oknie na wypatrywaniu sowy z listem od Dumbledore'a, za możliwość dorastania razem z bohaterami.
Mimo usilnych starań nie dopatrzyłam się okultyzmu, motywów satanistycznych czy nieprzeciętnego okrucieństwa, znalazłam za to wiele wzorcowych postępowań, o których zdarza nam się w dzisiejszym świecie zapominać (i nie mówię tu o lataniu na miotle czy gotowaniu eliksirów).
To książka, którą polecę każdemu, młodemu czy staremu, zawsze i wszędzie. Młodzież zostanie zaczarowana jej światem, a i dorośli znajdą w niej coś dla siebie (najlepszym przykładem na to jest moja własna mama, która z wypiekami na twarzy czytała każdą część).
Będzie to pierwsza 'doroślejsza' książka, którą sprezentuję w odpowiednim czasie własnemu dziecku. Z nadzieją, że pokocha świat Harry'ego tak mocno jak ja.

Jak dziś pamiętam moje pierwsze spotkanie z Harrym - lat miałam 10 czy 11, książkę dostałam od mamy, przeczytałam kilka pierwszych stron i... wsiąkłam całkowicie w ten magiczny świat. Historię pochłonęłam w tempie (jak na trzecioklasistę) ekspresowym i zażądałam kupna kolejnych dwóch dostępnych części. I mimo że od tego czasu minęła już ponad dekada HP i Kamień Filozoficzny...