Moje pierwsze spotkanie z piórem Amy Harmon uważam za bardzo udane. Nie spodziewałam się, że książka, która na wstępie nie wróży happy endu tak bardzo mi się spodoba. Ogólnie nie lubię czytać powieści ze smutnym zakończeniem, gdyż to mnie wewnętrznie niszczy i cierpię bardziej niż bohaterowie, to jednak dla tej zrobiłam wyjątek. Tyle cudownych opinii, świetnych recenzji - musiałam to przeczytać. I w ten oto sposób na mojej półce pojawiła się kolejna perełka, z którą przeżyłam kilka wspaniałych chwil i do której bardzo możliwe, że jeszcze wrócę.

Historia napisana przez Amy Harmon jest niesamowita pod każdym względem. Jest bardzo emocjonująca, oryginalna, w niektórych momentach zaskakująca i na pewno wyróżniająca się spośród wielu innych młodzieżówek.
Historia głównych bohaterów, czyli Mojżesza i Geogrii jest smutna. Serio, ten smutek aż wylewa się ze stronic powieści. Kilka razy miałam łzy w oczach, a dwa razy się kompletnie rozkleiłam. Ale bez obaw, w książce znajdziecie również wiele zabawnych i radosnych momentów czy romantycznych chwil.
A zakończenie - sami musicie je odkryć. Powiem tylko, że... dzieje się. I to sporo.

Uwielbiam tę historię i z czystym sumieniem mogę wam ją polecić. Bezapelacyjnie muszę sięgnąć po inne pozycje tej autorki.

Moje pierwsze spotkanie z piórem Amy Harmon uważam za bardzo udane. Nie spodziewałam się, że książka, która na wstępie nie wróży happy endu tak bardzo mi się spodoba. Ogólnie nie lubię czytać powieści ze smutnym zakończeniem, gdyż to mnie wewnętrznie niszczy i cierpię bardziej niż bohaterowie, to jednak dla tej zrobiłam wyjątek. Tyle cudownych opinii, świetnych recenzji -...