Słowo honoru, że było warto.
Jakiś czas temu dodałam Jorna Liera Horsta do ulubionych autorów i była to bardzo dobra decyzja.

Prawie wszystko w tej książce jest na "tak". Jest inteligentny, uczciwy, zdeterminowany policjant, taki policjant, którego chcielibyśmy widzieć u nas w policji i do którego mielibyśmy zaufanie.
Jest zagadka, która od początku wciąga i intryguje. Na końcu nie ma spektakularnego "bum", ale za to mamy szansę dochodzić do rozwiązania wraz z Wistingiem, przez co czujemy się tak, jakbyśmy sami w śledztwie uczestniczyli.

I jeśli jest coś, co mnie denerwuje, nie pasuje mi i nadaje się do wyrzucenia to wątek córki Wistinga. No naprawdę, w jednej książce OK, ale ten sam schemat powtarzany we wszystkich kolejnych? Dziwnym trafem Line prowadzi swoje dziennikarskie śledztwo, które zawsze w którymś momencie łączy się ze śledztwem ojca i, oczywiście, za każdym razem grozi jej niebezpieczeństwo. No, nie przymierzając jak Erika Falck u Camilli Lackberg (acz Horst jednak co najmniej klasę wyżej)

Mimo tej niedoskonałoci polecam serdecznie. Zabawa przednia.

Słowo honoru, że było warto.
Jakiś czas temu dodałam Jorna Liera Horsta do ulubionych autorów i była to bardzo dobra decyzja.

Prawie wszystko w tej książce jest na "tak". Jest inteligentny, uczciwy, zdeterminowany policjant, taki policjant, którego chcielibyśmy widzieć u nas w policji i do którego mielibyśmy zaufanie.
Jest zagadka, która od początku wciąga i intryguje....