Nie polecam z kilku powodów.

Książka porusza temat dojrzewania, gwałtu i samobójstwa, pomimo więc wykorzystania artystycznego języka i lekkiego stylu pisania, jest to lektura melancholijna, przybijająca, aby wręcz nie powiedzieć depresyjna.

Budzi we mnie pewien opór, że utwór ten jest adresowany do młodych czytelników z przynajmniej dwoma opisami, które mają potencjał pornograficzny - które sobie elegancko odpuściłam, prześlizgując wzrok na paragraf niżej. Być może żyjemy w kulturze tak przesiąknietej i nasyconej erotyką, że temat dojrzewania i seksualności trzeba omawiać z nastolatkami w szkole, natomiast nie jest to książka, którą kupiłabym dla nastoletnich dzieci. Nie dba się o niewinność czytelników i atakuje się ich takimi skrajnymi historiami jak seks 13latki i utrata jej newinności... Chętnie poczytam, jak inni to postrzegają.

Utwór ten jest także, w mojej ocenie, nieco chaotyczny. Autorka niesprawnie korzysta z narzędzia retrospekcji. Trudno zgadnąć czy akcja w kolejnych paragrafach (typowych rozdziałów brak) dzieje się jeszcze przed, czy już po śmierci głównej bohaterki Beth. Do tego dochodzą nieudane metafory. Nadal nie potrafię zinterpretować czym było omdlenie Beth w jakimś niebiańskim uniesieniu albo co znaczą opisy mówiące o otaczającej ją świetlistej aurze. Czy macie na to ciekawe wyjaśnienie? Doczytałam się takich interpretacji, że Beth była młodą, piękną osóbką, niemal aniołem, który próbował ocalić mężczyzn, jakich napotykała na swej drodze; ta interpretacja mnie nie przekonuje.

Na koniec chciałabym wspomnieć o tytule 'The Anatomy of Wings', który dość pięknie przetłumaczono na język polski jako 'Kruchość Skrzydeł', co w nawiązaniu do treści na pewno podkreśla kruchość młodego człowieka, który zderza się z dorosłością. Jednak dosłowne tłumaczenie 'Anatomia Skrzydeł' być może odkryje trochę prawdy o tym, jak bardzo płytko autorka potraktowala temat przechodzenia w dorosłość - sprowadziła ją do poziomu cielesnych doświadczeń, które mają górujący i niszczący wpływ na ducha, ale zupełnie nie poradziła sobie ze zgłębieniem tematu i odkryciem różnych poziomów w dorastaniu. Nie chodzi przecież tylko o naszą ludzką anatomię, ale przede wszystkim o ducha, który jest kształtowany przez różne doświadczenia.

Nie polecam z kilku powodów.

Książka porusza temat dojrzewania, gwałtu i samobójstwa, pomimo więc wykorzystania artystycznego języka i lekkiego stylu pisania, jest to lektura melancholijna, przybijająca, aby wręcz nie powiedzieć depresyjna.

Budzi we mnie pewien opór, że utwór ten jest adresowany do młodych czytelników z przynajmniej dwoma opisami, które mają potencjał...

Już od bardzo dawna nie miałam tak mieszanych odczuć i trudności przy ich opisaniu po lekturze powieści, jak ma to miejsce przy tej pozycji. Książka ta ukazała się na polskim rynku wydawniczym w roku 2016, a na świecie według noty wydawniczej obsypana została wieloma nagrodami.

Dla pełnej jasności mam na myśli książkę „Kruchość skrzydeł” autorstwa Karen Foxlee. Narratorką tej opowieści jest 10-letnia Jennifer Day, która mieszka w niewielkiej górniczej osadzie wraz z rodzicami i starszą siostrą Beth.

Świat Jennifer wywraca się do góry nogami, kiedy nastoletnia Beth postanawia, niestety skutecznie, targnąć się na swoje życie. Osamotniona i zagubiona dziewczynka próbuje jak najdokładniej odtworzyć ostatnie miesiące życia starszej siostry, aby chociaż w pewnym stopniu odpowiedzieć sobie na pytanie – dlaczego to wszystko się wydarzyło? Towarzyszką Jennifer w rozwikływaniu tej niewiadomej staje się jej przyjaciółka Angela oraz podążający za przedstawianymi przez dziewczynki retrospekcjami i ich dywagacjami czytelnik.

