Urzekła mnie powieść pt. "Sukienka w kolorze nocnego nieba", która - podobnie jak "Kruchość skrzydeł" Karen Foxlee - prezentuje mistrzostwo i kunszt literacki. Autorka zadbała o realizm psychologiczny swoich bohaterów, skupiła się na odkrywaniu najintymniejszych zakamarków ludzkiej duszy, odsłaniając jej pełne sprzeczności niuanse. Sugestywność, a zarazem delikatność i wrażliwość emocjonalną uwypuklają malarskie, pełne metafor opisy australijskiej dzikiej natury, zapierające dech krajobrazy potęgują poczucie samotności, wyobcowania, a jednocześnie tęsknoty za uczuciem akceptacji, zrozumienia, przynależności i więzi. Zafascynowała mnie skomplikowana historia starej kobiety wykluczonej przez społeczność miasteczka - tajemniczej mistrzyni sztuki krawieckiej, której opowieść staje się metaforą postrzępionego przez życiowe dramaty zawikłanego ludzkiego losu, pełnego rozmaitych ściegów poszukiwań, łat rozczarowań, skrawków nadziei, fastrygi heroizmu pozwalającego z godnością znosić upokorzenia i cierpienie. Samotność jest tutaj jak sukienka w kolorze nocnego nieba - jest esencją życia, pełnego okrucieństwa, ale też piękna i tajemnic.
Powieść przejmująco pokazuje dopełnianie się ludzkich losów i historii: losy starej krawcowej splatają się i przenikają z historią młodziutkiej Rose.
Zakończenie książki jest symboliczne: przywdziewając nie swoją sukienkę, nie swój życiowy kostium, oszukując siebie i innych, tracimy własną osobowość, zatracamy cząstkę siebie i ponosimy klęskę. Tajemnica śmierci wyjaśniona w zakończeniu powieści to scena-metafora.
Cudowna, magiczna książka... wielowymiarowa i przenikająca do podszewki duszy...

Urzekła mnie powieść pt. "Sukienka w kolorze nocnego nieba", która - podobnie jak "Kruchość skrzydeł" Karen Foxlee - prezentuje mistrzostwo i kunszt literacki. Autorka zadbała o realizm psychologiczny swoich bohaterów, skupiła się na odkrywaniu najintymniejszych zakamarków ludzkiej duszy, odsłaniając jej pełne sprzeczności niuanse. Sugestywność, a zarazem delikatność i...

To była tak nietypowa książka. Nie działo się w niej dużo, ale to tylko podkreśliło to, co działo się w zakończeniu. Zostawiła mnie z pustką w głowie, ale burzą uczuć w sercu.
Nie była perfekcyjna. Może mogłaby być lepiej przetłumaczona. Niektórzy polegną, bo uznają, że jest nudna. Kogoś może rozczaruje.

Dla mnie była genialna.

To była tak nietypowa książka. Nie działo się w niej dużo, ale to tylko podkreśliło to, co działo się w zakończeniu. Zostawiła mnie z pustką w głowie, ale burzą uczuć w sercu.
Nie była perfekcyjna. Może mogłaby być lepiej przetłumaczona. Niektórzy polegną, bo uznają, że jest nudna. Kogoś może rozczaruje.

Dla mnie była genialna.

Cóż to za dziwna książka. Początkowo nie umiałam się w nią wczuć, jednak mniej więcej po przeczytaniu 1/3 książki dałam się oczarować opowieści autorki. Klimat jest niezwykły, magiczny, podczas czytania cały czas miałam poczucie, że coś tajemniczego, nienazwanego i osobliwego wisi w powietrzu. Urzekły mnie przede wszystkim opowieści krawcowej Edie, ale cała historia jest napisana w tak wyjątkowy sposób, że nie sposób przestać o niej myśleć.

Cóż to za dziwna książka. Początkowo nie umiałam się w nią wczuć, jednak mniej więcej po przeczytaniu 1/3 książki dałam się oczarować opowieści autorki. Klimat jest niezwykły, magiczny, podczas czytania cały czas miałam poczucie, że coś tajemniczego, nienazwanego i osobliwego wisi w powietrzu. Urzekły mnie przede wszystkim opowieści krawcowej Edie, ale cała historia jest...

