„Piosenka” Chrisa Fabry’ego powstała na podstawie filmowego scenariusza. Przyznam, że do takich powieści podchodzę z dystansem, bo kilka razy już się rozczarowałam, mimo iż nie znałam filmu.
Tym razem jednak czekała na mnie miła niespodzianka – akcja okazała się wciągająca od pierwszych stron, bohaterowie wyraziści, a ich problemy realistyczne, życiowe i doskonale wpisujące się w beletrystykę chrześcijańską.

Historia młodego muzyka Jeda i przywiązanej do rodzinnej winnicy Rose chwyta za serce, ale nie jest banalna. Wzrusza, sprawiając, że czytelnik szybko zaczyna identyfikować się z problemami postaci.
Oboje muszą zmierzyć się nie tylko z poddaną wielu próbom miłością, ale i z bolesną przeszłością. Jed wciąż odczuwa ciężar i skutki bycia synem nieżyjącej i okrytej złą sławą gwiazdy country, zaś Rose rozpamiętuje wczesną śmierć matki i bezduszność braci, którzy opuścili rodzinną farmę.
Interesującym bohaterem jest też ojciec Rose, starzejący się Shep, który kocha córkę, swoją ciężką pracę i kieruje się w życiu uczciwością, prawością i wiarą. Niektórym te cechy wydają się niedzisiejsze, nawet śmieszne, jednak doświadczony farmer cieszy się w okolicy poważaniem.

Losy tej trójki stanowią oś akcji. Ubarwiają ją postacie drugoplanowe i poboczne, które w różny sposób wpływają na życie i decyzje Jeda, Rose i Shepa. W pewnym momencie pojawia się także czarny charakter, co stanowi bolesny przełom w życiu młodych.
Próba, jakiej zostają poddani małżonkowie, kładzie się cieniem na ich codzienności, ale i zmusza do pojęcia walki o szczęście. Czy im się to uda? Na odpowiedź trzeba poczekać niemal do ostatnich stron, ale warto uzbroić się w cierpliwość.

„Piosenka” to nie tylko opowieść o wielkiej miłości, przyjaźni, rozczarowaniach, zdradzie i odkupieniu win. To również historia szukania życiowej drogi w zgodzie z Bogiem, który dla wierzących bohaterów jest oparciem i pocieszeniem w najtrudniejszych chwilach.
Ciekawie i zręcznie wplecione zostały w akcję cytaty z Biblii, zwłaszcza z Pieśni nad pieśniami oraz z Księgi Psalmów, która oddaje i miłość do Boga, i oczekiwania, podziękowania oraz wiarę w moc Stwórcy.
Te fragmenty mogą dać wiele do myślenia nie tylko wierzącym czytelnikom, gdyż zawierają uniwersalne prawdy i oddają z wyczuciem rozterki każdego myślącego człowieka.
Interesujące są też symboliczne nawiązania do Księgi Koheleta, co znajduje odbicie przede wszystkim w losach Jeda.

Czyta się „Piosenkę” z dużą przyjemnością, bo to powieść o codziennych problemach, małych i dużych radościach oraz smutkach, które są udziałem nas wszystkich.

„Piosenka” Chrisa Fabry’ego powstała na podstawie filmowego scenariusza. Przyznam, że do takich powieści podchodzę z dystansem, bo kilka razy już się rozczarowałam, mimo iż nie znałam filmu.
Tym razem jednak czekała na mnie miła niespodzianka – akcja okazała się wciągająca od pierwszych stron, bohaterowie wyraziści, a ich problemy realistyczne, życiowe i doskonale...