Z całą pewnością jest to historia poruszająca ważny temat, jakim jest wchodzenie w dorosłość, które niekiedy obarczone bywa bardzo trudnymi do udźwignięcia i bolesnymi konsekwencjami, tak jak miało to miejsce w przypadku Beth. Autorka ukazała również powolny, acz bezlitosny obraz rozpadu rodziny, która boryka się ze stratą i wieloma innymi głęboko skrywanymi, a nawet nie zawsze uświadomionymi problemami.

Jak więc widzicie książka ta oscyluje wokół istotnych i wartych uwagi kwestii. Mimo to, jeśli o mnie chodzi mam do niej jedno spore zastrzeżenie, otóż jest ona napisana w sposób tak zagmatwany, mglisty, a wręcz duszny i przytłaczający ilością metafor oraz różnego rodzaju aluzji, że czytało się ją niesamowicie ciężko…

W zalewie niedopowiedzeń zawieszonych w bardzo gęstym klimacie całej tej opowieści ogromnie trudno było mi się wciągnąć w tę lekturę. Mimo, iż autorka dotyka wielu ważnych aspektów ludzkiego, a zwłaszcza nastoletniego życia to zrozumienie, o co chodzi w tej historii niestety idzie jak po grudzie.

Jeśli mimo moich powyższych zastrzeżenie chcecie poznać losy sióstr oraz całej rodziny Day’ów i zmierzyć się z tą niełatwą pod wieloma względami pozycją, z której wyziera niebagatelna melancholia to możecie spróbować sięgnąć po niniejszą publikację.

* https://www.facebook.com/Ksiazkowoczyta *
http://ksiazkowoczyta.blogspot.com/2020/05/niekiedy-az-duszno-jest-od-wspomnien.html

Już od bardzo dawna nie miałam tak mieszanych odczuć i trudności przy ich opisaniu po lekturze powieści, jak ma to miejsce przy tej pozycji. Książka ta ukazała się na polskim rynku wydawniczym w roku 2016, a na świecie według noty wydawniczej obsypana została wieloma nagrodami.

Dla pełnej jasności mam na myśli książkę „Kruchość skrzydeł” autorstwa Karen Foxlee. Narratorką...

Na początku trudno było mi podążać za opowieścią, ale pod koniec sama zaczęłam zastanawiać się co działo się z Beth, dlaczego pomoc nie była skuteczna i czy w tej rodzinie można było być szczęśliwym.

Na początku trudno było mi podążać za opowieścią, ale pod koniec sama zaczęłam zastanawiać się co działo się z Beth, dlaczego pomoc nie była skuteczna i czy w tej rodzinie można było być szczęśliwym.

smutna i melancholijna opowieść o trudach dorastania

smutna i melancholijna opowieść o trudach dorastania

Sięgając po książkę spodziewałam się zupełnie innej historii. Choć ta chwilami wydawała się nierealna i trochę zaplątana, to jednak trzeba przyznać,że była wciągająca i szybko się ją czytało. Chwilami dziwna,chwilami zabawna, chwilami piękna. Polecam :)

Sięgając po książkę spodziewałam się zupełnie innej historii. Choć ta chwilami wydawała się nierealna i trochę zaplątana, to jednak trzeba przyznać,że była wciągająca i szybko się ją czytało. Chwilami dziwna,chwilami zabawna, chwilami piękna. Polecam :)

Generalnie powinno być niżej, przez wzgląd na dziwaczną narrację, która kompletnie nie utrzymywała mojej uwagi...
Ale pomysł super.
Klimat jakimś cudem osiągnięty także został.
Byłam też ciekawa całej historii, dlatego doczytałam do końca, ale ze średnią przyjemnością.

Generalnie powinno być niżej, przez wzgląd na dziwaczną narrację, która kompletnie nie utrzymywała mojej uwagi...
Ale pomysł super.
Klimat jakimś cudem osiągnięty także został.
Byłam też ciekawa całej historii, dlatego doczytałam do końca, ale ze średnią przyjemnością.

"Trudno być uczciwym, kiedy wokół jest tak dużo kłamstw. Każdy miał swoje własne wytłumaczenie powodów, dla których sprawy potoczyły się tak, a nie inaczej. Każdy wydarł swój kawałek historii i trzymał się go. Teraz, gdy już jestem starsza, mam w rękach kawałki lśniące tak, że z pewnością nie mogą odzwierciedlać prawdy.
Oraz kawałki znacznie bardziej mroczne. Jeśli mam być zupełnie szczera."