To nie książka, to literacki patchwork. Pełna ujęć, migawek, scen, co jak kolejne fotografie prezentują nam dzieje szkolnej parady i tytułowej sukienki w niezwykłym kolorze. Klimatyczna, pisana subtelnym językiem, odkrywająca kolejne sekrety, pełna nieprzewidzianych zwrotów i nieoczywistych postaci. Rose i jej ojciec, Pearl i jej nieznany, rosyjski ojciec, i stara krawcowa, uznawana przez miejscowych za wiedźmę - ich losy splatają się i rozplatają, prowadząc do dramatycznego finału. Niepokojąca fabuła, którą z jednej strony pochłaniałam bez reszty, z drugiej żałowałam, że zbliżam się do końca.
To na pewno bardziej wymagająca powieść niż zwykłe czytadło i nie każdemu przypadnie do gustu epizodyczna fabuła i zderzenie czasu przeszłego z teraźniejszym, ale dla mnie ten tekst to czysta magia. Warto się przekonać, czy i Was zdoła oczarować

To nie książka, to literacki patchwork. Pełna ujęć, migawek, scen, co jak kolejne fotografie prezentują nam dzieje szkolnej parady i tytułowej sukienki w niezwykłym kolorze. Klimatyczna, pisana subtelnym językiem, odkrywająca kolejne sekrety, pełna nieprzewidzianych zwrotów i nieoczywistych postaci. Rose i jej ojciec, Pearl i jej nieznany, rosyjski ojciec, i stara krawcowa,...

Cudna. Tajemnicza. Magiczna. Wzruszająca. Zaskakująca. Smutna. Taka jest ta książka. Pełna opisów australijskiej dzikiej przyrody tak dokładnych, iż miałam wrażenie, że naprawdę się przenoszę w te cudne miejsca. Rose Lovell, wraz ze swym ojcem przenoszą się z miasteczka do miasteczka, tułając się bez stałego adresu. Wraz z rozwijającą się historią dowiadujemy się, że główną tego przyczyną jest ogromny problem alkoholowy ojca. Każda praca, każde nowo zawiązane znajomości biorą w łeb, gdy ciąg do mocnych trunków wygrywa z rozsądkiem...I znów trzeba zaczynać wszystko od nowa...Nowe szkoły, nowi ludzie, nowe otoczenie, nowi koledzy z klasy...Rose jest niezwykle zagubioną nastolatką, bardzo potrzebującą matki, która zmarła w niejasnych okolicznościach, gdy ta była mała. Trafia do kolejnej nowej szkoły. Poznaje koleżanką Pearl Kelly. Zawiązuje się między nimi nić przyjaźni, jakiej Rose nigdy się nie spodziewała. Zbliża się coroczna parada dożynkowa, na którą obowiązkowo wszystkie dziewczyny muszą wystąpić w sukienkach. Rose poznaje tajemniczą Edie Baker, mieszkającą samotnie w domu na wzgórzu. To ona uszyje jej suknię na dożynkową imprezę...Magiczną suknię w kolorze nocnego nieba. Wśród mieszkańców miasteczka, Edie ma opinię czarownicy. Czy słusznie? Rose pomaga starej krawcowej szyć swą suknię, odkrywając z każdym spotkaniem część niesamowitej i wzruszającej historii kobiety. Odkrywa zapomnianą chatkę na szczycie góry w buszu przy wodospadzie. Jest nią zachwycona. Zabiera tam swą przyjaciółkę Pearl... Wraz z rozwijaniem się historii, sprawy się komplikują i wplątuje się wątek miłosny...Jak relacje między przyjaciółkami potoczą się dalej? Czy zauroczenie wygra z nową przyjaźnią? Czy Rose pozna całą historię tajemnicznej Edie i jak zakończy się długo oczekiwana parada? Czy wszyscy wrócą po niej szczęśliwie do domu? Koniecznie przeczytajcie tę niezwykłą, eteryczną powieść.

Cudna. Tajemnicza. Magiczna. Wzruszająca. Zaskakująca. Smutna. Taka jest ta książka. Pełna opisów australijskiej dzikiej przyrody tak dokładnych, iż miałam wrażenie, że naprawdę się przenoszę w te cudne miejsca. Rose Lovell, wraz ze swym ojcem przenoszą się z miasteczka do miasteczka, tułając się bez stałego adresu. Wraz z rozwijającą się historią dowiadujemy się, że główną...

Książka do której przyciąga już sama okładka. Opowieść, od początku zdaje się kluczyć, wymykać z rąk, zaskakiwać. "Sukienka w kolorze nocnego nieba" to na pierwszy rzut oka historia w której nic nas nie zaskoczy bo już na pierwszej stronie poznajemy jej zakończenie, ale tak jak w życiu tak i tutaj pierwsze wrażenie często bywa mylne.
Rose zagubiona, samotna nastolatka przyjeżdża do małego australijskiego miasteczka, które na zawsze odmieni jej życie, i odciśnie na niej swoje piętno. Czy w przedmiotach może być zaklęte przeznaczenie ? Historia sukienki w kolorze nieba - to misterna mozaika utkana z ludzkich pragnień, namiętności uprzedzeń, tragedii, strachu i przyjaźni. To opowieść o tęsknocie poszukiwaniu swoich korzeni i o poszukiwaniu siebie.
Autorka po mistrzowsku splotła za sobą historie tworząc z nich warkocz przecinających się ludzkich losów. Ta książka to połączenie magii i przyziemności życia. Czemu Pearl i Rose się zaprzyjaźniły choć zupełnie inaczej patrzyły na świat... To piękna opowieść o odkrywaniu siebie czasami wbrew sobie o uprzedzenia, samotności magi która drzemie w każdym z nas, i o tym że nie zawsze o tym co się wydarzy decydujemy my sami, czasem robi to za nas los, przypadek."Sukienka w kolorze nocnego nieba" choć z pozoru wydaje się opowieścią o magii- jest obrazem tego jak łatwo złamać komuś serce i jak łatwo ulegać pozorom.
Autorka po mistrzowsku buduje historię, która choć z wydaje się banalna zmienia się jak kameleon i daje do myślenia.
Jej zakończenie jest takie smutno gorzkie, jak zbyt późno spełnione marzenie, ale pokazuje, że nawet jeśli coś wydaje się głupie i infantylne może się spełnić.