Wszystko co dzieje się w książce obserwujemy z punktu widzenia jedenastoletniej Jenifer. Dziewczynka wraz z koleżanką stara się rozwiązać zagadkę śmierci swojej starszej siostry Beth. "Wyruszają" w podróż wspomnień ostatnich miesięcy przed śmiercią Beth. Pomaga im w tym pudełko pamiątek oraz dziennik wskazówek, który prowadzą dziewczynki. Właśnie w tym pudełku tkwi odpowiedź, odpowiedź na pytanie co przydarzyło się Beth oraz dlaczego Jenifer tak nagle przestała śpiewać. Jednak to pudełko ma bardzo głębokie dno. Jenifer odkryje cenne wskazówki ale przy okazji pozna rodzinne tajemnice i inaczej zacznie postrzegać to co działo się wokół niej. Wydawać by się mogło, że ciąg niepokojących zdarzeń w życiu Beth rozpoczyna jej zasłabnięcie nad jeziorem podczas wakacji. Dziewczyna widzi odtąd świat oświetlony złocistym blaskiem. Z grzecznej baletnicy zmienia się w prawdziwą buntowniczkę, która wkrótce zostaje wyrzucona ze szkoły. Czy Jenifer rozwiąże zagadkę śmierci siostry i odzyska swój głos? Czy uzyska odpowiedź na swoje pytania?

"Kruchość skrzydeł" to niesamowita powieść. Autorka doskonale opisuje trudny etap wchodzenia przez Beth w dorosłość. Jej pierwsze zauroczenia, wielkie przyjaźnie oraz problemy dorastania. Beth pogubiła się po drodze - niewłaściwe towarzystwo, popadanie w nałogi i ciągłe kłamstwa sprawiają, że dziewczyna czuje jedynie bezsilność. Widoczne jest jak pragnie by ktoś wyciągnął do niej pomocną dłoń, jednak nawet rodzice nie potrafią jej pomóc. Książka porusza bardzo trudne i dające do myślenia tematy. To opowieść bardzo dojrzałej jedenastoletniej dziewczynki, która nie do końca rozumie co stało się z jej rodziną. To opowieść o rodzinie zmagającej się z ogromną stratą. Rodzinie zatraconej w żałobie i zapominającej, że mimo straty jednej córki trzeba wziąć się w garść, przeżyć razem ten trudny czas i otoczyć opieką dwoje pozostałych dzieci.

"Kruchość skrzydeł" to wzruszająca, dramatyczna i przepełniona cierpieniem historia. Stawia mnóstwo pytań na które ciężko znaleźć odpowiedź. To historia o życiu i śmierci, dorastaniu, wpływie przeszłości na dzień dzisiejszy oraz ucieczce od rodzinnych problemów. Książka pełna smutku, miłości i odrobiny radości, ponieważ nie wszystko jest złe a niektóre wspomnienia potrafią być niezwykle piękne. "Kruchość skrzydeł" to niezwykle wartościowa powieść zapadająca w pamięć. Polecam!

"Trudno być uczciwym, kiedy wokół jest tak dużo kłamstw. Każdy miał swoje własne wytłumaczenie powodów, dla których sprawy potoczyły się tak, a nie inaczej. Każdy wydarł swój kawałek historii i trzymał się go. Teraz, gdy już jestem starsza, mam w rękach kawałki lśniące tak, że z pewnością nie mogą odzwierciedlać prawdy.
Oraz kawałki znacznie bardziej mroczne. Jeśli mam być...

Książka "na siłę"... Na siłę wciskane wszędzie metafory, na siłę przeintelektualizowana. Nie czuć lekkości w czytaniu. Czuć pracę autorki, a to męczy. Przez co brak nadziei, dramat dorastających sióstr, dramat całej ulicy, a może tysiąca takich miasteczek, który jest tu najważniejszy trąca banałem, kolokwializmem...

Książka "na siłę"... Na siłę wciskane wszędzie metafory, na siłę przeintelektualizowana. Nie czuć lekkości w czytaniu. Czuć pracę autorki, a to męczy. Przez co brak nadziei, dramat dorastających sióstr, dramat całej ulicy, a może tysiąca takich miasteczek, który jest tu najważniejszy trąca banałem, kolokwializmem...

Oj jaka słaba jest ta opowieść, jaka smutna... I nie chodzi mi tu o smutek zawarty w treści, a o smutek związany z zawodem wobec tej książki. Niezaspokojeniem czytelnika. Jest to opowieść, którą się czyta ciągle czekając na to "coś", co nie pojawia się wcale. Książka jest chaotyczna, męcząca i choć ma potencjał, został on zupełnie niewykorzystany. Ma również wątki poboczne prowadzące w zasadzie donikąd, a denerwujące tylko, wytrącające z rytmu, kiepsko się to czyta. Mocno denerwujący jest fakt, że opowieść jest jednostronna, pozostawia ogromne niedopowiedzenie ponieważ Beth ani razu nie opowiada na stronach książki w czym z jej punktu widzenia tkwił problem, jak to wszystko widziała ona, co w niej pękło, co przeżyła. Nie polecam.

Oj jaka słaba jest ta opowieść, jaka smutna... I nie chodzi mi tu o smutek zawarty w treści, a o smutek związany z zawodem wobec tej książki. Niezaspokojeniem czytelnika. Jest to opowieść, którą się czyta ciągle czekając na to "coś", co nie pojawia się wcale. Książka jest chaotyczna, męcząca i choć ma potencjał, został on zupełnie niewykorzystany. Ma również wątki poboczne...

Powieść "Kruchość skrzydeł" była wielokrotnie nagradzana, przez co zdobyła całą rzeszę czytelników. Plastyczny język autorki sprawia, że książkę czyta się z przyjemnością, choć niekiedy nuży, czy wprawia w zadumę.

Cały tekst przesycony jest licznymi metaforami, opisami otoczenia i retrospekcjami. Czytelnik może pogubić się w czasie, czasami mając wrażenie wszechogarniającego bezładu. Autorka skupiła się na aspektach psychologicznych, poruszając ważne kwestie dojrzewania i rozkładających się uczuć rodzinnych, które powodują brak porozumienia między członkami. Narracja prowadzona jest z perspektywy dziesięcioletniej dziewczynki, Jennifer, siostry Beth, której życie stanowi główny wątek powieści.

Jennifer wraz ze swoją najlepszą przyjaciółką zaczyna poszukiwanie swojego głosu. Jednocześnie pragnie rozwikłać zagadkę śmierci swojej siostry, krok po kroku odkrywając tajemnice rodzinne i dostrzegając chaos, jaki wkradł się w ich życie niespodziewanie. Będąc narratorem powieści opowiada nam historię nastoletniej Beth, która z hukiem wpadła w dorosłość, w życie, które ją zgubiło i z którym nie potrafiła sobie poradzić. Patrzy z bezradnością na swoją matkę, która zatraca się w cierpieniu, popadając w depresję i odrętwienie, babkę będącą fanatyczką religijną, ojca, który żyje sobie po cichu, nie wtrącając się w wychowanie i życie rodzinne.

Jest to opowieść o prawdziwej, siostrzanej miłości, której brak na pierwszy rzut oka. Jest to opowieść o poszukiwaniu własnego ja, o poznawaniu świata i jego przykrych aspektów. Temat gwałtu czy samobójstwa nie jest opisany bezpośrednio, autorka owija go w słowa, zmuszając czytelnika do myślenia.

Choć narratorką jest dziecko, to jednak dostrzegamy rękę osoby dorosłej. Jen w powieści wydaje się być nad wyraz dojrzała, spostrzegawcza i bardzo mądra.

Profil psychologiczny jest tu ukazany naprawdę na wysokim poziomie, choć cała fabuła nieco kuleje z akcją, której niestety brak.

W niektórych momentach poruszana jest kwestia religijna, mistyczna, jednak cieszę się, że stanowiła ona bardzo małą część dość obszernej w opisy całości. Lektura była refleksyjna i zmusiła mnie do zastanowienia się nad modelami rodziny, nad uczuciami nastoletnich dzieci, którzy nie są w stanie poradzić sobie z otaczających ich rzeczywistością, a przede wszystkim do zastanowienia się nad prawdziwym życiem, które w tej książce zostało nazbyt realistycznie opisane.


Recenzja znajduje się również na www.zksiazkadolozka.blogspot.com

Powieść "Kruchość skrzydeł" była wielokrotnie nagradzana, przez co zdobyła całą rzeszę czytelników. Plastyczny język autorki sprawia, że książkę czyta się z przyjemnością, choć niekiedy nuży, czy wprawia w zadumę.

Cały tekst przesycony jest licznymi metaforami, opisami otoczenia i retrospekcjami. Czytelnik może pogubić się w czasie, czasami mając wrażenie...