Książka do której przyciąga już sama okładka. Opowieść, od początku zdaje się kluczyć, wymykać z rąk, zaskakiwać. "Sukienka w kolorze nocnego nieba" to na pierwszy rzut oka historia w której nic nas nie zaskoczy bo już na pierwszej stronie poznajemy jej zakończenie, ale tak jak w życiu tak i tutaj pierwsze wrażenie często bywa mylne.
Rose zagubiona, samotna nastolatka...

Nie mam pojęcia, co to za gatunek. Naprawdę. Mimo, że nic fantastycznego się nie wydarzyło, to stąpało po cienkiej tego granicy. Podczas czytania ciągle czułam, że za chwilkę, ktoś wyciągnie różdżkę lub uwarzy jakiś eliksir. Szczególnie polubiłam uważaną za wiedźmę kobietę-Edie. Nigdy się nie złościła, dawała dobre rady, pomagała, opowiadała historie ze swojego życia. Zachęcam do sięgnięcia tej książki choćby po to, żeby ją spotkać i pozwolić, żeby w nas zamieszkał podobny spokój. Uczy także tego, że czasami przypadek może zmienić całe nasze i (nie tylko) życie i trzeba znać granicę. Czasami szkoda zawierać nową przyjaźń kosztem tej starej.

Nie mam pojęcia, co to za gatunek. Naprawdę. Mimo, że nic fantastycznego się nie wydarzyło, to stąpało po cienkiej tego granicy. Podczas czytania ciągle czułam, że za chwilkę, ktoś wyciągnie różdżkę lub uwarzy jakiś eliksir. Szczególnie polubiłam uważaną za wiedźmę kobietę-Edie. Nigdy się nie złościła, dawała dobre rady, pomagała, opowiadała historie ze swojego życia....

Kolejna świetna w klimatach dla młodzieży/młodych dorosłych (moim zdaniem!). Zaczyna się od tragedii - ginie dziewczyna. I w miarę czytania - dowiadujemy się o co chodzi. Ale to nie jest kryminał. Odkrywanie tajemnicy zbrodni toczy się jakby obok historii mieszkańców Australijskiego miasteczka, młodzieży z liceum i pewnej dziwnej staruszki...

Kolejna świetna w klimatach dla młodzieży/młodych dorosłych (moim zdaniem!). Zaczyna się od tragedii - ginie dziewczyna. I w miarę czytania - dowiadujemy się o co chodzi. Ale to nie jest kryminał. Odkrywanie tajemnicy zbrodni toczy się jakby obok historii mieszkańców Australijskiego miasteczka, młodzieży z liceum i pewnej dziwnej staruszki...

Narrację tej autorki można nazwać jednym słowem - ciężka. Ale nie ciężka w odbiorze, tylko klimatycznie. Mam takie wrażenie, że nie zależy jej na czytelniku, tylko sama snuje swoją opowieść - nie ma na celu wywołania zaciekawienia - czytelnik sam się wkręca, ale jest bocznym obserwatorem.
Historia smutna, tragedia z tych bezsensownych, których udałoby się uniknąć...
Jest tam trochę magii, dużo mroku i... młodości.

Polecam

Narrację tej autorki można nazwać jednym słowem - ciężka. Ale nie ciężka w odbiorze, tylko klimatycznie. Mam takie wrażenie, że nie zależy jej na czytelniku, tylko sama snuje swoją opowieść - nie ma na celu wywołania zaciekawienia - czytelnik sam się wkręca, ale jest bocznym obserwatorem.
Historia smutna, tragedia z tych bezsensownych, których udałoby się uniknąć...
Jest...

Nie wiem jak ocenić tę książkę. Z jednej strony coś w niej jest. Coś dusznego, ciemnego, intrygującego. Z drugiej zaś historia jest bardzo nierówna. Irytująca, nie potrafiłam się w nią wciągnąć.

Nie wiem jak ocenić tę książkę. Z jednej strony coś w niej jest. Coś dusznego, ciemnego, intrygującego. Z drugiej zaś historia jest bardzo nierówna. Irytująca, nie potrafiłam się w nią wciągnąć.